ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 632
บทที่632
อู๋ตงไห่ร้องโอ้ย เจ็บจนล้มกับพื้น ในใจกลัวสุดๆ
อู๋ซินที่อยู่ข้างๆ พูดด่าโดยไม่รู้ตัว:"เฮ้ นายตีพ่อผมทำไม?!"
เฉินจื๋อข่ายก้าวเข้ามาตรงหน้าเขา ต่อยดั้งเขาแรงๆ ต่อยจนเลือดไหลเต็มหน้า แล้วด่าว่า:"พ่อมึงยังต้องเคารพต่อกูเลย มึงเป็นใครกัน กล้าพูดแบบนี้กับกู?!อยากตายเหรอ?เชี่อไหมว่ากูฆ่ามึงได้ตอนนี้?"
"ไปตายซะ!"อู๋ซินโตมาขนาดนี้ ไม่เคยเสียเปรียบจากการถูกอัด วันนี้กลับโดนสองครั้ง
ก่อนอื่นเย่เฉิน หักมือข้างหนึ่งของเขา จากนั้นเฉินจื๋อข่ายก็ต่อยจมูกของเขาด้วยหมัด
เขาเอาแต่ใจและหยิ่งยโสมาตั้งแต่เด็ก ๆ เขาไม่เคยโดยทำแบบนี้มาก่อนเลย?
จากนั้นก็คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว:"มึงคิดว่ามึงเป็นหมาของตระกูลเย่ก็สุดยอดงั้นเหรอ?ตระกูลอู๋ของกูเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ฆ่ามึงได้ทุกนาที!"
ทันทีที่อู๋ซินพูดจบ อู๋ตงไห่ก็รีบกลิ้งวิ่งเข้ามาตบหน้าเขา และด่าด้วยความโกรธ:"ไอ้สารเลว! มึงพูดแบบนี้กับประธานเฉินได้ไง?! ยังไม่รีบคุกเข่าขอโทษประธานเฉินอีก!"
ตอนนี้อู๋ตงไห่รู้สึกหวาดกลัวเพราะอู๋ซิน
เขาคิดไม่ถึงว่า ลูกชายตัวเองจะไร้ประโยชน์ขนาดนี้ ขนาดสถานการณ์แบบนี้ยังแยกไม่ออกเลย?
แม้ว่าเฉินจื๋อข่ายจะเป็นเพียงสุนัขของตระกูลเย่ แต่ตระกูลเย่ก็ยืนอยู่ข้างหลังของเขานี่!
ตระกูลเย่มีตัวตนอย่างไรงั้นเหรอ?
หนึ่งในสามตระกูลใหญ่ที่มีอันดับต้นๆของประเทศ
ในแง่ของทรัพยากรทางการเงิน ตระกูลอู๋อาจไม่ถึงหนึ่งในสิบของตระกูลเย่เลย
เนื่องจากตระกูลเย่เป็นตระกูลระดับล้านล้าน แต่ไม่มีใครสามารถรู้เลยว่า จะเป็นหนึ่งล้านล้านหรือเก้าล้านล้าน
เมื่ออู๋ตงไห่เห็นว่าลูกชายของเขาถูกอีกจนเป็นแบบนี้ ก็รู้สึกเป็นเจ็บปวดใจมาก เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า:"ประธานเฉินครับ ผมเคารพคุณอย่างจริงใจ หากคุณไม่พอใจเรา โปรดบอกผมที ถ้าผมทำอะไรผิดจริงๆ ผมยินดีรับโทษ แต่คุณต้องทำให้ผมตายอย่างเข้าใจสิ!"
ประธานเฉินหัวเราะเยาะและพูดว่า:"เคารพจากก้นบึ้งของหัวใจ นายเคารพฉัน แล้วให้บอดี้การ์ดสุนัขโง่ ๆ ของตระกูลอู๋ของนายมาก่อเรื่องที่ล็อบบี้ของป่ายจินฮ่านกงของฉัน ในล็อบบี้ของป่ายจินฮ่านกงของฉัน แล้วทำร้ายคนของป่ายจินฮ่านกงของฉัน? ถ้านายไม่เคารพฉัน คงจะอัดฉันด้วยสินะ?"
อู๋ตงไห่เหมือนถูกฟ้าผ่า!
อะไรนะ?
บอดี้การ์ดของตน กลับอัดลูกน้องของเฉินจื๋อข่าย ในล็อบบี้ของป่ายจินฮ่านกง?
ใครกันที่กล้าทำเรื่องแบบนี้?!
พอคิดแบบนี้ สายตาเย็นชาของอู๋ตงไห่ ก็ตกลงไปที่พวกจางจื่อโจว
ไม่ต้องบอกเขาก็รู้ คนที่ก่อเรื่องใหญ่แบบนี้ได้ ต้องเป็นหนึ่งในห้าคนแน่นอน!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...