ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 67

บทที่ 67 ย้ายตำแหน่งให้เธอ

เย่เฉินได้ยินเสียงฝีเท้าด้านหลัง ชำเลืองมองกระจกที่อยู่ด้านข้าง พบว่า คนที่อยู่ด้านหลังคือต่งรั่งหลิน!

ซวยแล้ว!

ถ้าปล่อยให้ต่งรั่งหลินจำตนได้ที่นี่ เธอต้องคิดเชื่อมโยงได้อย่างแน่นอนว่าตนคือประธานตี้เหากรุ๊ป!

ถึงขึ้น สามารถคิดเชื่อมโยงได้ว่าตนคือคุณชายตระกูลเย่!

นี่มันแย่มากๆ!

ด้วยเหตุนี้ เมื่อเห็นต่งรั่งหลินกำลังวิ่งตามมา เขาจึงรีบสาวเท้าเดินเร็วขึ้น เข้าไปในห้องทำงานประธานอย่างรวดเร็ว แล้วล็อคประตูห้อง

ต่งรั่งหลินเองก็คิดไม่ถึง ว่าฝ่ายนั้นจะเดินเร็วกะทันหัน ตอนที่เธอรู้ตัวแล้วจะรีบตามไปนั้น ฝ่ายนั้นก็เดินเข้าไปในห้องทำงานแล้ว

เมื่อเห็นเย่เฉินเดินเข้าไปในห้องทำงาน ต่งรั่งผิดหวังมาก พูดบ่นพึมพำ:“แปลกจัง ทำไมเหมือนว่าประธานกำลังหลบหน้าตน......"

เมื่อคิดได้แบบนี้ เธอก็ยังคงไม่ตายใจ เดินไปเคาะประตู แล้วเอ่ยพูด:“สวัสดีค่ะท่านประธาน ฉันคือผู้อำนวยการฝ่ายบริหารคนใหม่ต่งรั่งหลิน มีเรื่องอยากจะรายงานท่านค่ะ"

เย่เฉินจงใจพูดเสียงทุ้มต่ำแล้วเอ่ยตอบ:“คุณรายงานหวังตงเสวี่ยนรึยัง? บริษัทไม่อนุญาตให้รายงานข้ามระดับ คุณไม่รู้หรือไง?"

"ขอโทษค่ะ ท่านประธาน ฉันลืม......"

ต่งรั่งหลินตกใจจนกระวนกระวาย ครุ่นคิดในใจ:“ประธานคนนี้ดุจัง......โมโหเพราะตนรายงานข้ามระดับ หรือเป็นเพราะไม่อยากเจอหน้าตนกันแน่?"

แต่ว่า ตอนนี้ต่งรั่งหลินไม่กล้ายืนอยู่ตรงหน้าห้องทำงานของเย่เฉินแล้ว เธอทำได้เพียงเดินจากไปด้วยความจนปัญญา

เย่เฉินฟังเสียงฝีเท้าของต่งรั่งหลินที่ไกลออกไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็โล่งใจ

เธอเกือบจะจำได้แล้ว อันตรายจริงๆ!

เพียงแค่คิดว่าวันข้างหน้าตนเลี่ยงไม่ได้ที่จะมาตี้เหากรุ๊ป และตอนนี้ต่งรั่งหลินก็เป็นผู้อำนวยการฝ่ายบริหารของตี้เหากรุ๊ป ห้องทำงานอยู่ชั้นเดียวกับตน

เมื่อเป็นแบบนี้ คราวหน้าตนก็มีโอกาสจะเจอเธอสูงขึ้น

ประจวบเหมาะ เวลานี้หวังตงเสวี่ยนเข้ามารายงานการดำเนินงานให้เขาพอดี

เย่เฉินจึงบอกกับเธอ:“ตงเสวี่ยน ผมมีเรื่องอยากจะให้คุณช่วยจัดการหน่อย"

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้า:“คุณชายเชิญพูดได้เลยค่ะ"

เย่เฉินพูด:“คุณช่วยเปลี่ยนตำแหน่งให้ต่งรั่งหลินหน่อย"

พูดจบ จึงเอ่ยถาม:“บริษัทของเรา ตำแหน่งอะไรบ้างที่ไม่ต้องเอาแต่อยู่ในห้องทำงาน?"

"การตลาด การค้าค่ะ" หวังตงเสวี่ยนตอบ:“สองตำแหน่งนี้มักจะได้ออกไปวิ่งดูงาน ไม่ค่อยได้อยู่ในบริษัทเท่าไหร่"

"อื้ม" เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูด:“ถ้าอย่างนั้นก็ย้ายเธอไปเป็น ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด"

"ไม่มีปัญหาค่ะ เดี๋ยวฉันกลับไปแล้วจะดำเนินการให้ค่ะ" หวังตงเสวี่ยนตอบตกลง

จากนั้น หวังตงเสวี่ยนก็รายงานสถานการณ์ของบริษัทในช่วงนี้ให้เย่เฉินฟัง

ตอนนี้ โปรเจคโรงแรมหกดาวของตี้เหากรุ๊ปได้เริ่มดำเนินการแล้ว ตั้งอยู่ที่เขาชิงเฉิง วิวสวย สิ่งแวดล้อมหรูหรา

หลังจากโรงแรมนี้สร้างเสร็จ ก็จะกลายเป็นโรงแรมหกดาวแห่งแรกของเมืองจินหลิง ที่หรูหราที่สุด

ธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับโรงแรมพัฒนาได้อย่างราบรื่นมาก คาดว่าภายในสองปีจะสามารถเสร็จสิ้น หลังจากสองปีครึ่งก็สามารถใช้งานได้ เมื่อถึงตอนนั้น รายได้ของตี้เหากรุ๊ปก็จะเพิ่มขึ้นไปในระดับใหม่

เย่เฉินพูดแนะนำเธอ:“ถ้าหากทางด้านภรรยาของผมไปได้สวย ทั้งยังมีเวลาพักผ่อน คุณก็แบ่งธุรกิจของตี้เหาไปให้เธอ"

หวังตงเสวี่ยนพูดทันที:“คุณชายวางใจได้ค่ะ ฉันจะทำแน่นอน!”

อีกไม่นานภรรยาก็จะประชุมเสร็จแล้ว เย่เฉินจึงบอกกับหวังตงเสวี่ยน:“คุณตามต่งรั่งหลินไปพบคุณที่ห้องทำงานตอนนี้เลย ผมจะได้อาศัยโอกาสนี้ออกไป"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน