ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 633

บทที่633

อู๋ตงไห่โกรธสุดขีด ถลึงตามองห้าคนที่คุกเข่ากับพื้น ถามเสียงเย็นชาว่า:"ใครเป็นคนทำกันแน่?หรือว่าพวกนายทั้งห้าคนทำด้วยกัน?"

จางจื่อโจวสัมผัสถึงความอาฆาตในสายตาอู๋ตงไห่ กลัวจนสั่นทันที รีบพูดว่า:"ประธานอู๋ นี่โทษพวกเราไม่ได้นะ! พวกเราเคยอธิบายให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกับผู้จัดการล็อบบี้หน้าประตูแล้ว บอกว่าพวกเราคือคนของตระกูลอู๋ แต่พวกเขากลับบอกว่าพวกเราไม่เป็นระเบียบ ยังไงก็ไม่ให้พวกเราเข้ามา ผมอยากรีบที่จะกลับมาหาคุณ ดังนั้นเลยบุกเข้าไปในโรงแรม และปะทะกับพวกเขา…... "

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อู๋ตงไห่ก็โกรธขึ้นมา ทันใดเขาตบหน้าและด่าว่า:"ไอ้พวกขยะจริงๆ ป่ายจินฮ่านกงใช่ที่ที่พวกนายอยากจะบุกก็บุกได้เหรอ? บอกจะกลับมาตามคำสั่ง นายทำตามคำสั่งอะไรเนี่ย?! เรื่องเล็กที่สั่งนายยังทำไม่ดี วันๆเอาแต่สร้างเรื่องให้ฉัน ฉันเลี้ยงแกมีประโยชน์อะไร?!"

ในขณะที่เขาพูด เขาพูดกับเฉินจื๋อข่ายทันที:"ประธานเฉิน! ขยะทั้งห้าคนนี้ทำผิดกับคุณ จะฆ่าจะทำอะไรคุณพูดมาได้เลย!"

ในความเป็นจริง อู๋ตงไห่แทบอยากจะให้เฉินจื๋อข่ายบอกให้ลากห้าคนนี้ออกไปตีให้ตาย

ยังไงก็เป็นขยะทั้งห้า เก็บพวกมันไว้ก็เป็นการเปลืองเงินตัวเองเท่านั้น

เฉินจื๋อข่ายรู้ดีถึงความคิดปรารถนาของอู๋ตงไห่ และพูดอย่างเย็นชาว่า:"อู๋ตงไห่ นายเป็นเจ้านายยังไง? ไม่ช่วยแบกรับเรื่องของลูกน้อง พอเกิดเรื่องก็ขายพวกเดียวกัน ตระกูลอู๋พวกนายจัดการเรื่อง มันต่ำกินไปรึเปล่า? ถ้าแพร่ออกไป ตระกูลพวกนายจะอยู่ยังไง?"

อู๋ตงไห่แอบชะงักทันที

เฉินจื๋อข่ายหมายความว่าไง? เขาได้ส่งคนทั้งห้าที่ก่อเรื่องให้เขาจัดการไปแล้ว แต่เขายังกัดตนไม่ปล่อย?

แต่ว่า เขาไม่กล้าว่าเฉินจื๋อข่าย ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ระงับความโกรธในใจของเขา เดินไปตรงหน้าเฉินจื๋อข่าย และกล่าวขอโทษ:"ประธานเฉิน เรื่องนี้เป็นความผิดของผมเอง ผมสั่งสอนลูกน้องไม่ดีเอง ผมขอโทษครับ! "

พูดจบ เขาก็พูดต่อว่า:"เพื่อเป็นการแสดงความขอโทษ ผมยินดีจ่าย 10 ล้านหยวน เป็นค่ารักษาพยาบาลและค่าใช้จ่ายความเสียหายทางจิตใจสำหรับเจ้าหน้าที่ที่ได้รับบาดเจ็บ ผมหวังว่าคุณจะสามารถให้อภัยตระกูลอู๋สำหรับความผิดพลาดครั้งนี้ คุณคิดว่าไงครับ? "