ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 603

บทที่ 603

หลังจากหลิวหมิงต้องทนถูกคนอื่นๆ หัวเราะเยาะไปแล้ว ก็ถูกท่านหงห้าไล่ออกมาด้านนอก

ปกติแล้ว พอเขาออกมาจากเทียนเซียงฝู่ ก็จะต้องเอามือปิดหน้าผาก รีบกลับบ้าน

แต่ครั้งนี้ เขาไม่ได้เอามือปิดหน้าผาก แต่เดินกลับลานจอดรถโดยเต็มไปด้วยใบหน้าอาฆาตแค้น แล้วเข้ามาในรถที่หลิวกว่างและจางจื่อโจวนั่งอยู่

หลิวกว่างรออยู่ที่นี่นานแล้ว พอเห็นหลิวหมิงขึ้นรถมา ก็รีบถามว่า “ลูกพ่อ ด้านในเป็นอย่างไรบ้าง? ”

หลิวหมิงกัดฟันพูดว่า “พนักงานและยามรวมกันแล้ว30กว่าคน แต่กว่าครึ่งเป็นผู้หญิง แต่ที่สามารถสู้ได้จริงๆ มียาม12คน”

หลิวกว่างก็หันหน้าไปทางชายวัยกลางคนทางด้านข้าง แล้วพูดอย่างกังวลว่า “คุณจื่อโจวครับ คนมากมายเช่นนี้ คุณมั่นใจไหมครับ? เดี๋ยวพอสู้กันแล้ว จะไม่เสียเปรียบใช่ไหม? ”

จางจื่อโจวก็ยิ้มเย็นๆ แล้วพูดว่า “ไม่ต้องพูดถึงว่าคน30กว่าคน กว่าครึ่งเป็นผู้หญิงหรอก ต่อให้เป็นยามทั้งหมด สำหรับผมแล้วมันก็แค่เด็กๆ ！”

หลิวกว่างรีบพูดให้เกียรติว่า “คุณจื่อโจวไม่ธรรมดาจริงๆ ！ผมนับถือจากใจ！”

จางจื่อโจวพยักหน้าอย่างโอหัง แล้วก็มองไปยังหลิวหมิง พร้อมถามว่า “ตอนนี้ไอ้หงห้ามันอยู่ส่วนไหน? ”

หลิวหมิงตอบว่า “หงห้าอยู่ในห้องเพชรชั้นบนสุด！”

พูดไป เขาก็พูดเสริมด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้นว่า “พ่อครับ คุณจื่อโจวครับ ตอนอยู่ในห้องบันเทิงเทียนเซียง ผมเจอเรื่องที่น่าสนุกอีกเรื่องหนึ่ง！”

“โอ๋? เรื่องอะไร? ” หลิวกว่างรีบถาม

หลิวหมิงก็ยิ้มร้ายๆ แล้วพูดว่า “ด้านใน ผมเห็นพ่อตาของไอ้สารเลวเย่เฉิน มันมากินข้าวที่นี่！ แถมยังจองห้องเพชรด้วย ไอ้หงห้าก็กำลังต้อนรับมัน เดี๋ยวพอพวกเราเข้าไป จัดการมันไปด้วยเลยไหมครับ? ”

“พ่อตาของเย่เฉินงั้นรึ？！” พอหลิวกว่างได้ยินดังนั้น ก็ดีใจ แล้วพูดว่า “มาครั้งนี้ไม่เสียเที่ยวจริงๆ ！วันนี้ที่งานวันเกิดของซ่งจี่ ไอ้เย่เฉินมันยังต่อยพ่อ！วันนี้ก็ให้มันพ่อตามันมาชดใช้แล้วกัน！”