ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5981

สรุปบท บทที่ 5981 ซื้อใจเขา(1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 5981 ซื้อใจเขา(1) – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 5981 ซื้อใจเขา(1) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนนี้ ขอเพียงแค่ข่าวที่ลูกชายของกุสตาโว่ต้องการฆ่าเขาไม่เล็ดลอดออกไป ตำแหน่งของเขาที่อยู่ในเรือนจำแห่งนี้ ยังคงไม่มีใครเทียบได้ ต่อให้เป็นโจเซฟก็ไม่ได้

ดังนั้น เขาในเวลานี้ ยังคงมีตำแหน่งกับเอกสิทธิ์เพียงคนเพียงคนเดียวในเรือนจำบรูคลิน

หลังจากที่เขาโทรศัพท์จัดการหญิงสาวสองคนของค่ำคืนนี้เรียบร้อยแล้ว ก็โทรศัพท์ไปหาพัศดีเรือนจำของเรือนจำบรูคลินทันที

ในสาย เขากล่าวอย่างมีเลสนัย: “บรูซ คืนนี้มีสินค้าลอตใหม่ถึงฝั่ง ไม่รู้ว่าคุณมีธุระไหม ถ้าหากไม่มีละก็ สามารถไปช่วยผมตรวจสอบสินค้าได้”

ทันทีที่พัศดีเรือนจำได้ยินประโยคนี้ กล่าวอย่างมีความสุขทันที: “คืนนี้ผมไม่มีธุระอะไร คุณซานเชซ คุณมีสินค้าดีกำลังจะถึงฝั่งจริงไหม?”

ถึงแม้ว่าพัศดีเรือนจำจะเป็นคนของตระกูลรอธส์ไชลด์ แต่ในความเป็นจริง เขาสำหรับตระกูลรอธส์ไชลด์แล้ว ก็เป็นแค่ขี้ข้าต่างนามสกุลคนหนึ่งเท่านั้น

ขี้ข้าต่างนามสกุลคนหนึ่ง อีกทั้งยังรับตำแหน่งแค่พัศดีเรือนจำเท่านั้น ดังนั้นก็สามารถมองออกว่า อันที่จริงเขาไม่ได้เสพสุขกับชีวิตที่หรูหราของชนชั้นสูงได้

กุสตาโว่เพื่อรักษาเอกสิทธิ์ในนี้ของตนเอาไว้ ก่อนหน้าก็ได้จัดการซื้อใจอีกฝ่ายหลายแล้ว นับว่าทำให้อีกฝ่ายได้เปิดโลกทัศน์ ดังนั้น ตอนที่กุสตาโว่พูดออกมาว่ามีสินค้าใหม่ต้องการให้อีกฝ่ายมาตรวจสอบ ในใจของอีกฝ่ายย่อมตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

กุสตาโว่ในเวลานี้กล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “ผมกุสตาโว่ ซานเชซลั่นวาจา เคยไม่เป็นคำพูดตั้งแต่เมื่อไหร่?”

อีกฝ่ายกล่าวอย่างนอบน้อมทันที: “ใช่ใช่ใช่! คุณพูดถูกต้อง!”

พูดจบ เขามองไปทางเย่เฉิน กล่าวถาม: “คุณเย่ ความคิดเห็นของคุณละ?”

เย่เฉินมองไปทางโจเซฟ เอ่ยปากกล่าว: “นายจะเอาโทรศัพท์มือถือไปทำไม? โทรศัพท์สาธารณะของเรือนจำยังให้นายโทรได้ไม่หนำใจอีกเหรอไง? โทรศัพท์มือถือของแบบนี้เป็นที่สะดุดตาเกินไปในเรือนจำ ให้นายแล้ว นายจะต้องดูแลไม่ได้แน่ ยังไงก็ไม่ต้องไปคิดถึงแล้ว”

โจเซฟย่อมเชื่อฟังคำสั่งของเย่เฉิน ดังนั้นทำได้เพียงกล่าวให้ความร่วมมือแต่โดยดี: “ถ้าอย่างนั้นก็ได้ คุณอาเย่ ผมเชื่อฟังคุณทุกอย่าง”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นมองไปทางกุสตาโว่อีกครั้ง เอ่ยปากกล่าว: “ใช่แล้ว อีกเดียวนายบอกกล่าวกับพัศดีเรือนจำ ให้เขานำโทรศัพท์มือถือของฉันมาคืนให้ฉันด้วย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน