ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 604
บทที่ 604
แต่ที่ท่านหงห้าเตรียมไว้วันนี้ มันช่างหรูหรามาก คนหนึ่งได้หอยเป๋าฮื้อคนละสองตัว ชุดหนึ่งก็ราคา8,888หยวน ทำเซียวฉางควนอ้าปากค้างไปเลย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเห็ดทรัฟเฟิล ไข่ปลาคาเวียอะไรพวกนี้เลย แค่คนละชุด ก็หลายพันหยวนแล้ว
มื้อนี้ ถ้านับไปแล้ว อย่างน้อยก็ต้อง2-3แสนหยวนได้！
เซียวฉางควนชีวิตนี้ไม่เคยกินข้าวแพงขนาดนี้ ตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก รีบพูดกับหงห้าว่า “คุณหงครับ ให้คุณมาต้อนรับดีขนาดนี้ ต้องขอบคุณจริงๆ ครับ！”
ท่านหงห้าก็ยิ้มเบาๆ แล้วหยิบเอานามบัตรของตนเองมา แล้วยื่นใส่มือเซียวฉางควน พูดว่า “คุณเซียวครับ นี่คือนามบัตรของผม คุณเก็บไว้ให้ดี ถ้าครั้งหน้าคุณมาที่เทียนเซียงฝู่ ก็โทรหาผม เดี๋ยวผมจะรีบให้คนจัดเตรียมห้องเพชร ให้คุณใช้ได้ตามสบายเลย”
หลังจากเซียวฉางควนหยิบเอานามบัตรมา ในใจก็ดีใจมาก
คนในสมาคมศิลปะจีนคนอื่นๆ เห็นดังนั้น ก็อิจฉาตาร้อนตามๆ กัน！
เซียวฉางควนนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ คนดังอย่างท่านหงห้า อยู่ตรงหน้าเขาอย่างกับเป็นหลานชาย ไม่เหลือความเป็นนายใหญ่เลย
หงห้าไม่เพียงมายกอาหารเสิร์ฟที่ห้องอาหารเอง รินเหล้าเอง แถมยังยกแก้วให้เกียรติก่อน แล้วก็มาพูดตรงหน้าเซียวฉางควนว่า “คุณเซียวครับ ผมดื่มให้คุณก่อนเลย！”
เซียวฉางควนก็รีบยกแก้วเหล้าตนเองขึ้นด้วยความเกรงใจ แล้วก็ชนแก้วกับท่านหงห้า แล้วก็ดื่มลงไปจนหมดแก้ว
เหล้าหนึ่งแก้วลงท้องไป เขาก็พูดว่า “ไอ้หยา เหล้านี่ดีจริงๆ ！”
หงห้าก็ยิ้มพูดว่า “นี่คือเหล้าเหมาไถเก่าเก็บ40ปี น้ำหนักครึ่งกิโลกรัมก็น่าจะราคา6หลักได้ ถ้าคุณชอบก็ดื่มมากๆ หน่อย เดี๋ยวผมให้คนเอาขึ้นมาให้อีก2ขวด！”
พอเซียวฉางควนได้ยินประธานเพ๋ยเรียกตนเองว่า กรรมการ ในใจก็ดีใจ แล้วพูดว่า “ประธานเพ๋ยผมถูกเลือกแล้วหรือครับ？！”
“แน่นอน！” ประธานเพ๋ยก็พูดยิ้มว่า “ฉางควน ตำแหน่งกรรมการผู้จัดการนี้ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากคุณ！”
เซียวฉางควนได้ยินดังนั้น ก็ตื่นเต้นอย่างมาก เลยรีบพูดว่า “ขอบคุณประธานเพ๋ย！ ขอบคุณทุกคนครับ！ต่อไปผมจะตั้งใจพัฒนาตนเอง จะทำเพื่ออุทิศให้สมาคมศิลปะจีนของเรา！”
ทุกๆ คนก็หันหน้ายิ้มไปด้วยกัน จากนั้นก็ยกแก้วเหล้าขึ้น
ในตอนที่กำลังจะร่วมดื่มกันนั้น ก็มีเสียงดัง ปั้ง ดังสนั่นขึ้น ประตูห้องอาหารถูดถีบจนเปิดออก！
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...