ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 605
บทที่ 605
คนในห้องอาหาร ก็ตกใจกับเสียงดังสนั่นที่ดังขึ้น
ทุกคนรีบไปดู ก็เห็นชายวัยกลางคนรูปร่างใหญ่คนหนึ่ง เดินหน้านิ่งเข้ามาให้ห้องอาหาร
ส่วนด้านหลัง ก็มีชายวัยกลางคน4คน เดินวางมาดองอาจเข้ามาด้านใน
5คนนี้ ก็คือบอดี้การ์ดประจำตัวของอู๋ตงไห่
หลิวกว่างและหลิวหมิง ก็เดินชูคออยู่ตามก้นชายพวกนี้ ใบหน้าแสยะยิ้ม อย่างบ้าระห่ำ
หงห้าเห็นหลิวกว่างและหลิวหมิงสองพ่อลูก ก็ขมวดคิ้ว แล้วพูดเสียงเย็นว่า “พ่อแกสองพ่อลูกก็ชั่งกล้าดีจริงๆ เลยนะ ถึงกล้าบุกมาถีบประตูบุกเข้ามาที่เทียนเซียงฝู่ของผม? ”
หลิวหมิงก็พูดเสียงนิ่งว่า “ไอ้หงห้า จะตายห่าอยู่แล้ว ยังจะเสแสร้งอะไรอีกวะ? จะบอกให้ ก่อนหน้ามึงเหยียดหยามกู กูไม่เคยลืมเลย วันนี้กูมาเอาชีวิตมึง！”
พอพูดคำนั้นออกมา ทุกคนก็อึ้งไปตามๆ กัน！
ตนเองไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม?
ถึงได้มีคนหาญกล้า จะมาเอาชีวิตของท่านหงห้า？！
ในตอนนี้หงห้าก็พูดประชดว่า “อย่างจะได้ชีวิตผมรึ? คุณคิดว่าผมโง่รึไง? คุณรู้ไหม ว่าในจินหลิงผมมีลูกน้องเท่าไร? ”
หลิวกว่างก็พูดเสียงเย็นตอบไป “กูจะบอกให้นะหงห้า มึงจะมีลูกน้องเท่าไรก็ไร้ประโยชน์แล้ว ยามในเทียนเซียงฝู่ทั้งหมด10กว่าคน กูจัดการไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีใครช่วยมึงได้แล้ว！”
พูดไป เขาก็ชี้ไปทางจางจื่อโจว แล้วพูดด้วยใบหน้าอำมหิตว่า “ท่านนี้เป็นยอดฝีมือของตระกูลอู๋ วันนี้มีเขาอยู่ที่นี่ ต่อให้มึงมีปีกก็หนีไม่ได้แล้ว จะต้องตายอย่างไรที่ฝังอย่างแน่นอน！กูจะให้โอกาสมึง มาคุกเข่าตรงหน้าหู เลียรองเท้ากูให้สะอาด กูจะให้มึงมีศพครบ32 ไม่เช่นนั้นล่ะก็ วันนี้กูจะสับมึงให้เป็นหมื่นชิ้น！”
ท่านหงห้าได้ยินดังนั้น ในใจก็กังวลขึ้นมาเล็กน้อย
ดูเหมือนว่า ตนเองจะประมาทไปหน่อยแล้ว！
หลายปีมานี้ ตนเองอยู่ในจินหลิง ได้รับความเคารพให้เกียรติมาตลอด ทำให้เขาไม่เชื่อแล้วว่า ในจินหลิงมีคนที่กล้าทำอะไรกับตนเอง
พอเซียวฉางควนได้ยินดังนั้น ก็ตกใจอ้าปาก ถามอย่างร้อนรนว่า “คุณ....คุณหมายความว่าอย่างไร......จะทำอะไร? ”
“กูจะทำอะไรงั้นหรือ? ” หลิวหมิงกัดฟันพูดว่า “กูก็จะฆ่ามึงไง！แล้วให้ลูกชายมึงมาเก็บศพมึง！”
เซียวฉางควนก็ตกใจ แล้วก็รีบเข้าไปหลบใต้โต๊ะ
บนโต๊ะ คนของสมาคมศิลปะจีนก็หวาดกลัวไปตามๆ กัน รีบไปหลบตามผนัง
ตอนนี้จางจื่อโจวก็เอ่ยปากขึ้นว่า “คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับไอ้หงห้าและเซียวฉางควน ไสหัวออกไปให้หมด！ไม่เช่นนั้นกูจะฆ่าให้หมด！”
พอสิ้นเสียง พวกของประธานเพ๋ยก็พากันวิ่งออกไป
สวี่เหวินหย่วน เพื่อนของเซียวฉางควนก็ทำอะไรไม่ถูก เขาอยากหนี แต่เห็นว่าเซียวฉางควนมีอันตรายอยู่ที่นี่ ไม่อาจจะทิ้งเขาไว้ที่นี่ได้
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...