ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5982

กุสตาโว่บอกกล่าว: “คุณเย่วางใจ เรื่องเล็กน้อยนี้ผมจะดำเนินการตามที่คุณบอกแน่นอน ถ้าหากข้างนอกคุณมีคนรักที่อยากเจอหน้า ผมก็สามารถให้คนพาตัวเธอมาที่นี่ได้”

เย่เฉินจ้องมองเข้า กล่าวด้วยความจริงจังเป็นอย่างยิ่ง: “กุสตาโว่ ฉันเข้าใจในความกระตือรือร้นของนายที่อยากจะประจบเอาใจในตอนนี้ดี แต่ฉันหวังว่านายอย่าได้คืบจะเอาศอก ฉันอยากได้อะไร นายก็ให้อันนั้น ฉันไม่ได้เอ่ยปาก นายก็ไม่ต้องตัดสินใจเองโดยพลการเข้าใจไหม? ”

กุสตาโว่นึกถึงฉากเมื่อครู่นี้ที่ตนไปดึงกระเป๋ากางเกงของเย่เฉินขึ้นมาทันที ก็เป็นเพราะตนคิดมากไป จึงเป็นฝ่ายเริ่ม ในทางกลับกันยังโดนตบหน้าเข้าอีกฉาดด้วย

เขาพลางกุมหน้าด้วยจิตใต้สำนึก พลางรีบเอ่ยปากกล่าว: “คุณเย่วางใจ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไม่มีทางทำผิดซ้ำซ้อนอย่างแน่นอน!”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ในเวลานี้ ด้านนอกประตูใหญ่ของโรงอาหารที่ทะลุไปยังพื้นที่ทำงานของผู้คุมที่ ทันใดนั้นก็มีผู้คุมสามสี่คนเดินมา พวกเขากล่าวเสียงดังผ่านลูกกรง: “กุสตาโว่ ซานเชช เตรียมตัวออกจากแถว มีคนมาเยี่ยม!”

กุสตาโว่รีบกล่าวกับเย่เฉิน: “คุณเย่ พวกเราไปที่นั่นได้แล้ว!”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าวกำชับโจเซฟ: “เรื่องของที่นี่นายต้องจำเอาไว้ ให้ลูกน้องของนายอย่าไปบอกกับใครทั้งนั้น ไม่อย่างนั้นละก็ฉันจะเอาเรื่องแกเพียงคนเดียว”

โจเซฟกล่าวด้วยความเคารพนอบน้อม: “คุณอาเย่ คุณวางใจได้อย่างแน่นอน ข่าวแพร่งพรายออกไปผมจะเด็ดหัวออกแล้วมอบให้คุณไปทำเป็นลูกรักบี้”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าวอีก: “อีกเรื่องจัดการลูกน้องพวกนั้นของกุสตาโว่ให้เรียบร้อย พูดว่าเป็นการเข้าใจผิด ให้พวกเขาไม่ได้ต้องตื่นเต้น”

พูดไป เย่เฉินกำชับกุสตาโว่อีก: “ไปแจ้งให้ลูกน้องของนายทราบ อย่าได้นำเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปให้แก่คนนอก ยิ่งห้ามขอความช่วยเหลือจากภายนอก ตอนนี้นายไม่รู้เลยแม้แต่น้อยว่าข้างกายนายถูกลูกชายของนายซื้อตัวไปมากเท่าไหร่แล้ว”

กุสตาโว่กล่าวถามด้วยความตึงเครียดเล็กน้อย: “คุณเย่ คนพวกนี้ข้างกายผมเกรงว่าก็ไม่แน่ว่าจะเชื่อถือได้ เพื่อป้องกันเอาไว้ จะกำจัดพวกมันทั้งหมดทิ้งไหม?”