ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 626

บทที่626

เมื่อหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของป่ายจินฮ่านกงเห็นเล่นนี้ ก็นำทีมมาทันที และรีบวิ่งไปหยุดพวกเขา พูดอย่างเย็นชาว่า:"พวกคุณ อย่าสร้างปัญหาหน้าประตูป่ายจินฮ่านกง มิฉะนั้นอย่าหาว่าผมไม่เกรงใจ!"

จางจื่อโจวรู้ว่าผู้จัดการของป่ายจินฮ่านกงเฉินจื๋อข่ายมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง จึงรีบหยุดทันที เรียกคนรอบข้างหยุดด้วย และพูดกับคนขับว่า:"วันนี้ถือว่านายโชคดี คราวหลังระวังตัวด้วย ไม่งั้นกูจะฆ่ามึง!"

พูดจบ ก็พาคนเข้าไปในป่ายจินฮ่านกง

ทันทีที่พวกเขากำลังจะเข้าไป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ยื่นมือเข้ามาห้ามพวกเขาทันที และผู้จัดการล็อบบี้ก็รีบเข้ามาและพูดว่า:"ขออภัยครับ พวกคุณแต่งตัวไม่เหมาะสม และใบหน้าไม่ดี ตามกฎระเบียบ ไม่สามารถเข้าไปในโรงแรมป่ายจินฮ่านกงของเราได้!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จางจื่อโจวก็ทำหน้านิ่ง และพูดอย่างเหยียดหยามว่า:"พวกเราเป็นคนของตระกูลอู๋ในซูหาง นายเป็นแค่ผู้จัดการเล็กๆ เป็นใคร ถึงกล้ามาขวางฉัน?!"

ผู้จัดการล็อบบี้ขมวดคิ้ว และยังคงพูดด้วยท่าทีที่หนักแน่นว่า:"คุณผู้ชายครับ ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะมาจากตระกูลอู๋ในซูหาง หรือคนของตระกูลไหน ตามระเบียบแล้ว คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในป่ายจินฮ่านกง!"

หลังจากพูดจบ เขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า:"ใบหน้าของพวกคุณ ทำให้แขกของเรากลัวหมดแล้ว และส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของโรงแรมของเรา เชิญออกไปเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้น คุณจะต้องรับผิดชอบทุกอย่าง!"

จางจื่อโจวโกรธมาก พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"ฉันไว้หน้าประธานเฉินพวกนาย ไม่อัดนาย แต่ถ้านายหาเรื่องอีก งั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนายแล้วกัน!"

ผู้จัดการล็อบบี้ก็ไม่ยอมสักนิด พูดออกมาว่า:"ขออภัย กฎก็คือกฎพวกคุณไม่สามารถเข้าป่ายจินฮ่านกงได้!"

จางจื่อโจวกัดฟันแน่น

อย่าว่าแต่ผู้จัดการล็อบบี้เลย ถึงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนี้เข้ามาพร้อมกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาทั้งห้าคนเลย ทุกคนพึ่งทักษะของขา ก็จัดการคนเหล่านี้ได้หมด

แต่ว่า อีกฝ่ายคือหมาของเฉินจื๋อข่าย นี่มันคงจะยากหน่อย ถ้าหากได้ทำผิดกับเฉินจื๋อข่าย มันคงจะไม่คุ้มกับสิ่งที่เสียไปสินะ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน