ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5994
สรุปบท บทที่ 5994 บรรลุเป้าหมาย(1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สรุปตอน บทที่ 5994 บรรลุเป้าหมาย(1) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
ตอน บทที่ 5994 บรรลุเป้าหมาย(1) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บรูซ ไวน์สไตน์ภายใต้การช่วยเหลือของมาร์คคนเป็นเพื่อน ในตอนที่กลับมาถึงที่เรือนจำ เขาถูกความเจ็บปวดเล่นงานจนทุกข์ทรมานแทบอยากจะเอากระบอกปืนเข้าปากแล้วเหนี่ยวไก
เนื่องจากการดูแลจัดการที่เข้มงวดของเรือนจำ ตามหลักแล้วห้ามไม่ให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปด้านใน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น บรูซ ไวน์สไตน์จึงให้ลูกน้องคนสนิทของตัวเองมารับตัวเองเข้าไป และเพื่อนสนิทอย่างมาร์คก็จึงต้องกลับโรงพยาบาลไปก่อน
หลังจากมาถึงที่ห้องทำงาน บรูซ ไวน์สไตน์อดทนต่อความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ให้คนสนิทของตัวเองไปยังเรือนจำที่เย่เฉินอยู่ เพื่อพาตัวเย่เฉินออกมาจากห้องขังอย่างเงียบๆ
ผู้คุมคนนั้นมาที่หน้าประตูห้องขังของเย่เฉิน หลังจากที่เปิดประตู ก็พูดขึ้นว่า“ใครคือเย่เฉิน? ออกมาหน่อย ”
เย่เฉินค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง ไม่ได้พูดอะไร แล้วเดินไปที่ประตูอย่างเงียบๆ
ผู้คุมคนนั้นปิดประตูห้องขัง จากนั้นก็พูดกับเย่เฉินเสียงเบาว่า“ท่านพัศดีรอคุณอยู่ที่ห้องทำงาน เชิญตามผมมา”
เย่เฉินพยักหน้ารับ แล้วเดินตามผู้คุมคนนั้นออกจากห้องขังไป ผู้คุมคนนั้นพาเขาไปที่แผนกการแพทย์ของเรือนจำก่อน แพทย์ในห้องพยาบาลได้เลิกงานไปแล้ว ให้เย่เฉินไปที่ห้องพยาบาล แล้วยื่นชุดผู้คุมกับรองเท้าและหมวกให้ พูดเสียงเบาว่า“เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วผมจะพาคุณไปพบท่านพัศดี ”
เย่เฉินไม่ได้ถามมากอะไร เปลี่ยนเสื้อผ้าของผู้คุม คนคนนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดโทรหาเพื่อนร่วมงานอีกคน
ผู้คุมที่เดินเข้ามา รูปร่างและส่วนสูงนั้นพอๆกับเย่เฉิน ส่วนผู้คุมที่พาเขามาคนนั้นก็สั่งกำชับเสียงเบากับผู้คุมที่มาใหม่ว่า“นายรออยู่ที่นี่ ห้ามส่งเสียงใดๆออกมา และอย่าใช้โทรศัพท์เพื่อติดต่อหาใคร ถ้าฉันออกไปแล้วจะล็อกประตูห้องเอาไว้ นายอยู่ที่นี่แล้วรอฉันกลับมา ”
ผู้คุมคนนั้นพยักหน้ารับแล้วพูดว่า“ได้ครับหัวหน้า”
บรูซ ไวน์สไตน์ราวกับได้เห็นผู้ที่จะช่วยชีวิต รีบพูดกับเย่เฉินว่า“คุณเย่รีบเข้ามาก่อนเร็ว！ลิปนายออกไปก่อน”
ผู้คุมคนนั้นพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เย่เฉินเข้าไปแล้ว ก็ปิดประตูเก็บเสียงอันหนักอึ้งนั้น
บรูซ ไวน์สไตน์ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ร้องคร่ำครวญว่า“ คุณเย่ คุณเย่ต้องช่วยผมนะ！หากคุณไม่ช่วยผม ผมคงต้องกลายเป็นคนพิการแน่ ！”
เย่เฉินมองดูเขา แล้วยกยิ้มเล็กน้อย ตัวเองใช้ความพยายามไปขนาดนี้ ก็เพื่อจะได้เข้ามาที่ห้องทำงานนี้อย่างเงียบๆ ในที่สุดเป้าหมายก็บรรลุผล
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...