ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 604

บทที่ 604

แต่ที่ท่านหงห้าเตรียมไว้วันนี้ มันช่างหรูหรามาก คนหนึ่งได้หอยเป๋าฮื้อคนละสองตัว ชุดหนึ่งก็ราคา8,888หยวน ทำเซียวฉางควนอ้าปากค้างไปเลย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเห็ดทรัฟเฟิล ไข่ปลาคาเวียอะไรพวกนี้เลย แค่คนละชุด ก็หลายพันหยวนแล้ว

มื้อนี้ ถ้านับไปแล้ว อย่างน้อยก็ต้อง2-3แสนหยวนได้！

เซียวฉางควนชีวิตนี้ไม่เคยกินข้าวแพงขนาดนี้ ตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก รีบพูดกับหงห้าว่า “คุณหงครับ ให้คุณมาต้อนรับดีขนาดนี้ ต้องขอบคุณจริงๆ ครับ！”

ท่านหงห้าก็ยิ้มเบาๆ แล้วหยิบเอานามบัตรของตนเองมา แล้วยื่นใส่มือเซียวฉางควน พูดว่า “คุณเซียวครับ นี่คือนามบัตรของผม คุณเก็บไว้ให้ดี ถ้าครั้งหน้าคุณมาที่เทียนเซียงฝู่ ก็โทรหาผม เดี๋ยวผมจะรีบให้คนจัดเตรียมห้องเพชร ให้คุณใช้ได้ตามสบายเลย”

หลังจากเซียวฉางควนหยิบเอานามบัตรมา ในใจก็ดีใจมาก

คนในสมาคมศิลปะจีนคนอื่นๆ เห็นดังนั้น ก็อิจฉาตาร้อนตามๆ กัน！

เซียวฉางควนนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ คนดังอย่างท่านหงห้า อยู่ตรงหน้าเขาอย่างกับเป็นหลานชาย ไม่เหลือความเป็นนายใหญ่เลย

หงห้าไม่เพียงมายกอาหารเสิร์ฟที่ห้องอาหารเอง รินเหล้าเอง แถมยังยกแก้วให้เกียรติก่อน แล้วก็มาพูดตรงหน้าเซียวฉางควนว่า “คุณเซียวครับ ผมดื่มให้คุณก่อนเลย！”

เซียวฉางควนก็รีบยกแก้วเหล้าตนเองขึ้นด้วยความเกรงใจ แล้วก็ชนแก้วกับท่านหงห้า แล้วก็ดื่มลงไปจนหมดแก้ว

เหล้าหนึ่งแก้วลงท้องไป เขาก็พูดว่า “ไอ้หยา เหล้านี่ดีจริงๆ ！”

หงห้าก็ยิ้มพูดว่า “นี่คือเหล้าเหมาไถเก่าเก็บ40ปี น้ำหนักครึ่งกิโลกรัมก็น่าจะราคา6หลักได้ ถ้าคุณชอบก็ดื่มมากๆ หน่อย เดี๋ยวผมให้คนเอาขึ้นมาให้อีก2ขวด！”