ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 617
บทที่ 617
หลิวหมิงก็รีบพูดต่อคำพูดของหลิวกว่าง “เช่นนั้น ถ้าผมไปบ้านตระกูลอู๋ แล้วตาแก่ตระกูลอู๋ จะมานับผมว่าเป็นพ่อบุญธรรมไหมเนี่ย? ”
หลิวกว่างดีดนิ้ว “เห้ย อย่าว่าไป ผมคิดว่ามีความเป็นได้สูง！”
หลิวหมิงรีบพูดว่า “โห พ่อ ไม่ไหวมั้งครับ！ถ้าไอ้แก่นั่นเรียกเราสองคนว่า พ่อ การนับญาติมันก็ผิดเพี้ยนไปหมดสิครับ? ”
หลิวกว่างก็ทำท่าคิด แล้วพยักหน้าพูดว่า “พูดไปก็มีเหตุผล งั้นเดี๋ยวผมให้ไอ้แก่นั่น เรียกผมว่า พ่อบุญธรรม คนเดียวแล้วกัน ได้ไหม? ”
หลิวหมิงก็หัวเราะคิกคัก “ผมว่าได้อยู่นะ！”
ตอนนี้หลิวกว่างก็พูดว่า “จริงๆ แล้วคนตระกูลอู๋เนี่ยนะ ล้วนมีความชอบที่พิสดารๆ ไม่เพียงแค่คุณชายอู๋ที่ชอบกินขี้ ท่านปู่อู๋ที่ชอบมีพ่อบุญธรรม แม้แต่อู๋ตงไห่คนนี้ ก็มีความชอบที่พิสดารเหมือนกัน”
“อย่างนั้นหรือครับ? ” หลิวหมิงถามอย่างสงสัย “อู๋ตงไห่มีความชอบอะไรที่พิสดารล่ะนี่? หรือว่าเขาจะชอบกินไอ้อันนั้น? ”
“ก็ไม่ใช่หรอก” หลิวกว่างพูดตอบ “ผมได้ยินมาว่า สมัยอู๋ตงไห่หนุ่มๆ มีประสบการณ์ที่โดนสวมเขาอย่างช่ำชองมาก”
หลิวหมิงก็ถามอย่างสงสัยว่า “พ่อครับ ประสบการณ์ที่โดนสวมเขา หมายความว่าอะไร? ”
หลิวกว่างตอบ “เฮ้อ ก็ชอบถูกคนอื่นสวมเขาให้อย่างไรเล่า ยิ่งหลอกเขามากเท่าไร เขายิ่งฟิน！”
หลิวหมิงทำเสียงตกใจ “อัศจรรย์ขนาดนั้นเลยหรือครับ? ”
“แน่นอนล่ะ！” หลิวกว่างก็ยิ้มหน้าแข็งๆ แล้วพูดว่า “ได้ยินมาว่า สมัยอู๋ตงไห่หนุ่มๆ มีความฝันที่ยิ่งใหญ่ด้วย”
หลิวหมิงถาม “ความฝันอะไรครับ? ”
“ห๊ะ? ” หลิวหมิงตกใจ “อู๋ซิน เป็นเกย์งั้นรึครับ？！”
“ใช่！” หลิวกว่างพูดขยายความว่า “เขาไม่เพียงเป็นเกย์นะ แถมยังเป็นจำพวกที่ชอบถูกผู้ชายกระทำ！ผมจะบอกให้นะ อย่ามองว่าเขาสมบุกสมบันแต่เช้ายันเย็นจนแทบจะตาย จริงๆ แล้วใกล้จะกลายเป็นลูกสาวอยู่แล้ว！ได้ยินมาว่า เขาชอบอยู่กับผู้ชายรูปร่างบึกบึน แต่ละครั้งก็หลายคน เก่งไม่เบาเลย！”
พูดไปดังนั้น เขาก็เสริมว่า “คุณรู้ไหม? ข้างกายอู๋ตงไห่และอู๋ซินสองพ่อลูก มีบอดี้การ์ดชื่อว่า จางจื่อโจว คนนี้มันไม่ธรรมดา！เมื่อก่อนเป็นยอดฝีมือที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา ต่อมาก็พาพวกพ้องของตนเอง มาเป็นบอดี้การ์ดของสองพ่อลูกตระกูลอู๋ แต่ไอ้คนนี้มันก็เป็นเกย์ และยังเป็นเสปคที่อู๋ซินชอบด้วย ดังนั้นอู๋ซินและบอดี้การ์ด5คนนี้ ก็อยู่ด้วยกันทั้งวันแต่เช่ายันค่ำ ร่ำร้องเร่าร้อนกันทุกคืน มีความสุขกันเสียไม่มี！”
“คุณพระช่วย！” หลิวหมิงพูดตกใจ “ที่แท้คนตระกูลอู๋ก็ชอบอะไรที่มันตื่นเต้นแบบนี้นี่เอง！ผมนี่ตกข่าวจริงๆ ！”
หลิวกว่างยิ้มพูดว่า “จะบอกให้นะ ตระกูลอู๋น่ะ แต่ละคน เป็นคนวิปริตในวิปริตอีกที เป็นเดรัจฉานในเดรัจฉานอีกที！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...