แฮงค์รีบนำคำพูดดั้งเดิมของเย่เฉินบอกกล่าวแก่ลูกน้องของตนอย่างไม่ลังเล
อีกฝ่ายกล่าวอย่างนอบน้อม: “ครับลูกพี่ ผมทราบแล้ว!”
เย่เฉินรู้ ที่นี่มีคนนับร้อยคอยจับตาดูวิลล่าตระกูลโจวอยู่ ตนสามารถแทรกซึมเข้ามาวิลล่าตระกูลโจวได้อย่างเงียบๆ แต่ไม่สามารถมุ่งหน้าไปที่ประตูใหญ่วิลล่าตระกูลโจวได้เลยสักนิด แล้วก็นำซื่อฟางเป่าจ้วงออกมาจากในสิงโตหิน ภายใต้สายตาที่จับจ้องของทุกคน
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้สามารถนำซื่อฟางเป่าจ้วงไปได้หรือไม่ ยังเป็นเรื่องที่ยังไม่รู้ ถ้าหากตนเองใช้วิธีการที่รุนแรง พยายามนำซื่อฟางเป่าจ้วงออกไปจากพื้นที่ล็อกดาวน์ คิดว่าไม่มีใครสามารถขัดขวางเขาเอาไว้ได้อย่างแน่นอน หากเป็นเช่นนี้ ตัวตนของตนจะต้องถูกเปิดโปงอย่างแน่นอน
ตอนนี้ องค์กรพั่วชิงปัญหาใหญ่ข้อนี้ยังไม่สามารถแก้ไขได้ ถ้าหากเปิดโปงตัวเองต่อตระกูลรอธส์ไชลด์แล้ว มีเพียงได้ไม่คุ้มเสีย
ดังนั้น เย่เฉินยังคงคิดหาหนทางที่ปลอดภัยที่สุด ขอเพียงแค่สามารถแอบนำซื่อฟางเป่าจ้วงกลับหัวเซี่ยได้ ก็นับว่าทำสิ่งที่โจวเหลียงเวิ่นฝากฝังตนได้สำเร็จแล้ว
ตอนนี้ห่างจากเวลาฟ้าสางอีกประมาณสามชั่วโมง เย่เฉินตัดสินใจ ลองดูเฮลิคอปเตอร์ทางเลือกนี้จะสามารถไปได้หรือไม่
หลังจากผ่านไปสิบนาที เฮลิคอปเตอร์ของสตีฟได้บินขึ้นจากสวนด้านหลังของคฤหาสน์
เฮลิคอปเตอร์บรรทุกหนักที่หรูหราลำนี้แม้ว่าจะสามารถโดยสารคนได้เกินยี่สิบคน แต่ภายในห้องโดยสารที่หรูหราใหญ่โตในเวลานี้ มีแค่แฮงค์กับรอยซ์เพียงสองคนเท่านั้น
และเย่เฉินก็นั่งลงบนโซฟาที่อยู่ในห้องเสียเลย แอบสังเกตสตีฟ กล่าวถาม: “ในฐานะที่นายเป็นผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งของตระกูลรอธส์ไชลด์ เรื่องประเภทนี้ทำไมยังต้องมาจัดการด้วยตัวเองอีกละ?”
สตีฟเต็มไปด้วยความขมขื่น กล่าวด้วยใบหน้ากลัดกลุ้ม: “มีเรื่องที่คุณยังไม่รู้......วันนี้คุณพ่อของผมอยู่ ๆ ก็ประกาศ ใครสามารถตามหาซื่อฟางเป่าจ้วงกลับมาได้ คนนั้นก็จะได้เป็นผู้สืบทอดของตระกูลรอธส์ไชลด์ ประโยคนี้เท่ากับว่าปฏิเสธสถานะผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งที่ถูกกฎของผม......”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยความเข้าใจ กล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “มิน่านายถึงยังได้พยายามอดหลับอดนอนเป็นด่านหน้า ทั้งที่อายุปูนนี้แล้ว”
“ที่ไหนกัน......” สตีฟกล่าวอย่างเขินอาย: “นี่เป็นเพราะผมถูกบังคับอย่างจำใจ ถ้าหากว่าผมสูญเสียตำแหน่งผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งไป ถ้าอย่างนั้นลูกชายของผมก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะสืบทอดกิจการของตระกูลเช่นกัน เพื่ออนาคตของเขา ผมต้องพยายามหน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...