โจวเหลียงเวิ่นเห็นว่าท่าทีที่ยืนกรานของเย่เฉิน จึงอดไม่ได้ที่จะกล่าวกำชับ: “คุณชาย คุณอย่าได้เกิดการปะทะซึ่งหน้าใดๆกับตระกูลรอธส์ไชลด์ เพราะกระผมอย่างเด็ดขาด”
เย่เฉินพยักหน้า: “คุณอาโจววางใจ ตอนนี้ศัตรูอยู่ในที่แจ้งผมอยู่ในที่มืด อยากจะทำให้ทั่วทั้งตระกูลรอธส์ไชลด์ดูไม่จืด ให้พวกเขาเป็นทุกข์ พูดได้ว่าง่ายราวกับพลิกฝ่ามือ”
พูดไป เย่เฉินจ้องมองโจวเหลียงเวิ่น กล่าวอีก: “คุณอาโจว ผมยังมีคำถามอีกบางส่วน อยากจะให้คุณช่วยผมอธิบาย”
โจวเหลียงเวิ่นรีบกล่าว: “คุณชายเชิญพูดมาเลย”
เย่เฉินรีบถาม: “ผมยังอยากรู้ว่า ที่จริงแล้วคุณพ่อของผมสัมผัสกับรวมทั้ง‘ตำราเก้าเสวียนเทียน’ได้ยังไง คุณพ่อของผมไปเกี่ยวข้องกับองค์กรพั่วชิงได้ยังไง?”
โจวเหลียงเวิ่นกล่าวอย่างทอดถอนใจ: “คุณพ่อของคุณ มีประสบการณ์คล้ายกันกับคุณ ขั้นตอนที่เขาได้รับ คล้ายกับขั้นตอนที่คุณได้รับ‘ตำราเก้าเสวียนเทียน’”
เย่เฉินคิดโยงไปถึงข้อความบางอย่างที่น้าชายใหญ่เคยพูดเอาไว้ ถามอย่างประหลาดใจ: “หรือว่าคุณพ่อของผมก็ได้รับมาจากในร้านขายของโบราณ?”
“ใช่”โจวเหลียงเวิ่นพยักหน้าอย่างหนักแน่น
เย่เฉินรีบถาม: “รายละเอียดเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
“ตอนนั้นผมบินไปที่ลอนดอนเพื่อเข้าร่วมประเมินโดยเฉพาะ ในครอบครัวขุนนางตกอับคนนั้น ทั้งหมดมีโบราณวัตถุของหัวเซี่ยอยู่สี่ร้อยแปดสิบเจ็ดชิ้น ในนั้นของดีก็นับว่ามีไม่น้อยจริงๆ เพียงแค่แจกันดอกไม้ลายครามของสมัยราชวงศ์หยวนหมิงก็มีสิบกว่าชิ้นแล้ว นอกจากนี้ยังมีภาพวาดที่ค่อนข้างล้ำค่าอีกสองชิ้น มีเครื่องเคลือบอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วนจากเตาราชสำนักของราชวงศ์หมิงและชิง”
“ที่ตลาดของโบราณ แจกันดอกไม้ลายครามและภาพวาด เป็นของค่อนข้างระดับสูงในด้านเครื่องลายคราม ราคาค่อนข้างสูงมาโดยตลอด เตาราชสำนักก็คือคำตัวแทนของคุณภาพและราคาสูง ราคาก็ค่อนข้างแข็งมากเช่นกัน”
“นอกจากนี้แล้ว ยังมีหลายชิ้นที่เป็นคอลเลคชั่นในวังหลวงที่เคยมีการถูกจดในบันทึกเอาไว้อย่างชัดเจน ราคายิ่งไม่ธรรมดา”
“โบราณวัตถุระดับสูงล็อตใหญ่ขนาดนี้ ต่อให้เหมาราคาพิเศษ ราคาที่เสนอต่ำสุดของเมื่อยี่สิบปีก่อนของอีกฝ่าย ก็มากถึงสองร้อยล้านดอลลาร์”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...