ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5997

ห้องทั้งห้องไม่มีที่ให้นั่งหรือนอนใดๆเลย พื้นห้องเปียกชื้นและเย็นเยือก ไม่มีแม้แต่เสื่อกกสักผืน ฟูกที่นอนก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง สภาพแวดล้อมที่โหดร้ายทำให้ชายคนดังกล่าวต้องขดตัวอยู่ที่โถส้วมเพื่อให้นอนหลับไป

ในตอนนี้ เมื่อชายคนนั้นได้ยินเสียงของการเคลื่อนไหว ก็เงยหน้าขึ้นอย่างอ่อนแรง ในวินาทีที่สายตาของเขาสบเข้ากับสายตาของเย่เฉิน คนทั้งคนก็ราวกับถูกฟ้าผ่า ดวงตาเบิกโพลง ร่างกายสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

เย่เฉินมองดูใบหน้าที่ถูกทรมานของเขา ก็จำได้ว่าเขาคือโจวเหลียงเวิ่นผู้จัดการที่ทำงานที่จี๋ชิ่งถังคนนั้น！

ในวินาทีนี้ ความรู้สึกของเย่เฉินผสมปนเปกันไปหมด

เขาเดินก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว สองมือจับไปที่มือของโจวเหลียงเวิ่น พูดเสียงเบาว่า“คุณโจว……โอ้ไม่สิ คุณอาโจว อาเป็นยังไงบ้าง？ผมมาพาอาออกไปจากที่นี่ครับ！”

โจวเหลียงเวิ่นน้ำตาไหลพรากในทันที มองดูเย่เฉิน พูดเสียงสะอื้นว่า“คุณชาย……คุณ……คุณรู้ทุกอย่างแล้วเหรอครับ？！”

เย่เฉินพยักหน้า“ผมเห็นรูปถ่ายของคุณอากับพ่อ ดังนั้นก็เลยมาตามหาคุณอาที่สหรัฐอเมริกา จนมาถึงที่นี่”

โจวเหลียงเวิ่นพูดอย่างรู้สึกผิด“คุณชาย ก่อนหน้านั้นที่เมืองจินหลิง ผมไม่ได้บอกตัวตนที่แท้จริงของผมกับคุณ แล้วยังคิดแผนใส่ร้ายพ่อตาของคุณ พูดจาหยาบคายกับคุณ ขอได้โปรดอย่าถือสาผมเลยนะครับ ……”

โจวเหลียงเวิ่นรีบพูดตอบกลับว่า“คุณชาย เรื่องทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผมเอง ที่ตระกูลรอธส์ไชลด์ทำกับผมแบบนี้ ก็เป็นสิ่งที่ผมควรได้รับแล้ว นอกจากนั้นผมยังไปจากที่นี่ไม่ได้ หากผมไปแล้ว ตระกูลรอธส์ไชลด์ไม่มีทางจะปล่อยครอบครัวของผมไปแน่ ผมจะทำร้ายพวกเขาไม่ได้……”

เย่เฉินตกใจ รีบถามไปว่า“คุณอาโจว อากับตระกูลรอธส์ไชลด์นั้นมีความขัดแย้งอะไรกันครับ？ผมได้ยินด้านนอกเขาพูดกันว่า อาไปขโมยของของพวกเขา？”

โจวเหลียงเวิ่นยิ้มอย่างขมขื่น และพูดว่า“ผมขโมยของของพวกเขา แต่หากต้องพูดถึงความเป็นธรรม ของของพวกเขาก็ไปลักขโมยมันมา……”

พูดจบ เขามองไปที่เย่เฉิน และพูดอย่างจริงจัง“คุณชาย คุณคงมีคำถามมากมายที่สับสนมานานแล้วยังไม่ได้คำตอบ ในเมื่อวันนี้คุณมาเจอสถานที่แห่งนี้แล้ว อย่างนั้นผมจะไขความกระจ่างนั้นให้คุณ แต่หลังจากที่ผมไขความกระจ่างให้คุณหมดแล้ว ผมมีอีกเรื่องหนึ่งที่อยากจะขอร้อง！”