ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 636
บทที่636
เฉินจื๋อข่ายยิ้มอย่างขี้เล่น:"นายอยากรู้ไหมว่าใครให้ความกล้ากับฉัน?ขอโทษที คุณชายเย่เป็นคนให้นะ!"
ถ้าเป็นปกติ เขาเป็นแค่โฆษกของตระกูลเย่เท่านั้น และไม่กล้าที่จะก่อเรื่องโดยตรงกับตระกูลอู๋ ในนามของตระกูลเย่จริงๆ และไม่กล้าหักขาลูกชายคนโตและหลานชายคนโตของตระกูลอู๋
แต่ว่า การตัดสินใจในวันนี้ ไม่ได้เป็นของเขา แต่เป็นของคุณชาย!
หากคุณชายของเขาบอกว่าเขาต้องการฆ่าพ่อลูกตระกูลอู๋และ ดขาก็จะทำตามทันที และตระกูลเย่จะสนับสนุนการปกป้องอย่างแน่นอน!
ดังนั้นเฉินจื๋อข่ายจึงไม่สนใจอะไรเลย
อู๋ตงไห่และลูกชายตะลึง!
คุณชายเย่จะจัดการตนเหรอ? !
แต่ว่า ตนไปทำให้คุณชายเย่ขุ่นเคืองตอนไหนกัน?! ตนไม่รู้จักคุณชายเย่เลย!
ตอนนี้ ถึงตีพวกเขาจนตาย พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เย่เฉินลูกชายไร้ประโยชน์ที่มีชื่อเสียงในจินหลิง ก็คือคุณชายตระกูลเย่ในเย่นจิง!
อู๋ตงไห่รีบพูดว่า:"ประธานเฉิน มันมีความเข้าใจผิดในเรื่องนี้รึเปล่า?พวกเราทำให้คุณชายเย่ขุ่นเคืองตอนไหนกัน?"
เฉินจื๋อข่ายขี้เกียจที่จะอธิบายกับพวกเขา หัวเราะเยาะแล้วพูดกับคนรอบข้างว่า:"ตัดขาตัวเล็กนั้นก่อน! จากนั้นค่อยตัดของไอ้แก่นั้น!"
ทันทีที่สิ้นเสียง ชายในชุดดำข้างๆเขาก็รีบวิ่งไปที่อู๋ซิน!
อู๋ซินกลัว!
เขาถูกชายในชุดดำกดลงกับพื้น และพูดตะโกนว่า:"พ่อ รีบมาช่วยผมสิพ่อ!พ่อ ช่วยผมด้วย!"
อู๋ตงไห่ตัวสั่นแม้กระทั่งฟันของเขา!
เดิมคิดว่า ป่ายจินฮ่านกงเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด แต่ไม่นึกเลยว่า มันจะเป็นถ้ำของหมาป่าตัวจริง!
เฉินจื๋อข่ายคนนี้ อาศัยการเป็นคนของตระกูลเย่ เลยไม่เกรงกลัวใคร ตอนนี้ตนจะสามารถทำอะไรได้?
ร้องขอความเมตตา? เขาไม่ไว้หน้าเลย!
แสดงตัวตนออกมา? เขาไม่สนใจเลย!
เผชิญหน้ากับเขาตรงๆ? รอบตัวตนมีใครที่มีประโยชน์อีก?
จินหลิงเป็นสถานที่แบบไหนกันแน่ ทำไมถึงรู้สึกว่าเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ เต็มไปด้วยปีศาจทำลายล้าง!
อู๋ตงไห่เจ็บปวดใจมาก
คนที่เขารักที่สุด คือลูกชายคนโต
เพราะยังไง ลูกชายคนโตก็จะสืบทอดทรัพย์สินของตน และเป็นเป้าหมายของการฝึกฝนหลักมาโดยตลอด
ไม่นึกเลยว่า ตอนนี้จะกลายเป็นคนพิการซะแล้ว!
และลูกชายคนรองของตน ตอนนี้ยังคงเป็นสัตว์ร้ายกลืนอึที่กินขี้ทุกชั่วโมง ...
ทำไมโชคชะตาของตัวเอง ช่างน่าสังเวชนัก? !
ในเวลานี้เอง เฉินจื๋อข่ายชี้ไปที่อู๋ตงไห่ที่รู้สึกขุ่นเคืองในใจ และพูดกับชายชุดดำว่า:"มา ตาไอ้แก่นี้แล้ว!"
อู๋ตงไห่ครุ่นคิดในใจ ขาของเขาอ่อนลงโดยไม่ได้ตั้งใจ และเขาคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับเสียงดัง…...
เฉินจื๋อข่ายมองไปที่เขาที่กำลังคุกเข่าอยู่ และหัวเราะเยาะพูดว่า:"โอ้ ประธานอู๋ คุกเข่าทำไมล่ะ?คุกเข่า ก็ต้องหักขานะ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...