ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 628

บทที่628

เขามองทั้งห้าคนที่เหมือนผี พูดอย่างตกตะลึงว่า:"พวกนาย…...พวกนาย…...เกิดอะไรขึ้น?! หน้าผากของพวกนายเป็นอะไร?ทำไมมีแต่เลือด?!นี่…...นี่ทำไมดูเหมือนจะถูกใครเขียนตัวหนังสือไว้ล่ะ?"

เพราะว่าพวกเขาก้มหน้า อู๋ตงไห่จึงไม่สามารถอ่านตัวอักษรบนหน้าผากพวกเขาได้

จางจื่อโจวเดินเข้าไปทันที พรึ่บ คุกเข่าลงหน้าอู๋ตงไห่ พูดอย่างหวาดกลัวว่า:"ประธานอู๋ พวกเราทำงานไม่สำเร็จ เชิญคุณลงโทษได้ครับ!"

อู๋ตงไห่เห็นคนเหล่านี้ตรงหน้าย่ำแย่มาก หัวใจกระตุกเล็กน้อย สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที แล้วถามว่า:"นายบอกฉันให้รู้เรื่อง มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?!"

จางจื่อโจวคุกเข่ากับพื้น ก้มหน้าร้องพูดว่า:"ประธานอู๋ พวกเราทำตามที่คุณชายใหญ่สั่งไว้ ไปช่วยหลิวกว่างจัดการกับหงห้า วันนี้ในเทียนเซียงฝู่ เดิมทีพวกเราปราบหงห้าได้แล้ว ถึงขั้นจับพ่อตาของเย่เฉินได้แล้วด้วย แต่ใครจะรู้ จู่ๆเย่เฉินอะไรนั้นก็พุ่งเข้ามา……"

พูดถึงนี้ เขาร้องไห้แล้วพูดว่า:"ประธานอู๋ เย่เฉินอะไรนั้นมันแข็งแกร่งมาก ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาเลย ขนาดพวกเราทั้งห้าคนรวมกัน ก็ทำอะไรเขาไม่ได้เลย รับไม่ได้สักท่า พวกเราไม่เพียงแต่โดนเขาหักแขน ยังถูกพวกเขาสลักตัวอักษรบนหน้าผาก……"

อู๋ตงไห่รู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า!

เก่งกว่าจางจื่อโจว?!นั้นมันยังเป็นคนรึเปล่า?!

เขาพูดเสียงสั่นอย่างไม่อยากจะเชื่อ:"ขนาดพวกนายยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนไร้ประโยชน์อย่างเย่เฉินอะไรนั้น?!คนไร้ประโยชน์นั้น…...คนไร้ประโยชน์นั้นกลับแข็งแกร่งขนาดนี้?!"

พูดไป เขาก็นึกถึงเรื่องสลักตัวอักษร แล้วรีบถามว่า:"สลักตัวอักษร?สลักตัวอักษรอะไร?เงยหน้าขึ้นซิ ให้ฉันดูหน่อย!"

จางจื่อโจวและคนอื่นๆชะงักเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของอู่ตงไห่ ได้แต่เงยหน้าขึ้นมา สีหน้านั้นแย่กว่าทั้งครอบครัวตายหมดอีก!

อู๋ตงไห่พ่อและลูกจ้องหน้าผากของคนพวกนี้ แล้วโมโหทันที!

อู๋ซินคนโง่!