ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 656
บทที่ 656
ขณะนี้ เซียวชูหรันรู้สึกชีวิตพังทลาย
ฝ่ายหนึ่งคือพ่อต้องการหย่า แม่ก็จะฆ่าตัวตาย ระหว่างนี้แม่ยังทะเลาะอย่างหนัก กับคนที่ได้ยินเพียงเสียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครที่ระเบียง ทะเลาะกันหนวกหูจนทนแทบทนไม่ไหว.......
เซียวฉางควนก็รู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย
เขารู้ว่าพลังต่อสู้ของหม่าหลันนั้นดุร้ายมาก แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะรุนแรงขนาดนี้..........
หากตนเองยืนยันที่จะหย่ากับเธอ เธอจะมาดักอยู่ต่อหน้าตนเองและสาปแช่งไปตลอดชีวิตหรือไม่?
ชีวิตแบบนั้น มันก็ไม่ต่างอะไรกับนรก?
เมื่อคิดถึงจุดนี้ เซียวฉางควนถอนหายใจหนึ่งฮึก แอบคิดในใจว่า การหย่าในวันนี้ อาจจะหย่าไม่สำเร็จแล้ว
ถึงแม้จะหย่าได้ แต่เหล่าเซียวก็ไม่กล้าหย่าแล้ว..........
หลังจากที่หม่าหลันด่าอยู่ที่บนระเบียง แล้วได้รับชัยชนะ เธอก็เลยคิดได้
หลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามนาทีที่ระเบียง เธอก็ปีนลงมา ตบฝุ่นที่ติดตามตัว เดินกลับเข้าไปที่บ้านและพูดกับเซียวฉางควนว่า “เซียวฉางควน คุณจะหย่ากับฉันก็ได้ แต่บ้านนี้ต้องเป็นของฉัน แล้วคุณต้องจ่ายค่าครองชีพให้ฉันเดือนล่ะห้าหมื่น และไม่อนุญาตให้ย้ายไปTomson Rivieraกับพวกเรา คุณจะต้องออกไปตัวเปล่า และหาทางอยู่รอดด้วยตัวเอง!”
เซียวฉางควนโกรธมาก แล้วกล่าวว่า “คุณมีสิทธิ์อะไร? คนบาปในตระกูลคือคุณต่างหาก! คุณที่ควรออกไปตัวเปล่าคือคุณ ไม่ใช่ฉัน!”
หม่าหลันพูดอย่างเผ็ดร้อน “คิดจะขับไล่ฉัน? ไม่มีวัน! ยังไงฉันก็ไม่ออกไปแน่นอน ฉันจะไปอยู่ที่คฤหาสน์Tomson Rivieraด้วย!”
“ทำไมคุณถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้!” เซียวฉางควนจวนจะบ้าแล้ว? เกิดอะไรขึ้น? เมื่อสักครู่อำนาจยังอยู่ในมือของตนเอง ทำไมแค่ชั่วพริบตาเดียวหม่าหลันเป็นต่อได้?
ตอนนี้เซียวฉางควนรู้สึกกลัว เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ถ้าหย่า ก็คงต้องออกไปตัวเปล่า อีผู้หญิงคนนี้อาจเป็นเหมือนสุนัข ที่ไล่กัดตัวเองไปตลอดชีวิต
ถ้าไม่หย่า ก็รู้สึกแย่ จนมีความรู้สึกอยากจะตาย.........
ขณะนี้ เซียวชูหรันรีบไกล่เกลี่ยโดยกล่าวว่า “พ่อกับแม่ พวกคนสองคนหยุดทะเลาะกันเถอะ เรื่องที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป ต่อไปนี้เรามาเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ได้ไหม? พวกคุณสองคนถอยคนล่ะก้าว ต่อไปแม่ไม่ต้องดูแลเรื่องเงินแล้ว แล้วก็เล่นไพ่นกกระจอกให้น้อยลง ให้พ่อเป็นคนดูแลเรื่องเงิน แล้วพวกเราก็อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก”
เซียวฉางควนร้องไห้และกล่าวว่า “ต่อไปให้ฉันดูแลเรื่องเงิน ในบ้านนี้ยังจะมีเงินให้ฉันดูแลอยู่อีกหรือ........”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...