ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 601
บทที่ 601
ก่อนหน้านี้ ตอนที่หลิวหมิงเอาตัวหนังสือบนหน้าผากนี้ มารายงานตัวกับท่านหงห้าที่เทียนเซียงฝู่ ในใจเขาก็แหลกสลายเสียทุกครั้งไป
ทุกครั้งที่มา เขาก็มักจะถูกลูกค้าของเทียนเซียงฝู่ รวมทั้งพนักงานมารุมดู ทำให้สัมผัสถึงการเหยียหยามอย่างที่สุดแต่ว่าวันนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว
วันนี้ เป็นวันตายของท่านหงห้า หลังจากคืนนี้ ท่านหงห้าก็จะกลายเป็นอดีตของเมืองจินหลิง！ส่วนคนที่มาแทนที่ ก็คือพ่อของตนเอง หลิวกว่าง！
พอถึงตอนนั้น พ่อของตนเองก็จะกลายเป็นราชาใต้ดินของเมืองจินหลิง！
พอถึงตอนนั้น ทุกๆ คนก็จะเรียกเขาว่า “ท่านกว่าง” ！
และตอนนั้น ตนเองก็จะลบรอยแผลเป็นบนหน้าผากออกไป ออกไปจากเงามืดของคำว่า ตกอับ ที่มาส่งผลกระทบต่อชีวิตตนเอง！
พอคิดถึงจุดนี้ หลิวหมิงก็เลือดร้อนเดือดดาล
ในตอนนี้ พอหลิวกว่างที่นั่งอยู่ในรถ เห็นลูกชายตนเองเดินเข้าไป ก็พูดกับจางจื่อโจว บอดี้การ์ดตระกูลอู๋ ว่า “คุณจื่อโจว เดี๋ยวทั้งหมดต้องรบกวนคุณด้วยแล้ว”
จางจื่อโจวยิ้มเย็นพยักหน้า พูดว่า “วางใจเถอะ ในเมืองจินหลิง ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของผมได้！ไอ้หงห้านี่ ไม่รอดพ้นคืนนี้นอน”
หลิวกว่างก็ได้ใจอย่างมาก
ในตอนนี้ เขาก็เหมือนกับลูกชายเขา รอคอยมาอย่างยาวนาน
……
ขณะเดียวกัน ท่านหงห้าก็เชิญพวกเซียวฉางควน ไปยังห้องเพชรของเทียนเซียงฝู่
เขาคอยเดินขนาบเซียวฉางควนตลอด แล้วชี้ให้เซียวฉางควน นั่งในตำแหน่งที่ดีที่สุด แล้วพูดอย่างเคารพว่า “คุณเซียวครับ เชิญนั่งครับ”
เซียวฉางควนก็ไม่ค่อยคุ้นชิน แล้วก็มองประธานเพ๋ยพร้อมพูดว่า “เชิญประธานเพ๋ยนั่งดีกว่าครับ！”
ตอนกำลังพูด ผู้จัดการรูปร่างหน้าตาสะสวยก็เดินนวยนาดเข้ามาในห้องอาหาร แล้วพูดข้างหูท่านหงห้าว่า “ท่านห้า ไอ้หนุ่มตระกูลหลิว มารายงานตัวค่ะ”
หลังจากท่านหงห้าได้ยิน ก็รู้สึกสนุก แล้วรีบพูดว่า “อืม วันนี้เป็นวันดีที่คุณเซียวจะได้เป็นกรรมการผู้จัดการของสมาคมศิลปะจีน กำลังกังวลอยู่เลยว่าจะมีการแสดงอะไรดี ในเมื่อไอ้หมอนี่มันมาพอดี ก็เรียกมันขึ้นมาห้องนี้ มาให้ความสนุกแก่คุณเซียวเสียหน่อย”
ผู้จัดการสาวสวยคนนี้ได้รับคำสั่ง ก็โค้งตัวคำนับ แล้วเดินออกจากห้องเพชรไป
พอเซียวฉางควนได้ยิน ว่าหงห้านอกจากจะเชิญตนเองมาที่ห้องเพชรแล้ว ยังจะมีการแสดงให้ตนเองด้วย ก็เลยพูดอย่างเกรงใจว่า “ท่านห้า ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ครับ........”
ท่านหงห้าโบกปัด แล้วยิ้มพูดว่า “ฮ่าๆ เป็นเรื่องที่สมควรทำอยู่แล้วครับ！”
พูดจบ เขาก็ทิ้งปริศนาไว้ “คุณเซียววางใจเถอะครับ การแสดงที่ผมจัดเตรียมให้คุณ มีแค่ในจินหลิงเท่านั้น แถมยังเกี่ยวข้องกับเย่เฉินลูกเขยของคุณด้วย รับรองว่าคุณต้องชอบ！”
พอได้ยินดังนั้น ทุกคนก็ตื่นเต้น นั่งชูคอรอการแสดงกันใหญ่
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...