ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 639

บทที่639

ด้วยการยอมอย่างสมบูรณ์ของอู๋ตงไห่ พ่อลูกที่ได้รับบาดเจ็บจนขาเป๋ ได้แต่เอนตัวลงด้วยใบหน้าย่ำแย่ และพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อเตรียมพาจางจื่อโจวและคนอื่น ๆ ออกจากโรงแรมป่ายจินฮ่านกง

แต่ว่า ทั้งสองคนได้กลายเป็นคนพิการไปแล้ว และอู๋ซินแย่กว่า แขนหักขาหัก ดังนั้นการแบกชายร่างใหญ่ห้าคนนี้ มันยากสุดๆ

พ่อลูกลากจางจื่อโจวออกไปก่อน และทุกครั้งที่ก้าวไป ทั้งคู่ต่างก็เหนื่อยจนหอบหายใจ

ไม่เพียงแต่เหนื่อย แต่ขาที่หักก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก

แต่ว่า ทั้งคู่ไม่กล้าร้องออกมาในเวลานี้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงกัดฟันและลากต่อไป

เฉินจื๋อข่ายกอดอก ราวกับกำลังดูการแสดงที่ดี ดูพ่อลูกออกแรงทั้งหมด แล้วลากทั้งห้าคนไปที่ลานนอกโรงแรมป่ายจินฮ่านกง เหมือนด้วงกลิ้งก้อนอึ

อู๋ตงไห่นั่งลงบนพื้นอย่างเหนื่อยล้า และยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อ จากนั้นเขาก็ถามเฉินจื๋อข่าย:"ประธานเฉิน ตอนนี้คุณพอใจแล้วหรือยัง?"

เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า พูดเสียวงเย็นชาว่า:"แต่ว่าพวกนายใช้เวลานานไปนะ ฉันให้พวกนายจัดการในสิบนาที พวกนายล่ะ? ใช้เวลาไปหนึ่งชั่วโมง! "

"ขอโทษจริงๆครับ…..."อู๋ตงไห่กล่าวอย่างอัปยศ:"ขาของผมและลูกชายไม่สะดวกจริงๆ ทำให้เสียเวลาอันมีค่าของคุณ"

เฉินจื๋อข่ายตะคอก และพูดว่า:"รู้ตัวก็ดี!"

ต่อมา เขาพูดอย่างเฉียบขาดว่า:"ลานกว้างตรงทางเข้านี้เป็นที่ตั้งของป่านจินฮ่านกงของฉัน รีบให้คนมารับพวกนาย เดี๋ยวถ้าฉันออกมาถ้าฉันเห็นพวกนายยังอยู่ ฉันจะหักขาอีกข้างของพวกนาย! "

เฉินจื๋อข่ายพูดจบ ก็หันหลังและออกจากที่เกิดเหตุ

เหลือแต่พ่อลูกที่แทบจะหมดหวัง

ตอนนี้เองอู๋ซินร้องไห้และถามอู๋ตงไห่ใน:"พ่อ ตอนนี้เราจะทำไงดี?ผมอยากซูหางแล้ว ไม่อยากอยู่ที่จินหลิงอีกต่อไป…..."

อู๋ตงไห่กัดฟันและพูดว่า:"ตอนนี้พ่อจะโทรหาปู่ของนาย และขอให้เขาส่งเฮลิคอปเตอร์มา เพื่อพาพวกเรากลับ!"

ในความเป็นจริง อู๋ตงไห่ได้เสียใจในจินหลิงแล้ว และในเวลานี้ เขาแค่ต้องการกลับไปรักษาขาของเขาโดยเร็ว