ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 657
บทที่ 657
เมื่อหม่าหลันเห็นว่าตอนนี้เซียวฉางควนมีประนีประนอมเล็กน้อย เธอรีบเปลี่ยนเป็นชมเชยและกล่าวว่า “อั้ยหยา คุณสามี ในอนาคตพวกเราสามารถหาเงินได้อย่างแน่นอน! จากนี้ไปถ้าบริษัทของชูหรันมีรายได้ เงินที่เธอให้พวกเรา จะให้คุณเป็นคนเก็บทั้งหมด ต่อไปคุณจะเป็นผู้ที่มีอำนาจดูแลการเงินของครอบครัวเรา ดีไหม?”
เมื่อเซียวฉางควนได้ยินเช่นนี้ ค่อยรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
คิดว่าถ้าตนเองปะทะซึ่งหน้ากับหม่าหลันตนเองก็อาจจะไม่สามารถเอาเปรียบเธอได้ ดังนั้นก็ยอมรับเงื่อนไขที่ตนเองได้เปรียบ ก็ถือว่าได้ยอมรับโดยปริยายกับวิธีแก้ปัญหาในครั้งนี้
หม่าหลันคิดในใจ เซียวฉางควน ฉันรับมือคุณได้อยู่แล้ว?
ตอนนี้ที่บ้านก็ไม่มีเงิน ดังนั้นให้เขามีอำนาจทางการเงิน มันก็เป็นแค่เปลือกนอก
ขอแค่ในอนาคตมีเงินแล้ว ฉันจะกลับมาทวงอำนาจทางการเงินอีกครั้งอย่างแน่นอน!
เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอก็รู้สึกภาคภูมิใจมาก รีบง้อเซียวฉางควนและกล่าวว่า “คุณสามี คุณเป็นคนดีมากเลย วันพรุ่งนี้ฉันจะลงมือทำกุ้งทอดที่คุณชอบให้กิน!”
เมื่อเห็นว่าทั้งสองผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปแล้วอย่างปลอดภัย เซียวชูหรันก็โล่งใจ แต่เย่เฉินกลับรู้สึกเสียดาย
พ่อตาคนนี้ของตนเอง ช่างเป็นคนที่ขี้ขลาดมาก เหลือแค่ก้าวเดียวก็จะสำเร็จอยู่แล้ว เกิดขี้กลัวกะทันหัน หมดทางเยียวยาจริง ๆ
แต่ก็ช่างเถอะ เพราะถึงยังไงมันก็เป็นชีวิตของเขา เมื่อเขาเลือกที่จะทนใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางไฟร้อนรุ่ม มันก็แล้วแต่เขา
เมื่อเรื่องจบลง เย่เฉินกับเซียวชูหรันเดินเข้าไปในห้องนอนพร้อมกับความคิดของตัวเองที่แตกต่างกัน
ในห้องนอน เซียวชูหรันแสดงสีหน้าโศกเศร้าทันที
เย่เฉินรีบถามว่า “คุณภรรยา คุณเป็นอะไรหรือ?”
เย่เฉินกล่าวว่า “อีกสองวันผมมีงานดูฮวงจุ้ยอีกงานหนึ่ง น่าจะได้เงินอีกก้อน แล้วนำเงินนั้นซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า จากนั้นพวกเราก็สามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้”
เซียวชูหรันกล่าวด้วยความกังวลว่า “ฉันกลัวที่คุณชอบดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น เผื่อวันหนึ่งคุณดูไม่ถูกใจเขา ล่วงเกินคนอื่นเข้าจะทำยังไง? เพราะยังไงพวกเขาทั้งหมดก็เป็นคนที่มีหน้ามีตาในสังคม”
เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ที่ผมดูฮวงจุ้ยให้คนอื่นไม่ใช่ว่าดูไปส่งเดช หลังจากดูฮวงจุ้ยเสร็จแล้วมันมีประสิทธิผลจริง อย่างคุณท่านซ่งของตระกูลซ่ง เขาคนเดียวสามารถทำให้ตระกูลซ่งมีทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งแสนล้าน เขาเป็นคนที่เก่งขนาดไหน? ถ้าการดูฮวงจุ้ยไม่ได้ผลจริง เขาจะเชื่อผมได้อย่างไร?”
เซียวชูหรันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าเบา ๆ และกล่าวว่า “สิ่งที่คุณพูดก็มีเหตุผล”
ทันใดนั้น เซียวชูหรันก็กล่าวอีกครั้งว่า “คุณจะต้องไม่หลอกคน ไม่ก่อเรื่องสร้างความวุ่นวาย อย่าเป็นเหมือนแม่ เข้าใจไหม?”
เย่เฉินพยักหน้ายิ้ม แล้วกล่าวว่า “คุณภรรยา คุณวางใจได้! ผมรู้อยู่”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...