ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5998

หลังจากที่ฟังคำพูดของโจวเหลียงเวิ่นจบ เย่เฉินตอบอย่างไม่ลังเล“คุณอาโจว เราออกไปแล้วค่อยๆคุยกันนะครับ ！”

“ไม่ได้……”โจวเหลียงเวิ่นส่ายหน้า พูดอย่างหนักแน่นว่า“คุณชาย เราคุยกันที่นี่เถอะครับ”

พูดจบ เขาชี้ไปยังบรูซ ไวน์สไตน์ที่ยืนทำหน้านิ่งอยู่ด้านหลังของเย่เฉิน แล้วพูดว่า“ช่วงนี้ที่นี่มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่มา ในเมื่อเขาถูกคุณควบคุมเอาไว้แล้ว ในเวลาอันสั้นนี้ที่นี่ก็จึงปลอดภัยแน่นอน ผมมีบางคำพูด ที่ต้องอธิบายมันให้ชัดเจนกับคุณโดยเร็วที่สุด”

เย่เฉินลังเลอยู่ชั่วครู่ แล้วพยักหน้าเบาๆ“ได้ครับ！ผมขอรักษาร่างกายของคุณอาก่อน จากนั้นเราค่อยมาพูดคุยกัน ”

พูดจบ เขาก็วางนิ้วไปบนเส้นลมปราณของโจวเหลียงเวิ่น ปราณทิพย์จำนวนหนึ่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา ร่างทั้งร่างของเขาก็ฟื้นตัวกลับไปเหมือนเดิมได้อย่างสมบูรณ์และปรับสภาพได้ดียิ่งขึ้นในทันที

โจวเหลียงเวิ่นรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่นั้นของตัวเอง พูดอย่างประหลาดใจว่า“ดูเหมือนว่าคุณชายจะเข้าใจใน‘ตำราเก้าเสวียนเทียน’นี้แล้ว คุณพ่อของคุณที่อยู่บนสวรรค์หากรู้เรื่องนี้เข้า จะต้องดีใจอย่างมากแน่นอน ！”

เนื่องจากสุขภาพร่างกายของโจวเหลียงเวิ่นฟื้นตัวขึ้นมาก เย่เฉินจึงให้บรูซ ไวน์สไตน์เฝ้าอยู่ที่นอกห้อง ตัวเองกับโจวเหลียงเวิ่นก็จึงนั่งกันที่พื้น

โจวเหลียงเวิ่นเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน“ คุณชาย คุณอยากจะรู้อะไร คุณถามมาได้เลย ผมจะตอบทุกอย่างที่รู้ ”

พูดจบ โจวเหลียงเวิ่นก็พูดต่อ“ในช่วงปีแรกผมได้รวบรวมโบราณวัตถุของหัวเซี่ยที่กระจัดกระจายอยู่ในต่างประเทศ ซึ่งก็รวมไปถึงเอกสารด้านประวัติศาสตร์ของราชวงศ์ต่างๆ ที่มีบันทึกอยู่ในหนังสือโบราณ ในเวลานั้นจักรพรรดิถังไท่จงหลี่ซื่อหมินศรัทธาในพระพุทธศาสนากับโจวอี้ เขาไม่เพียงให้เสวียนจั้งเดินทางไปประเทศอินเดียเพื่อแสวงธรรมเท่านั้น แต่ยังได้เรียกปรมาจารย์โจวอี้จากทั่วประเทศมาทำพิธีปลุกเสกที่เมืองฉางอานด้วย เพื่อความมั่นคงของแผ่นดินราชวงศ์ถัง เขาได้สั่งให้ช่างฝีมือที่เก่งที่สุดในเมืองฉางอาน สร้างซื่อฟางเป่าจ้วงขึ้นมา แล้วเก็บเป่าจ้วงนี้ไว้ในชีพจรมังกรต้าถัง เพื่อความมั่นคงของแผ่นดินราชวงศ์ถัง”

เย่เฉินในตอนนี้ถามด้วยความสงสัยว่า“หรือซื่อฟางเป่าจ้วงนี้จะเป็นเครื่องมือทางธรรมอย่างหนึ่งของโจวอี้ฮวงจุ้ยครับ？”

“ถูกต้อง”โจวเหลียงเวิ่นพยักหน้ารับ แล้วพูดว่า“ผมเห็นบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่ไม่เป็นทางการ ในตอนที่หวงเฉายกทัพมา โชคดีที่ได้รับความช่วยเหลือจากปรมาจารย์โจวอี้คนหนึ่ง ทำลายชีพจรมังกรต้าถัง แล้วได้นำซื่อฟางเป่าจ้วงออกจากชีพจรมังกรไป เพียงแต่หวงเฉาไม่ได้รับคำสั่งของจักรพรรดิ ต่อให้มีซื่อฟางเป่าจ้วงก็ยังยากที่จะหลีกเลี่ยงความพ่ายแพ้ได้ และหลังจากนั้น ซื่อฟางเป่าจ้วงก็มาตกอยู่ในมือของจูเวิน น่าเสียดายที่ข้างกายของจูเวินนั้นไม่มีใครที่เชี่ยวชาญโจวอี้ การได้ครอบครองซื่อฟางเป่าจ้วงของเขาก็ไม่ได้เกิดผลประโยชน์อะไร และหลังจากนั้น ซื่อฟางเป่าจ้วงก็เงียบหายไป ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน”

พูดมาถึงตรงนี้ โจวเหลียงเวิ่นก็หยุดลงชั่วครู่ แล้วพูดต่อ“การปรากฏขึ้นอีกครั้งของซื่อฟางเป่าจ้วง ได้ตกมาอยู่ในมือของนูร์ฮาซีในหลายร้อยปีต่อมา เล่าลือกันว่านูร์ฮาซีได้นำเอาซื่อฟางเป่าจ้วงไปที่เหลียวตง และฮั่วจินของนูร์ฮาซีก็ได้พรจากซื่อฟางเป่าจ้วง บ้านเมืองก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว ประจวบกับความเสื่อมโทรมของราชวงศ์หมิง ฮั่วจินยังคงเจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ จนรัชสมัยจักรพรรดิหวงไท่จี๋ เปลี่ยนชื่อประเทศเป็นราชวงศ์ชิง ได้ขึ้นครองราชย์ในที่สุด และยึดอาณาจักรมา”