ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 635
บทที่635
ก่อนที่อู๋ตงไห่จะรู้ว่า คำพูดของเฉินจื๋อข่ายหมายถึงอะไร ลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายก็เคลื่อนไหวแล้ว!
ลูกน้องของเขาก็เป็นยอดฝีมืออันดับต้น ๆ เช่นกัน แต่ถ้าพูดถึงความแข็งแกร่งจริงๆ ก็อาจไม่มีใครแข็งแกร่งไปกว่าจางจื่อโจว
แต่ว่าตอนนี้จางจื่อโจวกลายเป็นสุนัขที่ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง และจะจัดการกับคนธรรมดาอาจจะยังไหว แต่การจัดการกับคนเคยฝึกมา นั้นเป็นเพียงขยะคนหนึ่ง
ดังนั้น เมื่อเผชิญหน้ากับคนของเฉินจื๋อข่าย เขาจึงไม่มีโอกาสตอบโต้หรือต่อต้านเลย
เย่เฉินได้วางแผนชะตาชีวิตไว้ล่วงหน้าแล้ว!
หัวใจของจางจื่อโจวหมดหวัง และตายไปแล้ว
ไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าจะจบลงแบบนี้!
ถ้าขาหักไปด้วย งั้นชีวิตนี้ก็คงจะจบสิ้นแล้วจริงๆสินะ?
ตอนนั้น ตนก็เป็นแค่คนจนที่แขนขาหักคนหนึ่ง นอนอยู่บนเตียงขยับไม่ได้แม้แต่นิดเดียว และไม่มีความสามารถแม้แต่จะดูแลตัวเองได้เลย…..
ในเวลานี้ ลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายได้ก้าวไปข้างหน้าของจางจื่อโจวและคนอื่น ๆ และเริ่มลงมือจากจางจื่อโจวเป็นคนแรก…..
ชายคนนั้นพูดกับลูกน้องอีกหลายคนอย่างเย็นชา:"จับขาของเขาไว้หน่อย!"
ชายหลายคนก้าวไปข้างหน้าทันที และหดขาของจางจื่อโจวลงกับพื้น
หลังจากนั้น ชายคนนั้นก็สนับมือที่ทำจากเหล็กบริสุทธิ์ออกมากระเป๋า สวมไว้ในมือ และทุบเข้าที่เข่าขวาของจางจื่อโจว ทั้งเข่าก็แตกเป็นตะกรัน
จางจื่อโจวรู้สึกเจ็บแปลบทันที และร่ำไห้ไม่หยุด
แต่นี่เป็นเพียงครึ่งทางเท่านั้น!
จากนั้นอีกฝ่ายก็ทุบเข่าอีกข้างของเขาอีกครั้ง เสียงแกร็ก เสียงเข่าแตกละเอียด
หลังจากนั้น ชายคนนี้ก็ไม่หยุดสักนิด หักขาสองข้างของบอดี้การ์ดทั้งห้าคนนี้!
ในห้องรับแขกของทั้งห้องชุดเพรส ซิเดนเชียล มีแต่เสียงร่ำไห้
สีหน้าของอู๋ตงไห่ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย ทั้งห้าคนนี้เขาแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าพวกเขาโดยตรง ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจชะตากรรมในปัจจุบันของพวกเขา
ตนสนแค่ เฉินจื๋อข่ายพอใจหรือยัง?
เฉินจื๋อข่ายมันเอาจริง!
จะหักขาข้างหนึ่งของตน?!
ล้อเล่นอะไรเนี่ย!
ตนเป็นลูกชายคนโตของตระกูลอู๋ เป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลอู๋นะ!
ในทั้งเจียงหนาน ตนพูดได้ว่าอยู่ใต้คนๆเดียวแต่อยู่เหนือคนนับหมื่น และมีเพียงคนเดียวที่อยู่เหนือเขา ก็คือพ่อของเขาเอง
ตระกูลอู๋แข็งแกร่งที่สุด ในทั้งเจียงหนาน และตระกูลอู๋จะรังแกผู้อื่นตลอดเวลา ไม่เคยถูกคนอื่นรังแกเลย !
เฉินจื๋อข่ายบุกเข้ามาทุบตีตนและลูกชายก็ช่าง แต่สำหรับหน้าของตระกูลเย่ เขาสามารถทนได้
แต่ว่า เขากลับต้องการหักขาของตัวเองและลูกชายจริงๆ แล้วตนจะยอมได้อย่างไร? !
หากมันแพร่กระจายออกไป ตระกูลอู๋จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?!
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็แสดงความกล้าหาญ และตะโกนดังๆว่า:"เฉินจื๋อข่าย! นายอย่าทำเกินไป! นายคิดว่านายเป็นสมาชิกของตระกูลเย่เหรอ? นายเป็นเพียงลูกน้องของตระกูลเย่เท่านั้น! ใครให้ความกล้าแก่นาย ให้นายมาต่อต้านตระกูลอู๋ของฉัน?! แม้ว่าตระกูลอู๋ของฉันจะไม่แข็งแกร่งเท่าตระกูลเย่ แต่ก็ยังคงเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าตระกูลเย่จะตามใจนานขนาดนี้เลย?!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...