เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 600

บทที่ 600

เซียวฉางควนเองก็งง แล้วก็พูดอย่างฉงนใจว่า “เอ่อ...มันดูจะไม่เหมาะล่ะมั้งครับ? ”

ท่านหงห้าก็พูดด้วยใบหน้าจริงจังว่า “คุณเซียวครับ คุณเป็นพ่อตาของอาจารย์เย่ ไปนั่งในห้องเพชร ถือว่าเหมาะที่สุดแล้วล่ะครับ！”

เซียวฉางควนได้ยินเขาพูดดังนั้น ก็วางใจ แล้วก็อย่างเกรงใจว่า “ท่านหงห้า คุณก็เกรงใจเกินไปแล้วครับ”

พวกของประธานเพ๋ยก็เพิ่งรับรู้ได้ว่า เซียวฉางควนเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดา！

ถ้าหากว่าสามารถทำความรู้จักไว้ดีๆ ต่อไปก็เบาใจขึ้นเยอะ！

จากนั้น ท่านหงห้าก็เชิญด้วยตนเอง พาทุกคนไปยังห้องเพชร

พวกของประธานเพ๋ยก็ตามเซียวฉางควนไป สีหน้านอบน้อม ไม่กล้าวางมาดอะไร

เซียวฉางควนก็มองอยู่ตลอด ก็ดีใจจนหุบปากไม่ลง

ตนเองจะเชิญคนพวกนี้มากินข้าวแท้ๆ แต่ตอนนี้ คนพวกนี้กลับเคารพนอบน้อมตนเองเสียอย่างนั้น！

ในตอนนี้ เซียวฉางควนรู้สึกว่า ลูกเขยอย่างเย่เฉินคนนี้ ช่างให้หน้าตนเองเสียจริงๆ ！

……

ตอนที่เซียวฉางควนกำลังถูกท่านหงห้าเชิญไป ระหว่างทางเดินไปยังห้องเพชร สองพ่อลูกหลิวกว่างและบอดี้การ์ดตระกูลอู๋ทั้ง5ที่มีจางจื่อโจวนำมา ก็มาถึงยังประตูของเทียนเซียงฝู่

ใบหน้าของหลิวกว่าง เต็มไปด้วยรังสีอาฆาต

ช่วงนี้ หน้าผากของหลิวหมิงลูกชายเขา มีแต่คำว่า ตกอับ ติดอยู่ เหมือนตายทั้งเป็น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน