เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 610

บทที่ 610

แขนซ้ายของจางจื่อโจวแหลกสลาย แขนซ้ายมีเพียงเนื้อหนังที่ต่อกันเท่านั้น สูญสิ้นการควบคุม ได้แต่ห้อยอยู่ข้างๆ และการตอบสนองเขา ก็คือสีหน้าที่ตกใจอย่างมาก！

เขาเป็นถึงสุดยอดหน่วยรบพิเศษ！พลังมหาศาล！ในหน่วยทหารไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้เขาได้！

ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลอู๋จ่ายเงินจำนวนมาก ด้วยความโอหังและกำลังของเขา คงไม่ยอมมาเป็นบอดี้การ์ดแบบนี้หรอก

หลายปีมานี้ จางจื่อโจวไม่เคยได้รับความพ่ายแพ้ แต่ไม่คิดเลยว่าพอได้พบกับเย่เฉิน ก็ถูกหักแขน พลังของเย่เฉินคนนี้ มันจะเกินไปแล้วมั้งเนี่ย？！

เย่เฉินมองจางจื่อโจวที่กำลังตกใจกลัว ก็พูดว่า “ทำไมล่ะ? กลัวแล้วรึ? ”

จางจื่อโจวตั้งสติได้ แล้วก็ถอยหลังไป พร้อมถามว่า “มึงเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงมีพลังแบบนี้? ”

เย่เฉินพูดนิ่งๆ ว่า “กูจะเป็นใคร? ก็เป็นคนที่ชีวิตนี้มึงไม่ควรหาเรื่องไงเล่า！”

จางจื่อโจวกัดฟัน แล้วก็พูดกับพวกพ้องอีก4คนว่า “เข้าไปพร้อมกัน ฆ่ามันให้ตายเลย！”

อีก4คนที่เหลือก็บุกเข้าไปพร้อมกัน จางจื่อโจวก็สะบัดแขนง่อยๆ ของตนเอง บุกเข้าไปเหมือนกัน！

ทั้ง5คนก็ล้อมเย่เฉินไว้ในพริบตา เต็มไปด้วยรัศมีการฆ่า！

แต่ว่า สีหน้าของพวกเขาก็เคร่งขรึม！

เมื่อครู่ที่เย่เฉินลงมือ แม้แต่จางจื่อโจวเอง ก็ไม่สามารถปัดป้องได้ แสดงว่าฝีมือของฝั่งตรงข้าม เหนือกว่าพวกเขาไม่น้อย！

ดังนั้น พวกเขาก็ได้แต่หวังว่า พอ5คนร่วมมือกัน จะสามารถเหนือกว่าเย่เฉินได้！

เย่เฉินก็ยิ้มเย็นๆ แล้วพูดเบาๆ ว่า “พวกหมากระจอก”

ต่อจากนั้น เย่เฉินก็เคลื่อนไหวตัวอย่างรวดเร็ว พริบตาก็สู้รบปรบมือกับทั้ง5คน！

แต่ว่า ความไวของเย่เฉิน พลัง แรง ล้วนเหนือกว่าพวกเขาทั้งสิ้น！

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน