ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 620

บทที่ 620

คนที่หนึ่ง สลัก4ตัวอักษร

คนที่สอง สลัก5ตัวอักษร

คนที่สาม สลัก6ตัวอักษร

คนที่สี่ สลัก7ตัวอักษร

ตนเองเป็นคนที่ห้า ก็ต้องสลัก8ตัวอักษรน่ะสิ?!

หน้าผากจะมีที่ว่างขนาดนั้นหรือ!

จางจื่อโจวก็ร้องไห้ออกเสียงออกมา ทั้งร้องไห้ ทั้งพูดขอร้อง “อจารย์เย่ครับ ปล่อยผมไปเถอะครับ ต่อไปนี้ผมจะคอยรับใช้คุณตลอดเลย จะฟังแต่คำสั่งคุณ เป็นหมารับใช้ของคุณ......”

เย่เฉินก็พูดนิ่งๆ ว่า “เป็นหมารับใช้กู มึงยังไม่มีคุณสมบัติพอ แต่ถ้ามึงยังพูดมากไม่ยอมหยุดอย่างนี้ เดี๋ยวกูจะให้หงห้าเอามึงไปให้หมากินที่ฟาร์มหมา!กูพูดคำไหนคำนั้น ไม่เชื่อมึงก็ลองดู!”

จางจื่อโจวก็ตกใจจนรีบหุบปาก

เขากลัวเย่เฉินจริงๆ !

ในเมื่อเย่เฉินบอกแบบนี้แล้ว เขาก็ไม่กล้าพูดแพล่มออกมาอีก เพราะกลัวเย่เฉินจะฆ่าตัวเองตาย!

ตอนนี้ หงห้าก็เก็บมีดพกขึ้นจากพื้น แล้วเดินไปยังคนที่ยกมือคนแรก พร้อมถามว่า “อาจารย์เย่ครับ คนแรกจะสลักคำว่าอะไร? ”

เย่เฉินก็คิด แล้วพูดว่า “จะต้องเอาคำที่กระชับถึงจะดี!จะกระชับอย่างไรดีนะ.......”

ครุ่นคิดครู่หนึ่ง เย่เฉินก็พูดว่า “ได้แล้ว สลักไปว่า หน้าโง่อู๋ซิน!”

คนนั้นก็แทบจะร้องไห้

ถ้าหน้าผากตนเอง สลักคำว่า หน้าโง่อู๋ซินลง ลงไป คุณชายจะต้องเอามีดกรีดตนเองทั้งเป็นแน่ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน