ตั้งแต่ตระกูลอานได้เจอกับท่านเอิร์ลฉางเซิ่งที่หัวเซี่ย หลังจากนั้นท่านเอิร์ลฉางเซิ่งก็ได้ระเบิดตัวเองจนเสียชีวิต ตระกูลอานก็ไม่เคยกลับไปที่นครนิวยอร์กอีกเลย
และก่อนหน้านั้นการพูดคุยโทรศัพท์กันของน้าสาวอานโยวโยวกับน้าเขยเฉินจื้อหมิน คนตระกูลอานรวมไปถึงเย่เฉิน ต่างก็รู้สึกได้ว่าน้าเขยคนนี้มีอะไรแปลกๆ
แต่เนื่องจากต่างก็อยู่ห่างไกลกัน และลูกสาวของน้าสาวก็ยังใช้ชีวิตอยู่กับเฉินจื้อหมินที่นครนิวยอร์ก ดังนั้นทุกคนต่างรู้กันอยู่แก่ใจโดยไม่พูดมันออกมา และต่างก็ไม่ได้ทำอะไรที่นำไปสู่การมองหน้ากันไม่ติด
ในตอนนี้ตัวตนของเฉินจื้อหมินต่อสาธารณชน ก็ยังคงเป็นลูกเขยของตระกูลอาน
ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของตระกูลอานก็ไม่ได้อยู่ที่สหรัฐอเมริกา เขาก็ถึงสถาปนาตัวเองว่าเป็นตัวแทนเพียงหนึ่งเดียวในตอนนี้ของตระกูลอานที่พำนักอยู่ในสหรัฐอเมริกา และก็ถือเป็นผู้มีอำนาจและอิทธิพลในชั่วขณะหนึ่ง
แต่ทว่าภายในใจของเฉินจื้อหมินก็รู้ตัวเองดี ตระกูลอานในตอนนี้กำลังโยกย้ายและถ่ายโอนธุรกิจและส่วนสำคัญของตัวเองอยู่ ค่อยๆโอนทรัพย์สินในสหรัฐอเมริกาไปยังหัวเซี่ย ต่อให้ทั้งสองฝ่ายไม่ถึงขั้นมองหน้ากันไม่ติด รออีกสักสองสามปี ตัวเองก็คงถึงคราวที่จะถูกตระกูลอานดึงฟืนที่กำลังเผาไหม้ออกจากใต้หม้อ
ที่ทำเอาเขากับอู๋เฟยเยี่ยนต้องกลัดกลุ้มก็คือ ในสถานการณ์ที่วิกฤติเช่นนี้ ตระกูลอานกลับได้บรรลุความร่วมมือด้านการลงทุนในเชิงลึกระยะยาวกับหัวเซี่ย และยังได้รับการสนับสนุนจากทางการอีก องค์กรพั่วชิงในตอนนี้ ก็ไม่กล้าที่จะลงมือทำอะไรกับตระกูลอาน
ยิ่งไปกว่านั้น นับตั้งแต่ที่อู๋เฟยเยี่ยนหนีเตลิดจากหัวเซี่ยมาในครั้งนั้น เธอก็ให้องค์กรพั่วชิงทั้งหมดเก็บตัวเงียบ และไม่มีความคิดที่จะไปสร้างปัญหาให้ตระกูลอานอีก
เฉินจื้อหมินในตอนนี้ กำลังนั่งอยู่ภายในห้องทำงานชั้นบนสุดของอานฉี่ซานคุณท่านอานในอาคารอานปาง เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ของเจ้านายอานฉี่ซานอย่างเกียจคร้าน สองขาวางพาดอยู่บนที่โต๊ะทำงาน ในปากก็คาบซิการ์คิวบาอยู่
ในขณะที่เขากำลังเพลิดเพลินกับซิการ์อย่างสบายใจอยู่นั้น บนหน้าจอมือถือจู่ๆก็ได้รับการแจ้งเตือน
ได้รับการแจ้งเตือนนั้นเป็นเรื่องปกติ แต่การแจ้งเตือนนี้ไม่ธรรมดา
เพราะข้อความนี้ เป็นการแจ้งเตือนจากองค์กรพั่วชิงที่ส่งมายังซอฟต์แวร์ของตัวเอง
ได้รับการแจ้งเตือนจากมัน ก็หมายถึงองค์กรกำลังเรียกตัวอยู่
ในช่วงระยะเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของเฉินจื้อหมินไม่เคยได้รับข้อความใดๆขององค์กรพั่วชิงเลย เพราะต่างต้องเก็บตัวกันทุกคน คนในสำนักงานใหญ่และคนอื่นๆก็ไม่ติดต่อมาหาเขา และระยะเวลาของการเก็บตัวในสามเดือนนี้ก็ยังไม่ครบกำหนด จู่ๆได้รับข้อความ ก็หมายความว่าต้องมีเหตุฉุกเฉินเร่งด่วนอย่างมากแน่นอน
ดังนั้น เขาจึงกดปุ่มตอบรับในทันที แล้วเข้าสู่ระบบ บนหน้าหลักของซอฟต์แวร์มีกล่องข้อความ ด้านหน้าปรากฏชื่อของอู๋เทียนหลิน
จากนั้นเขาก็รีบนั่งตัวตรง กดปุ่มตกลงเพื่อตอบรับ ซอฟต์แวร์ก็มีหน้าต่างของวิดีโอคอลโผล่ขึ้นมา อู๋เทียนหลินที่อยู่ปลายสายพูดขึ้นว่า“จื้อหมิน ผู้มีพระคุณมีภารกิจสำหรับนาย”
เฉินจื้อหมินพูดอย่างไม่ลังเล “ท่านอู๋ เชิญพูดมาได้เลยครับ ผมจะตั้งใจฟังด้วยความเคารพนับถือครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...