เย่เฉินได้รับข้อความตอบกลับของคุณตา เก็บมือถือลงไปเงียบๆ ถามหมอปีเตอร์ที่อยู่ตรงหน้า: “คนไข้ห้อง1707 ตรวจอะไรไปแล้วบ้าง? เอาประวัติการรักษาให้ผมดูหน่อย”
หมอปีเตอร์รีบนำประวัติการรักษายื่นให้แก่เย่เฉิน เย่เฉินพลิกอ่านดูคร่าวๆ จึงเอ่ยปากกล่าวถาม: “คุณพอมีชุดกาวน์เหลือบ้างไหม หาให้ผมสักชุด”
“มีครับมีครับ!”หมอปีเตอร์รีบนำเครื่องแบบที่ตนเตรียมเอาไว้ยื่นให้แก่เย่เฉิน
หลังจากที่เย่เฉินสวมเรียบร้อยแล้ว จึงเอ่ยปากกล่าว: “ไป คุณไป1707กับผมหน่อย”
หมอปีเตอร์พยักหน้าทันที: “ครับหมอเย่!”
ภายในห้องผู้ป่วย1707ในเวลานี้
ท่านเอิร์ลจงหย่งกำลังหลับตาอยู่ ใช้ปราณทิพย์สัมผัสห้องผู้ป่วย1701รวมทั้งสถานการณ์ภายในห้องผู้ป่วยที่อยู่บริเวณรอบๆสองสามห้อง
เมื่อเขาสังเกตเห็นว่ามีFBIยี่สิบกว่าคนแอบซุ่มอยู่ที่นี่ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย
อยากจะพาตัวโจวเหลียงเวิ่นออกไปจากที่นี่เงียบๆ แม้กระทั่งเย่เฉินยังรู้สึกไม่มีความมั่นใจในเรื่องนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงท่านเอิร์ลจงหย่ง
ดังนั้น ในตอนนี้ท่านเอิร์ลจงหย่งก็คิดไม่ออกว่าควรจะลงมือยังไงดี
เฉินจื้อหมินเห็นท่านเอิร์ลจงหย่งลืมตาขึ้น จึงก้าวไปข้างหน้าถามเขา: “สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”
ท่านเอิร์ลจงหย่งส่ายหน้า กล่าวพึมพำ: “จัดการยากอยู่หน่อยๆ กำลังคนของพวกเขามีมาก ผมกังวลว่าจะไม่สามารถจัดการให้จบได้โดยเร็ว”
เฉินจื้อหมินครุ่นคิดครู่หนึ่ง กล่าว: “ถ้าหากไม่มีโอกาสลงมือจริงๆ ถ้าอย่างนั้นคุณกับผมก็จับตาพวกเขาเอาไว้อยู่ที่นี่ รอการชี้แนะขั้นต่อไปของท่านอู๋”
หลังจากที่เฉินจื้อหมินสำรวจทั้งสองคน กล่าวถามด้วยใบหน้าที่สงสัย: “คุณหมอทั้งสอง พวกคุณมีธุระอะไรไหมครับ?”
เย่เฉินจ้องมองเฉินจื้อหมิน ถึงแม้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่ตนได้เจอกับ“น้าเขยเล็ก”คนนี้ แต่เย่เฉินยังคงจำอีกฝ่ายได้ในทันที
อย่างไรก็ตาม เฉินจื้อหมินก็นับว่าเป็นบุคคลสาธารณะที่มีชื่อเสียง ข้อมูลรูปภาพของเขา สามารถค้นหาจากบนอินเทอร์เน็ตได้อย่างง่ายดาย
ในเวลานี้ เฉินจื้อหมินจ้องมองเย่เฉิน กล่าวถามด้วยความสงสัย: “คุณหมอทั้งสองท่านมีธุระอะไรไหมครับ?”
เย่เฉินเป็นฝ่ายยื่นมือข้างหนึ่งออกไปทางเข้า กล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “ท่านนี้ก็คือคุณเฉินเฉินจื้อหมินที่โด่งดังใช่ไหมครับ? เจอหน้าครั้งแรก ผมดีใจมากที่ได้พบคุณ!”
เฉินจื้อหมินยื่นมือออกไปจับมือกับเย่เฉินอย่างสบายๆ จากนั้นก็พุ่งตรงเข้าประเด็นอีกครั้ง: “ทั้งสองท่านมาที่นี่ มีธุระอะไรกันแน่ครับ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...