บทที่ 611
ในตอนนี้จางจื่อโจวก็แทบจะพิการ เจ็บตัวไปทั่วร่าง ความกล้าและพละกำลังก็มลายหายสิ้นไปหมด!
เขามองเย่เฉินอย่างสิ้นหวัง ที่ในใจคิด ก็มีแต่ผู้อ่อนแอที่ถูกตนเองฆ่าตาย
หรือว่า วันนี้ตนเองจะต้องมีจุดจบเดียวกับผู้อ่อนแอพวกนั้นแล้ว? ถูกยอดฝีมือที่ไม่สามารถประมือได้ เข่นฆ่างั้นหรือ?!
พอคิดถึงจุดนี้ ในใจจางจื่อโจวก็กลัวอย่างสุดขีด!
พลังของเขานั้นก็มากอยู่ แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่กลัวตาย
กลับกัน
เขายิ่งฆ่าคนมามาก เขายิ่งรักชีวิต
เขาอยากมีชีวิตรอด เขาอยากมีชีวิตที่สบายๆ มีอยู่มีกิน ใช้ชีวิตชิลๆ
ดังนั้น เขาก็เลยมาอยู่กับตระกูลอู๋ เพื่อช่วยกันทำชั่ว
ศัตรูของตระกูลอู๋ เขาฆ่าเอง พอฆ่าแล้ว ก็จะได้รับเงินจากตระกูลอู๋จำนวนมาก
หลายปีมานี้ ที่มีชีวิตสุขสบาย เขายิ่งคิดว่ามีชีวิตอยู่มันดีเพียงใด
ดังนั้น ตอนนี้จะให้เขาตายไป ไม่ว่าอย่างไรเขาก็รับมันไม่ได้
ดังนั้น เขาก็ร้องไห้พูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ ผมมีตาแต่ไร้แววเองครับ ไม่รู้ว่าคุณมีพลังมากมายขนาดนี้ ขอให้คุณคิดว่าผม
ทำงานให้กับตระกูลอู๋เท่านั้น คิดว่าผมรับคำสั่งมาจากตระกูลอู๋เท่านั้น ปล่อยผมไปเถอะครับ!”
เย่เฉินพูดเสียงเย็น “ก็เพราะว่ามึงทำงานให้ตระกูลอู๋นี่แหละ กูเลยยิ่งรู้สึกว่ามึงสมควรตาย!”
พูดไป เย่เฉินก็กระทืบลงไปที่หัวไหล่ขวาของเขา ทำให้แขนขวาของเขาใช้การไม่ได้!
จางจื่อโจวเจ็บปดจนร้องโอดโอย เย่เฉินก็พูดอย่างรังเกียจว่า “ใครมีความแค้นกับกู แล้วมาฆ่ากู กูยังพอเข้าใจ แต่มึงไม่มีความแค้น
กับกู แต่มึงมาฆ่ากูเพราะเงิน มึงว่า มึงสมควรตายมากกว่าศัตรูของกูไหม? ”
หลิวหมิงยังตั้งสติมาไม่ได้ จับหน้าป้าปากค้างถามว่า “พ่อครับ ตบผมทำไม?!”
หลิวกว่างก็ตะหวาดว่า “ไอ้ลูกโง่ กล้าเอามีดไปจี้คอของพ่อตาอาจารย์เย่ได้อย่างไร อยากตายรึไง?!ยังไม่รีบคุกเข่าให้อาจารย์เย่อีก!”
พอด่าลูกตนเองเสร็จ หลิวกว่างก็หันตัว คุกเข่าลงที่พื้น แล้วก็รีบร้องไห้พูดว่า “อาจารย์เย่ครับ ผมถูกพ่อลูกตระกูลอู๋หลอกลวง พวกเขาให้ผมมาฆ่าหงห้า จากนั้นมันก็จะช่วยยกผมขึ้นตำแหน่งของหงห้า แล้วยังบอกว่าให้ฆ่าคุณด้วย เพื่อแก้แค้นให้กับลูกชายเขา ขอให้คุณคิดเสียว่าผมเลอะเลือน แล้วปล่อยผมไปเถอะครับ!”
หลิวหมิงเป็นคนไม่มีสมอง แต่หลิวกว่างไม่ใช่
เขารู้ดีว่า สถานการณ์ตอนนี้ถูกเย่เฉินควบคุมไว้หมดแล้ว ถ้าตอนนี้ยังหาเรื่องกับเย่เฉินอีกล่ะก็เหมือนกับการรนหาที่ตาย!
ถึงแม้เขาจะอยากนั่งตำแหน่งของหงห้ามาก แต่ก็ต้องมีชีวิตมานั่งด้วย ดังนั้น ตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลอู๋ หรือตระกูลใหญ่ในเจียง
หนาน หรือราชาใต้อะไรของจินหลิง ก็ไม่สนสำหรับเขาแล้ว ขอเพียงมีชีวิตรอดก็พอ มีชีวิตรอดอย่างเดียว
ไม่เช่นนั้น ต่อให้เย่เฉินใจดี แล้วปล่อยตนเองมีชีวิตรอด ก็คงจะกระทบตนเองจนเหมือนกับจางจื่อโจวแน่
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...