ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5991

มาร์คปาดเหงื่อ กล่าวกำชับ: “เจ็บกว่านี้นายก็ต้องทน ฉันจะต้องตรวจนายให้เสร็จก่อน”

บรูซ ไวน์สไตน์พยักหน้าอย่างสิ้นหวัง พยายามระงับความวู่วามที่จะผลักหน้าต่างแล้วกระโดดลงไป ให้มาร์คช่วยตรวจให้ตนสองสามรายการ

หลังจากตรวจสอบหลายรอบ มาร์คพูดด้วยความสงสัย: “ไม่มีลิ่มเลือด ไม่มีสถานการณ์อะไรเป็นพิเศษ นี่ก็จะน่าแปลกไปแล้ว”

พูดไป เขามองไปทางบรูซ ไวน์สไตน์ กล่าวอย่างจริงจัง: “ดูจากตอนนี้ ไม่สามารถตรวจสอบหาสาเหตุของโรคออกมาได้ในตอนนี้ แต่ว่าสถานการณ์ของนายในตอนนี้ค่อนข้างพิเศษมากจริงๆ การเพิ่มขึ้นของเลือดที่ไม่สามารถควบคุมได้ระดับสูงมากแบบนี้ เนื้อเยื่อของนายได้มีภาวะขาดออกฃิเจนแล้ว ถ้าหากไม่รีบนำมันตัดทิ้งละก็ อาจจะทำให้เกิดภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด จะอันตรายถึงแก่ชีวิต......”

บรูซ ไวน์สไตน์กล่าวด่าทอด้วยความโมโห: “มาร์ค ฉันให้นายคิดหาหนทางรักษามัน คิดหาหนทางทำให้ทันกลับมาเป็นปกติ ไม่ใช่มาถึงก็จะต้ดมันทิ้ง! หรือว่าโรงพยาบาลของพวกนายจะไม่เคยเจอกับสถานการณ์แบบนี้?”

มาร์คกล่าวอย่างจริงจัง: “บรูซ นายต้องเชื่อฉันจากประสบการณ์การรักษาของฉัน ถ้าหากเป็นเพียงการเพิ่มขึ้นของเลือดในระยะยาวธรรมดา พวกเรามีหนทางการรักษามากมาย แต่สถานการณ์ของนายไม่เหมือนกัน สีแบบนี้ทันทีที่มองก็คือเนื้อเยื่อตายแล้ว เนื้อเยื่อที่ตายแล้วไม่สามารถช่วยเอากลับคืนมาได้ ถ้าไม่อย่างนั้นละก็คงไม่มีผู้พิการมากมายขนาดนั้นหรอก”

พูดไป มาร์คกล่าวอีก: “แพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่จริงแล้วสามารถตัดสินคุณภาพของเนื้อเยื่อได้ในทันที รวมทั้งการรักษาโดยการตัดอวัยวะทิ้งเป็นการวิธีการที่จำเป็นหรือไม่ ผู้ป่วยจำนวนมากเนื่องจากไม่ยอมรับความจริงที่จะจำเป็นต้องตัดอวัยวะทิ้ง ดังนั้นตอนแรกเริ่มที่พวกเราเสนอให้ตัดอวัยวะทิ้ง ปกติพวกเขาจะไม่เชื่อ คนจำนวนมากถึงขนาดลากแขนขาที่พิการ ท่องโรงพยาบาลใหญ่ไปทั่วทุกแห่ง พยายามค้นหาปาฏิหาริย์ แต่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ คนไข้แทบจะเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่ยืนกรานจนถึงนาทีสุดท้าย ล้วนทำได้แค่เพียงยอมให้ตัดแขนขา”

บรูซ ไวน์สไตน์รีบถามทันที: “แล้วอีก10%ที่เหลือละ? ได้พบกับปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ไหม?”

“ปาฏิหาริย์ทางการแพทย์?”มาร์คส่ายหน้า: “ส่วนที่เหลืออีก 10% นั้นไม่ยินยอมตัดอวัยวะทิ้ง สุดท้ายก็ตายจริง”

บรูซ ไวน์สไตน์กล่าวถามด้วยความสิ้นหวังเป็นอย่างยิ่ง: “ฉันไม่อยาก......ฉันรับไม่ได้......ต่อให้นายตัดขาฉันข้างหนึ่ง ก็ดีกว่าตัดมันทิ้ง!”

มาร์คกล่าวอย่างจนปัญญา: “สถานการณ์ในตอนนี้ ฉันไม่มีหนทางที่ดีอื่นแล้วจริงๆ ถ้าไม่อย่างนั้นฉันติดต่อผู้เชี่ยวชาญในด้านที่เกี่ยวข้อง?”

พูดไป มาร์คกล่าวเตือนอีกว่า: “แต่ฉันอยากจะเตือนนายเอาไว้ให้ชัดเจนล่วงหน้า เวลาแบบนี้ ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เลิกงานกลับบ้านไปหมดแล้ว ต่อให้ฉันสามารถหาคนที่ยินยอมช่วยรักษานาย ความเร็วที่เขารีบมาที่นี่ก็คงไม่เร็วมาก ดังนั้นนายจะยอมให้ฉันถ่ายวิดีโอสักช่วงไหม? ให้พวกเขาช่วยตรวจวิเคราะห์นายจากวิดีโอ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน