โจวเหลียงเวิ่นในฐานะที่เป็นชนรุ่นหลัง เป็นเพื่อนสนิทของคุณพ่อเย่เฉิน เดิมหวังว่าเย่เฉินจะไม่ทำพลาดซ้ำเหมือนกับเย่ฉางอิง แต่ตำพูดของเย่เฉินทำให้เขาตระหนักได้อย่างกะทันหันว่า อันที่จริง ตอนที่เย่ฉางอิงตัดสินใจจะศึกษา ชะตาชีวิตของตัวเขาเอง รวมทั้งเย่เฉินลูกชาย ได้ถูกลิขิตเอาไว้แล้ว
เย่เฉิน ก็ถูกลิขิตให้ไม่มีทางที่จะมีชีวิตที่สงบสุขตลอดไป ชั่วชีวิตนี้ กำหนดให้เต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาถอนหายใจยาวอย่างไม่ตั้งใจ: “ตอนที่ผมรู้ว่าชะตาชีวิตของคนมีมากมายหลากหลาย ผมคิดว่าดวงชะตามังกรของคุณพ่อคุณได้ยืนหยัดได้อย่างมั่นคง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า แม้ว่าคุณชายได้เป็นดวงชะตามังกรทะยานขึ้นฟ้า แต่กลับยังคงต้องยากลำบากและท้าทายไปทั่วทุกแห่งเช่นเดิม”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย กล่าวอย่างไม่แยแส: “วันนี้ดูเหมือนว่า ทั้งหมดล้วนถูกกำหนดไว้ในดวงชะตา”
พูดจบ เย่เฉินจ้องมองโจวเหลียงเวิ่น กล่าวอย่างนอบน้อม: “คุณอาโจว ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่คุณทำเพื่อผม คุณวางใจ เรื่องหลังจากนี้ ผมจะจัดการให้เรียบร้อย คุณเพียงแค่ต้องกล้ำกลืนอยู่ที่นี่อีกหนึ่งคืน วันพรุ่งนี้ ผมจะให้คุณออกจากห้องลับนี้ก่อน อีกไม่นาน คุณจะต้องได้คืนสู่อิสรภาพอย่างแน่นอน”
โจวเหลียงเวิ่นพยักหน้า กล่าวอย่างนอบน้อม: “กระผมปฏิบัติตามคำสั่งของคุณชาย”
เย่เฉินในเวลานี้กล่าวเสียงดัง: “บรูซ ไสหัวเข้ามาหาฉันเดี๋ยวนี้!”
เย่เฉินฟังถึงตรงนี้ อดไม่ได้ที่กล่าวด้วยรอยยิ้มซุบซิบนินทา: “แมตต์ รอธส์ไชลด์ที่นายพูดคนนี้เป็นใคร? นายรู้ได้ยังไงว่าเขากับภรรยาของนายเป็นชู้กัน?”
บรูซ ไวน์สไตน์หลุดปากกล่าว: “แมตต์ รอธส์ไชลด์เป็นหนึ่งในหลานชายสิบสองคนของหัวหน้าตระกูลรอธส์ไชลด์คนปัจจุบัน แล้วก็เป็นคนที่ผมรับใช้โดยตรงของตระกูลรอธส์ไชลด์ ส่วนใหญ่เขารับผิดชอบธุรกิจสีเทาของตระกูลรอธส์ไชลด์ที่สหรัฐอเมริกา ส่วนมากที่คลุกคลีกับเงินคือบ่อนการพนันรวมทั้งธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการให้กู้เงินดอกเบี้ยสูง และที่คลุกคลีกับการเมือง ส่วนใหญ่ก็คือองค์กรตุลาการของสหรัฐอเมริกา”
“เดิมทีผมจัดการบ่นการพนันแทนเขาอยู่ที่ลาสเวกัสมาตลอด ภรรยาของผมก็อาศัยอยู่ที่ลาสเวกัสเช่นกัน เขาย้ายผมมาที่นครนิวยอร์ก ตอนแรกผมยังไม่รู้ว่าในนี้มีอะไรซ่อนอยู่ จนกระทั่งมีครั้งหนึ่ง ผมพักร้อนกลับบ้าน ท่อระบายน้ำในห้องน้ำที่บ้าน พบเส้นผมเส้นหนึ่งที่ไม่ใช่ของผม ภรรยาของผมมีเส้นผมสีน้ำตาล และผมเป็นสีทอง แต่ผมเส้นนั้นเป็นสีดำ......”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...