เฉินจื้อหมินในเวลานี้ กลับตระหนักไม่ถึงว่า หมอชาวจีนที่สวมหน้ากากอนามัยที่อยู่ตรงหน้ามีความพิเศษที่ตรงไหน
เขาคิดว่า ด้วยยศของเขา ต่อให้เป็นประธานของโรงพยาบาลแห่งนี้มา ก็ยังต้องเคารพนอบน้อมต่อเขา
สำหรับผู้รับผิดชอบในการวินิจฉัยโรคตัวเล็กๆคนหนึ่งของที่นี่ คิดว่าก็แค่ตั้งใจอยากจะหาโอกาสมารู้จักตน ถือโอกาสประจบเอาใจตนสักหน่อย
ดังนั้น เขากลับไม่ได้เห็นเย่เฉินที่อยู่ตรงหน้าอยู่ในสายตา
เย่เฉินในเวลานี้ก็ยิ้มบางๆ กล่าวกับเฉินจื้อหมิน: “สวัสดีครับคุณเฉิน ผมเป็นผู้รับผิดชอบของแผนกฉุกเฉิน พวกเรามา หลักๆคืออยากจะมาหาญาติของคนไข้สักหน่อย ไม่ทราบว่าคุณเป็นญาติของคนไข้ไหมครับ?”
เฉินจื้อหมินพยักหน้า กล่าวอย่างเย่อหยิ่ง: “เขาคือผู้ช่วยของผม ผมก็เท่ากับเป็นญาติของเขา มีธุระอะไรก็พูดกับผมได้เลย”
เย่เฉินยิ้มบางๆทันที เอ่ยปากกล่าว: “คือแบบนี้ครับคุณเฉิน เนื่องด้วยคุณคือแขกคนสำคัญของโรงพยาบาลเรา เพื่อเป็นการแสดงถึงความเคารพของพวกเราที่มีต่อคุณเฉิน พวกเราตัดสินใจว่าจะนำผู้ป่วยท่านนี้ย้ายไปยังห้องผู้ป่วยVIPของชั้นบน ที่นั่นพื้นที่กว้างขวาง อุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครันเป็นอย่างยิ่ง แล้วก็ยิ่งสะดวกที่คุณจะอยู่ดูแลเพื่อนร่วมงานของคุณ”
พูดจบ เย่เฉินยังหันหน้าไปโบกมือให้กับชายวัยกลางคนที่ใบหน้าไร้อารมณ์คนนั้นอีกด้วย เป็นการทักทายด้วยอย่างไมตรีจิต
เขารู้ว่า คนคนนั้นก็คือท่านเอิร์ลจงหย่ง
อีกทั้ง ท่านเอิร์ลจงหย่งก็ไม่ได้ปกปิดปราณทิพย์บนตัวเอาไว้เลยสักนิด
นี่ก็เป็นเพราะว่า เย่เฉินขับเคลื่อนวิชายับยั้งปราณทิพย์ตลอด ท่านเอิร์ลจงหย่งไม่ได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติใดๆ แล้วก็ไม่ได้ระมัดระวังมากจนเกินไป
ทันทีที่เฉินจื้อหมินได้ยินประโยคนี้ ก็มองเย่เฉินด้วยความหวาดระแวงแวบหนึ่งทันที แสร้งกล่าวถามด้วยความสงสัย: “สถานการณ์ที่ค่อนข้างพิเศษอะไร?”
เย่เฉินรีบอธิบาย: “คุณเฉินยังมีบางอย่างที่คุณไม่รู้ ห้องผู้ป่วย1701มีนักโทษคนหนึ่ง อีกทั้งเป็นนักโทษที่ระดับความสนใจค่อนข้างสูงตลอดสองวันมานี้ ทางเขามีFBIคอยเฝ้า......”
เฉินจื้อหมินได้ฟังถึงตรงนี้ ในขณะเดียวกันก็เกิดความประหลาดใจขึ้นในใจ เขาลดความระวังที่มีต่อเย่เฉิน เนื่องจากเรื่องพวกนี้ที่เย่เฉินพูด ล้วนเป็นสถานการณ์จริงที่เขาเข้าใจ
ดังนั้นถึงแสร้งกล่าวถามด้วยความประหลาดใจ: “นักโทษกับพวกนั้นเกี่ยวอะไรกับพวกเราด้วย? พวกเราอยู่ที่นี่จะเป็นการขัดขวางพวกเขาไหม?”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าวอย่างจริงจัง: “พูดอย่างไม่ปิดบัง ผู้รับผิดชอบของFBIเรียกร้องกับพวกเราอย่างค่อนข้างชัดเจน นั่นก็คือพยายามทำให้ห้องผู้ป่วยชั้นที่สิบเจ็ดโล่งให้ได้มากที่สุด นำผู้ป่วยทั้งหมดย้ายไปที่ชั้นอื่น ผู้ป่วยที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้จริงๆ ก็จำเป็นต้องจำกัดคนเฝ้าไข้อย่างเข้มงวด อย่างมากสุดอนุญาตให้ญาติอยู่เฝ้าได้เพียงแค่คนเดียว”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...