ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 609

บทที่ 609

เย่เฉินตอนนี้ก็มีใบหน้าเคร่งขรึม!

เขาไม่คิดลยว่า หลิวกว่างและหลิวหมิงสองพ่อลูก จะกล้าพาคนมาฆ่าหงห้าและพ่อตาตนเอง!

ในตอนนี้ ในใจเขาโกรธอย่างมาก จนบังเกิดความอาฆาตแค้น!

พอหลิวกว่างและหลิวหมิงเห็นเขาเข้ามา ก็ดีใจอย่างมาก!

ที่ผ่านมานี้ หลิวหมิงใช้ชีวิตอย่างตายทั้งเป็น ได้รับการดูถูกเหยียดหยามเพียงใดใครจะรู้?

และทั้งหมดนี้ เป็นเพราะเย่เฉิน!

ตอนนี้ ตนเองจะได้แก้แค้นแล้ว!

และวันนี้หลิวกว่างก็ถูกเย่เฉินตบหน้า ก็โกรธจนเข้ากระดูกดำ เดิมทียังเสียดายที่วันนี้ไม่สามารถเอาชีวิตมันได้ ไม่คิดเลยว่ามันจะรนหาที่ตายเอง!

จากนั้น หลิวกว่างก็รีบพูดกับจางจื่อโจวว่า “คุณจื่อโจวครับ!ไอ้นี่ก็คือเย่เฉินครับ!รีบฆ่ามันเลย!”

หลิวหมิงก็พูดเสริมทางด้านข้างว่า “คุณจื่อโจว รีบฆ่าไอ้กระจอกนั่นเสีย!”

เย่เฉินก็ขมวดคิ้ว แล้วพูดว่า “พวกมึงปล่อยหงห้าและพ่อตากูไปซะ บางทีกูอาจจะพิจารณาไว้ชีวิตพวกมึง”

หลิวกว่างก็โมโห พูดว่า “ไอ้เย่เฉิน กระจอกอย่างมึง จะพูดมากทำไมวะ? จะตายห่าอยู่แล้ว ยังจะวางมาดอีก คิดว่าตัวเองเก่งรีไงวะ? เชื่อไหมว่าไม่ถึงนาที คุณจื่อโจวก็เอาชีวิตมึงได้แล้ว!”

พูดจบ เขาก็พูดเสียงเย็นอีกครั้ง “กูจะบอกให้นะ ในเมื่อวันนี้มึงกล้ามาที่นี่ งั้นก็ไม่ต้องมีชีวิตรอดกลับออกไปแล้วล่ะ!”

เย่เฉินพูดอย่างไม่พอใจว่า “มึงคิดว่าเศษสวะอย่างพวกมึงไม่กี่คนนี่อะหรือ? จะสามารถฆ่ากูได้? ”

หลิวกว่างมองขวางเย่เฉิน แล้วพูดอย่างโอ้อวดว่า “ไอ้เย่เฉิน กูรู้ว่ามึงเก่ง แต่คนของกู ก็เป็นยอดฝีมือที่ตระกูลอู๋ฝึกมา แต่ละคนเก่งๆ

ทั้งนั้น มึงจะเก่งแค่ไหน ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้พวกเขาได้ มึงเชื่อไหมว่าแค่คุณจื่อโจวออกหมัดเดียว ก็ซัดมึงร่วงกับพื้น จะตายก็ไม่ตาย จะรอดก็ไม่รอด?!”

หลิวหมิงก็รีบพูดว่า “พ่อครับ จะไปพูดมากกับไอ้กระจอกเย่เฉินนี่ทำไมกัน ผมว่านะ กระทืบมันให้พิการไปเลย!ผมอยากให้มันมาคุกเข่าต่อหน้าผม โขกหัวรับผิดกับผม และก่อนที่มันจะตาย ผมอยากจะสลักคำว่า กระจอก ที่หน้าผากของมันด้วย ใช้โทรศัพท์ถ่ายไว้ เอาคลิปอัปโหลดเข้าโลกออนไลน์ ให้คนทั้งจินหลิงได้รู้ ว่าไอ้เย่เฉินเป็นคนที่กระจอกไม่เอาไหน!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน