ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 615
บทที่ 615
หลิวกว่างก็ตกใจจนร้องไห้อย่างสิ้นหวัง ตอนที่ปลายมีดของหงห้าสัมผัสกับหน้าผากเขานั้น เขาก็ร้องอย่างเจ็บปวด ถึงขั้นจะหลบถอยออกไป
หงห้าก็ตบที่บ้องหูเขา แล้วพูดเสียงนิ่งว่า “ถ้ามึงร้องอีก กูจะตัดเจ้าโลกลูกชายมึงเดี๋ยวนี้เลย！”
พอได้ยินดังนั้น หลิวกว่างก็ไม่กล้าขยับ ได้แต่น้ำตาไหล กัดฟัน ทนรับสุดยอดลายมือของท่านหงห้า
หงห้าออกแรงกดมีดอย่างมาก ไม่นานก็สลักหน้าผากของหลิวกว่างเสร็จ คำว่า พ่อไอ้ตกอับ！
ทั้งหน้ากของหลิวกว่างก็เต็มไปด้วยรอยเลือด ดูแล้วน่าอนาถมาก
หลิวหมิงอยู่ข้างๆ ก็ตกใจจนแทบช็อกตาย เห็นพ่อตนเองถูกสลักตัวหนังสือกับตา แถมยังสลักไปครั้งเดียว4ตัวอักษร ความรู้สึกนี้ รสชาตินี้ มันไม่ได้รับกันง่ายๆ เลย
พอสลักเสร็จ หลิวกว่างก็ตัวสั่นๆ ร้องไห้ถามเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ ปล่อยพวกผมไปได้หรือยังครับ? ”
เย่เฉินส่ายหัว แล้วพูดว่า “มึงคิดว่าโทษของมึงมีแค่นี้รึ? ”
พูดจบ เขาก็พูดกับหลิวหมิงว่า “มา ตกอับ เอาโทรศัพท์มึงมา”
หลิวหมิงก็รีบเอาโทณศัพท์ไอโฟนเครื่องใหม่ของตนเองออกมา ปลดล็อคแล้วยื่นให้เย่เฉิน
เย่เฉินถามเขาว่า “มีแอพTikTokไหม? ”
“มีครับ.....” หลิวหมิงรีบพยักหน้า
เย่เฉินก็หาแอพTikTok พอเปิดมา ก็พูดกับเขาว่า “มา วันนี้กูจะให้พวกมึงสองพ่อลูกอัดวีดิโอการแสดงจำอวด ถ้าอัดดี กูก็จะปล่อยพวกมึงไป ถ้าอัดไม่ดี กูจะตีขามึงให้หักทั้งหมด”
สองพ่อลูกก็รีบพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณว่าอย่างไร ผมก็จะทำอย่างนั้นครับ ขอเพียงไม่ฆ่าพวกเรา ให้ทำอะไรก็ยอม.........”
ไปจากเจียงหนาน ตระกูลอู๋ก็ไม่สามารถทำอะไรพวกมึงได้ ถ้าออกประเทศไป พวกมึงสองพ่อลูกก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสงบ แต่ถ้าพวกมึงไม่ทำตามที่กูบอก เช่นนั้นคืนนี้พวกมึงก็ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่แหละ”
หลิวกว่างได้ยินดังนั้น ก็รีบพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ สิ่งที่พวกผมทำมาทั้งหมด อยู่ที่จินหลิง ถ้าหนีไปคืนนี้ล่ะก็ ทรัพย์สินมากมายก็เอาไปไม่ได้น่ะสิครับ！”
เย่เฉินก็ขมวดคิ้ว “ทำไม? มึงจะต่อรองกับกูงั้นรึ? ช่างเถอะ ไม่ต้องอัดวิดีโอแล้ว เอาชีวิตพวกมึงเลยแล้วกัน！”
หลิวหมิงก็รีบบอกกับพ่อตนเอง พูดว่า “พ่อครับ！จะมีอะไรสำคัญกว่าชีวิตล่ะครับ！อย่างมากคืนนี้พวกเราก็ไปเย่นจิง จากนั้นพรุ่งนี้
เช้าก็บินไปมาเลเซีย ไปหาคุณอาไง！ต่อไปพวกเราก็ไปสร้างบ้านเล็กๆ ที่มาเลเซีย ชีวิตนี้ไม่ต้องกลับมาแล้ว ก็ได้นี่ครับ！”
พอคิดถึงจุดนี้ หลิวกว่างก็กัดฟัน แล้วพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ พวกเราจะถ่ายเอง！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...