ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 602
บทที่ 602
หลังจากนั้นไม่นาน ผู้จัดการสาวสวยก่อนหน้านี้ก็กลับเข้ามา แต่ครั้งนี้ ด้านหลังของเธอ เป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่มีท่าทางหวาดกลัว ไม่กล้าเงยหน้า
เซียวฉางควนและสมาชิกสมาคมศิลปะจีนคนอื่นๆ ก็สงสัย คิดในใจว่า ไอ้หนุ่มคนนี้น่ะหรือ ที่หงห้าเตรียมการแสดงมา?
วัยรุ่นคนนี้ มองไปแล้วก็ไม่มีอะไรพิเศษเลยนี่！
แต่ว่า ในตอนนั้นเอง พอวัยรุ่นคนนั้นเข้าห้องอาหารมา ก็ไม่พูดจา แล้วรีบโค้งคำนับหงห้า พูดทั้งเคารพและหวั่นกลัวว่า “คุณอาหง ผมมารายงานตัวครับ เชิญตรวจเช็คเลย”
คนที่เข้ามา ก็คือหลิวหมิง
วันนั้น ที่ช็องเซลิเซียนสปา หลังจากที่สลักคำว่า ตกอับ ไปแล้ว ท่านหงห้าก็เคยบอกกับเขาไว้ หลังจากนี้ทุกสัปดาห์จะต้องมารายงานตัวกับตนเอง ตนเองจะตรวจสอบด้วยตัวเอง
ก็เพื่อว่า จะให้มั่นใจว่าไอ้หนุ่มคนนี้ไม่ได้ลบรอยแผลเป็นออกไป และไม่ได้ปกปิดรอยแผล
แต่ว่า ท่านหงห้าไม่รู้ว่า ที่เขามาวันนี้ ไม่ได้มาเพื่อรายงานตัว แต่มาเพื่อดูต้นทาง
ตั้งแต่เข้าประตูมาถึงตอนนี้ หลิวหมิงก็จดจำจำนวนบอดี้การ์ดไว้
หลังจากเข้าห้องอาหารมา ก็สังเกตมองคนในห้องอาหาร
พบว่าในห้องมีแต่คนแก่ ก็เลยวางใจ
พ่อให้คนแก่พวกนี้เป็นเพื่อนของหงห้า ก็คงจะไม่มีแรงสู้อะไร ตนเองคว้ามีดฟันไป ก็จัดการคนพวกนี้ได้แล้ว
ในตอนนี้ ท่านหงห้าก็พูดกับหลิวหมิงว่า “หลิวหมิง คนที่มาวันนี้ เป็นคนระดับผู้นำของสมาคมศิลปะจีนจินหลิง ในเมื่อเป็นสมาคม
ศิลปะ ก็ต้องมีความรู้ประสบการณ์เกี่ยวกับด้านงานเขียนอักษรจีน มา แกเงยหน้าขึ้น ให้คุณเซียวและคนอื่นๆ ชื่นชมอักษรจีนบนหน้าผากแกหน่อย ให้ทุกท่านวิจารณ์กันหน่อย！”
ได้ยินดังนั้น หลิวหมิงก็เจ็บใจที่ถูกเหยียดหยาม！
“ใช่น่ะสิ！” สวี่เหวินหย่วนก็พูดอึ้งๆ ว่า “ฉางควน คุณนี่หลบซ่อนเสียลึกเลยนะ ช่างถ่อมตัวจริงๆ ！”
เซียวฉางควนก็หัวเราะ “ไอ้หยา ลูกเขยของผมคนนั้นก็ทำตัวเรียบง่าย ดังนั้นผมก็ไม่สมควรโอ้อวดใช่ไหมล่ะ！”
ทุกคนก็ชมเชย
หลิวหมิงเห็นใบหน้าได้ใจของเซียวฉางควน ในใจก็คิดอย่างอาฆาตว่า ที่แท้ไอ้แก่อย่างมึงนี่เอง ที่เป็นพ่อตาของไอ้สารเลวเย่เฉิน！
เช่นนั้น วันนี้มึงก็ถือว่าวิ่งเข้ากระบอกปืนกูเองเสียแล้วล่ะ！
วันนี้ กูจะเอาชีวิตมึงให้ได้！
ถือว่าเป็นดอกเบี้ย ที่กูต้องตามหาตัวลูกเขยมึง！
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...