ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6005
โจวเหลียงเวิ่นเห็นเขาไม่ดึงดันอีกต่อไป จึงกล่าวเปลี่ยนหัวข้อสนทนา: “ใช่แล้วคุณชาย ซื่อฟางเป่าจ้วง ก็ถูกผมซ่อนเอาไว้ในสถานที่แห่งหนึ่งเช่นกัน หลังจากที่คุณออกไปจากที่นี่ จะต้องรีบนำมันออกมา รีบนำกลับไปยังหัวเซี่ยให้เร็วที่สุด”
เย่เฉินพยักหน้า ถามเขา: “คุณอาโจว ซื่อฟางเป่าจ้วงนั้นถูกคุณซ่อนเอาไว้ที่ไหน?”
โจวเหลียงเวิ่นกล่าว: “ซื่อฟางเป่าจ้วง ซ่อนเอาไว้ที่ด้านนอกประตูวิลล่าของตระกูลโจวที่นครนิวยอร์กใกล้กับรัฐนิวเจอร์ซีย์”
พูดไป โจวเหลียงเวิ่นกล่าวอีก: “ที่ด้านนอกประตูวิลล่าของบ้านผม มีสิงโตหินที่ค่อนข้างยิ่งใหญ่อยู่คู่หึ่ง ที่ด้านในฐานของสิงโตตัวผู้ มีช่องลับช่องหนึ่ง ซื่อฟางเป่าจ้วงซ่อนอยู่ในนั้น วิธีการเปิดช่องลับไม่ยาก แค่ต้องใช้เครนขนาดเล็กหรือรถยกยกสิงโตตัวผู้ขึ้นมา ฐานก็จะเปิดออก ช่องลับก็อยู่ในนั้น”
เย่เฉินกล่าวอย่างประหลาดใจ: “สิ่งของสำคัญขนาดนี้ วางเอาไว้ที่ประตูบ้านของคุณมาโดยตลอด?”
“ใช่ซิ”โจวเหลียงเวิ่นกล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “ตระกูลรอธส์ไชลด์ได้ค้นหาทรัพสินย์ทั้งหมดของตระกูลโจวของพวกเรา หน้าร้านทั้งหมดรวมทั้งสถานที่ที่มีความเกี่ยวข้องทั้งหมดหลายรอบแล้ว ที่ในวิลล่าของบ้านผม กำแพง หลังคารวมทั้งใต้ดินรวมกัน ทั้งหมดมีช่องลับสิบหกอัน พวกเขาใช้เครื่องมือที่เฉพาะทางที่สุดพลิกแผ่นดินหาตั้งนานแล้ว แต่พวกเขาฝันก็คิดไม่ถึงว่า อันที่จริงสิ่งของอยู่ในสิงโตหินที่อยู่หน้าประตู”
เวลานี้ โจวเหลียงเวิ่นกล่าวเตือนสติเย่เฉินอีก: “ใช่แล้วคุณชาย ถึงแม้ว่าเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นมาหลายเดือนแล้ว แต่ไม่ขจัดความเป็นไปได้ที่ตระกูลรอธส์ไชลด์ยังแอบจับตามองอยู่ที่บ้านผมอย่างลับๆ แต่ผมเชื่อในความสามารของคุณ น่าจะไม่มีทางถูกพวกเขาพบเห็น”
เย่เฉินพยักหน้า: “ขอให้คุณอาโจววางใจ เรื่องนี้สำหรับผมแล้วไม่ยาก หลังจากที่ผมออกไป ผมจะนำซื่อฟางเป่าจ้วงกลับประเทศทันที หลังจากที่ผมคืนแก่เจ้าของเดิมอย่างแท้จริงแล้ว จะให้คนปล่อยข่าวออกไป ทำให้ตระกูลรอธส์ไชลด์ตายใจอย่างสนิทใจ”
พูดไป เย่เฉินนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้อีกครั้ง เอ่ยปากกล่าว: “ขอเพียงแค่ให้พวกเขาตายใจ อาจจะไม่ง่ายสำหรับพวกเขาเท่าไหร่นัก เรื่องนี้ จะต้องทำให้พวกเขาถูกทำลายชื่อเสียง ผมจะคิดหาหนทาง ให้พวกเขาส่งคุณออกไปเอง คืนอิสรภาพให้กับคุณ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...