ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 630
บทที่630
เย่เฉินพยักหน้า
พ่อตาไปจุดบุหรี่แล้ว เขาเลยนั่งคุยโทรศัพท์ในรถ
พอรับสาย เฉินจื๋อข่ายก็รีบพูดว่า:"คุณชาย ผมได้ข่าวว่าคุณมีเรื่องกับบอดี้การ์ดของตระกูลอู๋เหรอครับ?"
เย่เฉินตอบรับ แล้วพูดว่า:"นายได้ข่าวไวดีนี่!"
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า:"คุณชาย ผมก็ได้ข่าวว่าทั้งห้าคนนี้ได้ก่อเรื่องในป่ายจินฮ่านกง ให้คนไปสืบถึงจะรู้"
พูดไป เฉินจื๋อข่ายก็อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากจางจื่อโจวทั้งห้าคนมาที่ป่ายจินฮ่านกงให้ฟัง
เย่เฉินฟังจบ ก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"หมาทั้งห้าตัวนี้ ไม่นึกเลยว่าสันดานมันไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ เดิมทีฉันคิดว่าพวกมันจะเชื่อฟังหน่อย ถ่อมตัวหน่อย ไม่นึกเลยว่าหักแขนทั้งสองข้างของพวกมันแล้ว ยังสามารถใช้ขาสองข้างมาก่อเรื่องได้อีก!"
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า:"คุณชาย ตอนนี้พ่อลูกตระกูลอู๋ก็อยู่ที่ป่ายจินฮ่านกง คุณอยากจัดการพวกเขายังไง แค่สั่งมา ผมก็จะไปทำให้ทันที!"
เย่เฉินยิ้ม แล้วพูดว่า:"เอาแบบนี้ นายไปห้องของพวกเขาก่อน หักขาหมาทั้งห้าตัวนี้ ฉันจะดูว่าหลังจากหักแขนขาพวกมันแล้ว จะเอาอะไรไปก่อเรื่องอีก"
เฉินจื๋อข่ายตอบว่า:"ได้ครับคุณชาย!คุณยังมีอะไรจะสั่งอีกไหมครับ?"
เย่เฉินพูดอีกว่า:"แล้วก็อู๋ตงไห่กับอู๋ซิน ฉันยังไม่คิดที่จะฆ่าพวกเขา แต่ว่าก็อย่าปล่อยพวกเขาไปง่ายๆแบบนี้ นายช่วยฉันหักขาของพวกเขาคนละข้าง จากนั้นก็ไล่พวกเขาออกไปจากป่ายจินฮ่านกง!"
"ได้ครับ!"เฉินจื๋อข่ายตอบทันที:"วางใจได้ครับคุณชาย ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้ดีเลยครับ!"
พูดจบ เฉินจื๋อข่ายก็ถามว่า:"จริงสิคุณชาย จะให้ผมบอกกับพวกเขาให้รู้เรื่องไหมครับ ให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาหาเรื่องใครกันแน่?"
"ไม่ต้อง"เย่เฉินพูดนิ่งๆ:"ถ้าให้พวกเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของฉันเข้า พวกเขาอาจจะยอมแพ้แล้วจริงๆ แบบนั้นมันจะไม่สนุก"
อู๋ตงไห่เคยให้ความเคารพและนับถือจางจื่อโจวมาบ้าง แต่ตอนนี้เขามองยังไงก็ไม่ชอบใจ
ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างเย็นชาว่า:"ฉันจะเรียกกลุ่มบอดี้การ์ดใหม่จากตระกูลมา แล้วพวกนายก็สามารถแยกย้ายกันได้ทันที"
"แยกย้ายทันที!"จางจื่อโจวพูดออกมา:"ประธานอู๋ คุณจะไล่พวกเราออกเหรอครับ?"
อู๋ตงไห่ขมวดคิ้วและถามว่า:"ไม่งั้นล่ะ?จะเก็บนายเป็นบอดี้การ์ดอรกเหรอ?นายในตอนนี้ เป็นบอดี้การ์ดได้อีกเหรอ?"
จางจื่อโจวพูดออกมาว่า:"ประธานอู๋ พวกเราพี่น้องห้าคนอยู่กับคุณมานาน และได้ฆ่าผู้คนจำนวนมากเพื่อคุณ ป้องกันภัยพิบัติต่างๆมากมาย และได้รับบาดเจ็บมากมาย วันนี้พวกเราทั้งห้าคนถูกเย่เฉินหักแขน ก็เพื่อทำงานให้คุณเช่นกัน ทำไมตอนนี้คุณถึงซ้ำเติมล่ะ ให้พวกเราแยกย้ายทันที?"
อู๋ตงไห่ถามกลับ:"ทำไม? ไม่แยกย้าย หรือจะให้ฉันเลี้ยงดูพวกนายตอนแก่เหรอ?!"
พูดจบ อู๋ตงไห่ก็พูดอย่างรำคาญว่า:"อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้กับฉัน ถึงเวลาฉันจะให้เงินชดเชยพวกนายคนละห้าแสน ถ้าพวกนายเห็นคุณค่า ก็เอาเงินแล้วไปให้พ้น ถ้าพวกนายไม่เห็นคุณค่า ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...