ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5974

สรุปบท บทที่ 5974 ไม่ได้กังวลว่าน้อยไปแต่กังวลว่าไม่เท่ากัน(2): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 5974 ไม่ได้กังวลว่าน้อยไปแต่กังวลว่าไม่เท่ากัน(2) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 5974 ไม่ได้กังวลว่าน้อยไปแต่กังวลว่าไม่เท่ากัน(2) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

กุสตาโว่แสดงออกมาทันที ร่างกายและจิตใจมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง แต่สีหน้าลูกน้องพวกนั้นของเขาแต่ละคนกลับยิ่งกลุ้มใจมากขึ้นเรื่อยๆ

พวกเขาเองก็คิดว่า เป้าหมายของคนพวกนี้อยู่ที่ตัวตนเอง ไม่ได้อยู่ที่ตัวของลูกพี่ตน ดังนั้นตอนนี้ลูกพี่ยั่วโมโหให้พวกมันโกรธขึ้นเรื่อยๆ อีกเดี๋ยวพวกมันสั่งสอนตนก็ต้องทุ่มเทพลังมากขึ้น

ลูกน้องก่อนหน้านี้โมโหจนทนไม่ไหว กัดฟันกล่าวกับโจเซฟ: “ลูกพี่! ผมทนไอ้เส็งเคร็งชาวเม็กซิกันนี่ไม่ไหวแล้ว! วันนี้ผมจะเอามันให้ตาย!”

โจเซฟแค่นเสียงหัวเราะ กล่าวเสียงดัง: “สหายทั้งหลาย วันนี้พวกนายอยากจะทำอะไรก็ทำได้อย่างเต็มที่! เกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันจะรับเอาไว้เอง!”

ทันทีที่โจเซฟออกคำสั่ง พวกลูกน้องก็โฮ่ร้องเสียงดัง บุกเข้าไปหาลูกน้องพวกนั้นของกุสตาโว่ราวกับกระแสน้ำเชี่ยวกราก

ลูกน้องของกุสตาโว่แต่ละคนราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ พวกเขาทำได้แค่เพียงหยิบฉวยถาดอาหารพลาสติกและช้อนขึ้นมาทำเป็นอาวุธเท่านั้น

แต่ว่า ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นชายหนุ่มกล้ามโตสไตล์อเมริกันที่ยกลูกเหล็กวันละหลายชั่วโมงอย่างต่อเนื่องทุกวัน ต่อหน้าระยะประชิดโดยไม่มีทักษะใดๆ แบบนี้ ที่วัดกันก็คือหมัดของใครแข็งกว่ากัน แต่เห็นได้อย่างชัดเจนว่า หมัดของลูกน้องโจเซฟ แทบจะใหญ่กว่าใบหน้าของลูกน้องกุสตาโว่ หมัดเดียวต่อยคนหนึ่งจนมึนงง แทบจะเป็นเรื่องปกติ

ดังนั้น หลังจากปะทะกันสองสามคน ลูกน้องของกุสตาโว่ก็ถูกชายกล้ามโตต่อยอย่างโหดร้ายจนคุกเข่าลงไปบนพื้นร้องขอชีวิต

กุสตาโว่เห็นว่าลูกน้องข้างกายของตนล้มลงไปทีละคน แต่ตอนที่ลูกน้องล้มลงไปครึ่งหนึ่ง เขาก็คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะเลิกราแล้ว แต่ว่า อีกฝ่ายกลับไม่ได้มีทีท่าว่าจะหยุดเลยแม้แต่น้อย

ในเวลานี้ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งของกุสตาโว่ก่อนหน้านี้ ในที่สุดก็เริ่มซีดขาว เป็นครั้งแรกที่บนใบหน้าของเขาเขียนคำว่าหวาดกลัว

ลูกน้องทุกคนกล่าวสมทบทันที: “ใช่! จัดการเขาซะ!”

ทันทีที่เสียงพูดจบลง ลูกน้องหลายคนก็ชักมีดสั้นที่ประดิษฐ์เอง ที่ซ่อนเอาไว้ในแขนเสื้อออกมาทันที

มีดสั้นหลายเล่ม ทั้งหมดทำขึ้นมาจากเหล็กฉากทุกอัน ถึงแม้มองดูว่าจะเรียบง่ายมาก แต่กลับคมกริบเป็นอย่างยิ่ง ด้วยรูปร่างที่เป็นมุมฉากเก้าสิบองศาของมัน ถ้าหากแทงลงไปทีหนึ่ง ก็สามารถทำให้เกิดแผลเปิดขนาดใหญ่ได้!

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีอาวุธเพียงแค่ชิ้นเดียว ที่สามารถเอาชีวิตได้อารมณ์ของกุสตาโว่ก็ดำดิ่งลงไปถึงจุดต่ำสุดทันที

ในเวลานี้ เขาเข้าใจขึ้นมาทันทีว่า ที่แท้สิ่งที่โจเซฟต้องการ อันที่จริงก็คือชีวิตของเขา!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน