ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 613
บทที่ 613
วันนี้ที่งานวันเกิดของคุณท่านซ่ง ท่านหงห้าเห็นยาอายุวัฒนะ และเห็นสรรพคุณของยาอายุวัฒนะนี้แล้ว
แต่ว่า เขาไม่อาจจะหวัง ว่าตนเองจะมีโอกาสเช่นนั้น
ดังนั้น ถึงแม้เขาจะรู้สึกว่าตนเองได้กินยาอายุวัฒนะนี้ไปแล้ว แต่เรื่องนี้ทำให้เขาตกใจมาก ดังนั้น ในใจเขาไม่กล้าเชื่อ ว่าที่ตนเองกินลงไปนั้นจะเป็นยาอายุวัฒนะจริงหรือเปล่า
เย่เฉินก็ยิ้มๆ แล้วก็ส่งสายตาบอกเขาว่าอย่าพูดดังไป แล้วก็พูดเบาๆ ว่า “นี่คือวาสนาของคุณ เสพสุขกับมันเถอะ”
ในตอนนี้ หงห้าก็น้ำตานอง！
เขารู้ความหมายที่อาจารย์เย่พูด ว่าเขาได้ให้โอกาสวาสนาดีๆ กับตนเองแล้ว！
เขาไม่กล้าจะวาดฝัน วินาทีที่แล้ว ตนเองกำลังจะตาย แต่วินาทีต่อมา ตนเองไม่เพียงไม่ตาย แต่กลับได้รับโอกาสวาสนาดีๆ ที่
อาจารย์เย่ให้กับตนเอง！
ยาอายุวัฒนะ！
แม้แต่ฝันก็ไม่คิดว่าจะได้โอกาสเช่นนี้ ได้มาเองโดยไม่ร้องขออะไรเลย！
ในเวลานี้ ความภักดีในใจของหงห้าที่มีต่อเย่เฉิน ก็เพิ่มขึ้นพูลทวี！
เขาถึงขนาดคิดว่า ชีวิตของตนเองนี้ก็เพราะเย่เฉินเป็นคนให้มา ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ตนเองมีชีวิตต่อไปได้หนึ่งวินาที ทั้งหมดก็เพื่ออาจารย์เย่
ดังนั้น หลังจากนี้ตนเองยอมรับใช้อาจารย์เย่อย่างหมดใจ เพราะว่าถ้าไม่ได้อาจารย์เย่ ตนเองก็กลายเป็นคนตายไปนานแล้ว！
จากนั้น ร่างกายของหงห้าก็ฟื้นตัวอย่างเร็วมาก ถึงขั้นพยุงตัวดันพื้นลุกขึ้นได้เลย แล้วก็คุกเข่าต่อหน้าเย่เฉิน โขกหัวคำนับว่า “หงห้า ขอบคุณอาจารย์เย่ที่ช่วยชีวิต！ตั้งแต่นี้ไป ชีวิตของหงห้า เป็นของอาจารย์เย่！”
เย่เฉินก็ยิ้มเล็กๆ “ลุกขึ้นเถอะ！”
หลิวกว่างและหลิวหมิงก็ตกใจจนหดหัวก้มกราบ ปากก็ร้องไห้พูดว่า “อาจารย์เย่โปรดไว้ชีวิตด้วยครับ......พวกผมก็ถูกบังคับมาครับ.....”
เย่เฉินก็หัวเราะ แล้วพูดอย่างใจกว้างว่า “ในเมื่อพวกแกถูกคนหลอกลวงมา เช่นนั้นกูก็จะละเว้นโทษตายของพวกแก！”
ทั้งสองได้ยินดังนั้น ก็ดีใจจนจะร้องไห้ออกมา
แต่เย่เฉินพูดออกมาอีกว่า “เว้นโทษตาย แต่โทษอื่นเว้นไม่ได้！ถ้าพวกมึงทั้งสองอยากมีชีวิต ก็ต้องดูความจริงใจที่พวกแสดงออกมา ว่าเป็นอย่างไร！”
หลิวกว่างและหลิวหมิงก็รีบแสดงออก ต่อไปนี้พวกเราสองพ่อลูกจะยอมเป็นวัวเป็นม้ารับใช้คุณ！คอยรับใช้ตลอดชีวิต！
เย่เฉินก็โบกมือปฏิเสธ “กูไม่ได้อยากให้พวกมึงมาคอยรับใช้หน้าหลังหรอก”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...