บทที่621
จางจื่อโจวเงียบแล้ว หงห้าก็ดึงคนที่สามซึ่งเป็นอาสาสมัครก่อนหน้านี้มา แล้วถามเย่เฉิน:"อาจารย์เย่ จะสลักอะไรบนหน้าผากคนที่สาม?"
เย่เฉินตอบว่า: "อู๋ซินเป็นเกย์"
หงห้าพยักหน้า แล้วสะบัดมือหนา ตัวอักษรสีเลือดขนาดใหญ่หกตัวถูกสลักไว้ที่หน้าผากของชายคนนั้น
หลังจากนั้น ก็คือคนที่สี่
หงห้าพูดกับเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่ ครั้งนี้เจ็ดตัว"
"ใช่"เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า:"งั้นสลักว่า'อู๋ตงไห่หย่อนสมรรถภาพ'แล้วกัน"
หงห้าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ แล้วพูดว่า:"อาจารย์เย่ ทำไมคือหย่อนสมรรถภาพล่ะ? ไม่ใช่เพศสัมพันธ์เหรอ?"
เย่เฉินปัดมือ:"เซ็กส์เป็นคำที่ละเอียดอ่อน ห้ามใช้มันตามอำเภอใจ ถ้าสาว ๆ เห็นแล้วจะหน้าแดง"
ทันทีหลังจากนั้น หงห้าก็เขียนตัวอักษรร่างมนุษย์ของคนที่สี่เสร็จ
คนสุดท้ายที่เหลือ ก็คือจางจื่อโจว
จางจื่อโจวมองไปที่เลือดบนหัวและใบหน้า ของลูกน้องทั้งสี่ของเขาด้วยความหวาดกลัว
เขาเป็นคนที่เย่อหยิ่ง และความแข็งแกร่งของเขาแข็งแกร่งจนไม่มีใครเทียบได้เสมอ ซึ่งทำให้เขามีภาพลวงตาที่ว่าข้าเจ๋งที่สุดในโลก ยิ่งเขามีภาพลวงตานี้มากเท่าไหร่ ภาพลักษณ์ไอดอลก็จะยิ่งหนักมากขึ้นเท่านั้น
แต่ว่า ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดมากอีกเลยสักนิด ไม่เช่นนั้น เขากลัวจริงๆว่าเย่เฉินจะให้ท่านหงห้าแกะสลักฎีกาออกศึกให้ตัวเอง !
อย่าว่าแต่สลักฎีกาออกศึกเลย แม้ว่าจะสลักเพลงความคิดคำนึงในคืนสงบก็รับไม่ไหวเช่นกัน !
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแค่ตัวสั่นและร้องไห้อย่างเงียบๆ รอให้ชื่อเสียงของเขาถูกทำลายลง
"จัดไป!"หงห้าพยักหน้าทันที และพูดว่า:"งั้นผมจะสลักให้เขา สลักให้ใหญ่หน่อย และลึกอีกหน่อย!"
จางจื่อโจวมองไปที่ปลายมีดเปื้อนเลือด และร้องพูดว่า:"ท่านห้า ท่านห้า! ผมขอร้องสักเรื่องได้รึเปล่า?"
หงห้าพูดอย่างหงุดหงิด:"ทำไมนายถึงพูดมากแบบนี้?"
จางจื่อโจวร้องพูดว่า:"ท่านห้า ผมแค่อยากขอให้คุณเปลี่ยนมีดหน่อย มีดนี้เริ่มสลักจากหลิวกว่าง สลักจนถึงตอนนี้มันห้าคนแล้ว ก็ไม่ได้ฆ่าเชื้อ มันติดเชื้อได้ง่าย เผื่อใครมีโรคเอดส์หรืออะไรสักอย่าง มันติดต่อถึงกันได้……"
ทันทีที่จางจื่อโจวพูดขึ้น สี่คนที่เหลือก็ตัวสั่นด้วยความตกใจ
มีคนหนึ่งพูดถามว่า:"พวกนายสามคนไม่มีโรคเอดส์สินะ?!"
"ไม่มีครับ!" อีกสามคนส่ายหัว

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...