ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 666

บทที่ 666

“อะไรนะ？！” หม่าหลันเอ่ยถามด้วยความตกใจ : “มีเถ้าแก่ใหญ่เชิญนายไปดูฮวงจุ้ย？”

“อืม” เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า: “จะไปเที่ยงนี้”

“ดีมากเลย！” หม่าหลันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที โพล่งพูดออกไปว่า : “รีบไปเลยรีบไป！พยายามฉ้อโกงเอาเงินมาให้เยอะๆหน่อย ทางดีที่สุดก็คือสามารถหาเงินเข้ามาให้เพียงพอกับที่จะซื้อเฟอร์นิเจอร์ของบ้านเรา！”

เย่เฉินพูดว่า : “ผมจะพยายามแล้วกัน”

จริงๆแล้ว เย่เฉินได้ทำการตัดสินใจแล้ว จะถอนเงินในบัตรของตัวเองออกมาสองล้านบาท กลับมาก็ค่อยบอกว่าได้เงินมาจากการดูฮวงจุ้ยให้คนเขา เอาเงินนี้มาซื้อเฟอร์นิเจอร์

เขาก็ไม่อยากให้ภรรยาของเขาอยู่บ้านที่เก่าคร่ำครึกไปตลอด แถมอยู่ที่นี่ อยู่ติดผนังห้องของหม่าหลัน แถมยังต้องใช้ห้องน้ำร่วมกัน อย่าพูดเลยว่ามันน่ารำคาญมากแค่ไหน

ถ้าย้ายไปที่คฤหาสน์ ตัวเองกับภรรยาอยู่ชั้นนึง ให้หม่าหลันอยู่กับเซียวฉางควนอีกชั้นนึง ทำแบบนั้นก็ทำให้รู้สึกสงบไม่น้อยเลย

ดังนั้น เขาถึงใช้ข้ออ้างพูดว่าไปดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น จริงๆในใจคิดไว้เรียบร้อยแล้ว ไปทานข้าวกับคุณท่านซ่ง แล้วก็เลยไปทำบัตรใหม่ที่ธนาคาร โอนเงินเข้าไปสองล้าน แล้วก็มอบเงินนี้ให้กับภรรยา หรือไม่ก็เซียวฉางควน

สรุปได้ว่า ไม่มีทางที่จะมอบให้หม่าหลันหญิงชราผู้ใช้เงินล้างผลาญ

ไม่อย่างนั้น เป็นไปได้ว่าเมื่อเขาได้เงินแล้ว ก็รีบไปเติมเงินสองแสนที่สถาบันเสริมความงามเพื่อทำหน้า ทำให้รูปร่างสวย

เวลา 11:00 ซ่งหวั่นถิงก็ขับรถมาถึงหน้าคอนโดแล้ว

เธอโทรศัพท์หาเย่เฉินด้วยความเคารพ บอกเย่เฉินว่าถึงแล้ว เย่เฉินถึงจะลงมา

หน้าประตูคอนโด ซ่งหวั่นถิงลงจากเพื่อมาเปิดประตูรถให้เขาด้วยความเคารพ รอจนเขาขึ้นรถแล้ว ถึงจะพูดกับเขาว่า : “อาจารย์เย่ คุณปู่ไปรอคุณที่เทียนเซียงฝู่ล่วงหน้าแล้วค่ะ พวกเราก็ไปกันเถอะ”

“โอเค” เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า: “เหนื่อยแล้วนะ ที่ต้องขับรถมารับฉันโดยเฉพาะ”

ซ่งหวั่นถิงค่อนข้างเขินอาย กล่าวด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อว่า : “นี่เป็นสิ่งที่หวั่นถิงควรทำค่ะ”