ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5965

สรุปบท บทที่ 5965 ตามหาปีเตอร์ โจว(3): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 5965 ตามหาปีเตอร์ โจว(3) จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 5965 ตามหาปีเตอร์ โจว(3) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

และในเวลานี้ กลุ่มของซานเชซสิบกว่าคนได้นั่งลงที่ทิศใต้ข้างหน้าต่างบานใหญ่สุดแล้ว ตัวซานเชซเองนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารหกคนแถวหน้าริมหน้าต่าง คนอื่นๆนั่งเป็นรูปครึ่งวงกลมที่โต๊ะว่างข้างกายเขา

เย่เฉินกำลังสงสัยว่าทำไมตอนที่ไม่มีคนไปรับอาหาร ผู้คุมสองสามคนกับผู้ชายที่สวมชุดพ่อครัวคนหนึ่งไสรถเข็นอาหารคันหนึ่งเดินเข้ามา บนรถเข็นอาหารนั้นถึงแม้ว่าจะปิดแล้วฝาสเตนเลส แต่กลิ่นหอมที่รุนแรงด้านในยังคงทำให้นักโทษจำนวนไม่น้อยแอบกลืนน้ำลาย

รถเข็นอาหารถูกไสไปถึงข้างกายของซานเชซ ลูกน้องของเขารีบเปิดฝาเพื่อตรวจดู ด้านในจัดวางด้วยอาหารเลิศรสมากมาย มีขนมปัง มีสลัด มีแฮมโคลคัทแบบสเปน มีซุปเอสคาร์โกต์แบบฝรั่งเศส ที่ยิ่งแย่กว่านั้นคือ ยังมีไพรม์สเต๊กแบบมีเดียมแรร์ รวมทั้งไวน์แดงRomanée-Contiหนึ่งขวด

เย่เฉินมองอย่างตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าเรือนจำของจักรวรรดิอเมริกาจะมีสิทธิพิเศษอย่างโจ่งแจ้งขนาดนี้ อาหารเย็นของซานเชซแท้ที่จริงก็คืออาหารฝรั่งเศสระดับมิชลินสามดาว

ในเวลานี้ ลูกน้องของซานเชซเริ่มยกอาหารพวกนั้นออกมา จัดวางต่อหน้าของซานเชซ ยังมีลูกน้องอีกคนหนึ่งเปิดไวน์ของRomanée-Contiอย่างช่ำชอง แล้วก็หยิบดีแคนเตอร์และแก้วไวน์แดงออกมาจากชั้นสองของรถเสบียง แล้วเทไวน์แดงลงไป

เย่เฉินเห็นดีนมองอาหารของอีกฝ่ายอย่างน้ำลายไหล อดไม่ได้ที่จะถามเขา: “เจ้าซานเชซคนนี้ทำตัวหรูหราขนาดนี้ในเรือนจำมาตลอดเลยเหรอ?”

“ใช่......”แผลในปากของดีนถูกน้ำลายกัดจนเจ็บ กล่าวกับเย่เฉินอย่างอดกลั้นความเจ็บปวด: “นับตั้งแต่วันที่ซานเชซเข้ามาวันนั้น เขาก็ทำตัวหรูหราแบบนี้ อีกทั้งพ่อครัวคนนั้นก็คือคนที่พามาจากเม็กซิโก ว่ากันว่าหลังครัวของเรือนจำส่วนหนึ่งให้พ่อครัวของเขาใช้โดยเฉพาะ อาหารสามมื้อประจำวันของเขาจะมีพ่อครัวของเขาเป็นผู้รับผิดชอบ”

พูดไป ดีนก็กล่าวด้วยสีหน้าที่อิจฉาอีกว่า: “เรือนจำบรูคลินเป็นเรือนจำสหพันธรัฐ เรือนจำสหพันธรัฐไม่มีโอกาสที่คู่สมรสจะได้เยี่ยม แต่ซานเชซมีเอกสิทธิ์พิเศษ ทุกสัปดาห์จะมีเวลาที่ได้เจอหน้ากับภรรยาสามชั่วโมงสามครั้งต่อสัปดาห์ ว่ากันว่าลูกน้องที่อยู่ด้านนอกของเขา ทุกครั้งจะส่งสาวสวยสไตล์ต่างๆบางส่วนเข้ามาให้เขาได้เสพสุข......”

เย่เฉินเห็นสีหน้าท่าทางที่อิจฉาของเขา ถามอย่างสงสัย: “ทำไมนายยังอิจฉาขนาดนี้? นายไม่ใช่พวกรักร่วมเพศเหรอ?”

ดีนกล่าวด้วยใบหน้าที่โศกเศร้า: “คุณผู้ชาย......ขอเพียงแค่ผมมีโอกาสได้เจอผู้หญิง ผมก็ไม่มีทางเป็นรักร่วมเพศหรอก......นี่เป็นเพราะผมถูกบังคับอย่างจำใจ ถ้าหากมีคนส่งสามสวยสามคนมาให้ผมทุกสัปดาห์ ตีให้ตายผมก็ไม่มีทางรักร่วมเพศเด็ดขาด......”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยทันที แต่ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาจับตามองบรรยากาศรอบๆตลอด คนของทั้งแดนหนึ่งและสองมาถึงเกือบครบแล้ว แต่เขายังคงไม่เห็นปีเตอร์ โจว

เย่เฉินพยักหน้า: “มั่นใจ แหล่งที่มาของข่าวค่อนข้างน่าเชื่อถือ ไม่น่ามีความผิดพลาด”

“น่าแปลก......”ลูคัสกล่าวอย่างจริงจัง: “ปีเตอร์ โจวที่คุณพูด ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนจริงๆ อีกทั้งผมมีรายชื่อของนักโทษใหม่ ผมจะจัดการอัปเดตทุกวัน แต่ชื่อนี้กลับไม่เคยเห็น”

เย่เฉินถามเขา: “เป็นไปได้ไหมที่เขาจะถูกขังเดี่ยวอยู่ที่บางตำแหน่งของเรือนจำแห่งนี้?”

ลูคัสครุ่นคิด กล่าวอย่างจริงจัง: “อันนี้ผมไม่กล้ารับรองกับคุณ ในเมื่อคุณเป็นคนที่แอนดรูว์แนะนำมา ผมก็ไม่สามารถปิดบังอะไรคุณได้ บอกคุณตามตรง ถึงแม้ว่าภายนอกของเรือนจำบรูคลินจะเป็นเรือนจำสหพันธรัฐ แต่ผู้ที่ควบคุมดูแลที่แท้จริงคือตระกูลรอธส์ไชลด์”

พูดไป เขามองไปทางซานเชซที่กำลังง่วนอยู่กับการหั่นสเต๊กและจิบไวน์แดงที่อยู่บริเวณไกลๆ กล่าวกับเย่เฉิน: “คุณดูคนนั้น กุสตาโว่ ซานเชซเจ้าพ่อยาเสพติด เขาอยู่ที่นี้ได้กินสเต๊กจิบไวน์แดง ไม่เพียงเพราะแค่เขามีเงินมีอำนาจ ยังเป็นเพราะเขามีความร่วมมือกับตระกูลรอธส์ไชลด์!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน