ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 672

บทที่ 672

ตอนแรกที่เซียนฉางควนเปลี่ยนโทรศัพท์เครื่องนี้ ตัวเองก็เรียกร้องอย่างเอาแต่ใจว่าจะต้องใส่ลายนิ้วมือของตัวเองเข้าไปด้วย เพื่อสะดวกเวลาที่ตัวเองเช็คดู หรือว่าไอ้หมอนี่จะลบลายนิ้วมือของตัวเองแล้ว？

หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะกัดฟันด้วยความเกลียดชัง

แม่งเอ้ย ไอ้หมอนี่เริ่มเตรียมการป้องกันตัวเองแล้ว！

โกรธอย่างมาก หม่าหลันก็รีบลองใส่รหัสปลดล็อคอีกครั้งแล้ว

เธอไม่เพียงแค่บันทึกลายนิ้วมือลงไปในโทรศัพท์ของเซียวฉางควน ยังรู้รหัสหกตัวที่ใช้ปลดล็อคในโทรศัพท์ของเขาด้วย

แต่ว่า หลังจากที่เธอใส่รหัสผ่านที่ตัวเองจำได้แล้ว บนโทรศัพท์กลับปรากฏว่ารหัสผิด！

หม่าหลันไม่เชื่อ กดใส่รหัสผ่านอีกครั้ง แต่รหัสผิดเหมือนเดิม！

เธอเดือดพล่านเป็นไฟขึ้นทันที！

แม่งเอ้ย เซียวฉางควนไอ้สารเลว！คิดไม่ถึงว่าจะลบลายนิ้วมือของตัวเองทิ้ง เปลี่ยนรหัสผ่านแล้ว！

นี่คิดไว้ว่าตัวเองจะขโมยโทรศัพท์ของเขาเพื่อโอนเงิน？ตั้งแต่ที่ได้เงินสองล้าน ก็ป้องกันตัวเองอย่างกับว่าเป็นขโมยยังไงอย่างนั้น？

มีอย่างที่ไหนล่ะ！

หม่าหลันโมโหอย่างมาก ลองใส่รหัสผ่านที่เซียวฉางควนน่าจะตั้งสองสามครั้ง แต่คิดไม่ถึงจริงๆว่า รหัสผ่านพวกนี้ผิดหมดเลย！

รหัสผ่านก่อนหน้านี้คือวันครบรอบแต่งงานของทั้งสอง แต่ได้ถูกเปลี่ยนไปแล้ว

ลองใส่รหัสวันเกิดของเซียวฉางคุณ ไม่ถูก！

วันเกิดของตัวเอง ก็ไม่ถูก！

วันเกิดของลูกสาวเซียวชูหรัน ก็ยังไม่ถูก！

แม้แต่วันเกิดของนายหญิงใหญ่เซียวก็ใส่เข้าไปแล้ว ก็ยังคงปรากฏว่ารหัสผิดเช่นเดิม！

ในใจของหม่าหลันค่อนข้างงงเล็กน้อย

ไอ้แก่นี่ สรุปว่าตั้งรหัสอะไรกันแน่？

เธอพยายามคิดพิจารณา ก็คิดหาคำตอบไม่ได้

ในช่วงเวลาแค่พริบตาเดียว จู่เธอก็คิดถึงคนๆหนึ่งได้แล้ว！

หานเหม่ยฉิง！

ดาวมหาวิทยาลัยในตอนนั้น！และก็เป็นรักแรกของเซียวฉางควน！

แถมตัวเอง ก็เป็นรูมเมทของหานเหม่ยฉิง ถึงขั้นกับเป็น“เพื่อนที่สนิทสนม”ของเธอ！

ถ้าพูดถึงในตอนนั้น ตัวเองก็รู้สึกอิจฉาริษยาเกลียด พวกเขาสองคนจริงๆ！

เซียวฉางควนในตอนนั้น รูปร่างหน้าตาดี และยังมีสไตล์ บ้านรวย เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวของบรรดาสาวๆหลายคน

หม่าหลันในตอนนั้น อยากจะเอาเซียวฉางควนมาให้ได้ แต่งงานเข้าไปอยู่ในครอบครัวที่ร่ำรวย ดังนั้นจึงไม่ลังเล ตอนที่เซียวฉางควนกำลังคบอยู่กับหานเหม่ยฉิง ฉวยโอกาสตอนที่เซียวฉางควนเมา เกิดการเผด็จศึกขึ้น

ก็เป็นเพราะกลอุบายนี้แหละ เธอถึงทำให้หานเหม่ยฉิงโกรธแล้วจากไป กลายเป็นผู้ชนะในศึกการแย่งชิงนี้ในที่สุด

แต่ว่า ในใจของหม่าหลันรู้ดีว่า เซียวฉางควน ผ่านกว่าหลายปีแล้วก็ไม่เคยลืมหานเหม่ยฉิงได้เลย！ขนาดที่ว่าหลายครั้งที่ฝันละเมอ ยังเคยเรียกชื่อของหานเหม่ยฉิง ！เรื่องราวเหล่านี้ ตัวเองได้จดไว้ในบัญชีแค้นที่มีต่อเซียวซางควนแล้ว！

ดังนั้น ในเวลาเธอก็ฉุกคิดความคิดนี้ขึ้นมาได้ รหัสโทรศัพท์ของเซียวฉางควน จะเป็นวันเกิดของหานเหม่ยฉิง หรือเปล่า？！

ในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิทในตอนนั้นของหานเหม่ยฉิง หม่าหลันยังคงจำวันเดือนปีเกิดของเธอได้ ดังนั้นเธอจึงรีบป้อนวันเดือนปีเกิดของหานเหม่ยฉิงเข้าไปในช่องใส่รหัสผ่านโทรศัพท์ คิดไม่ถึง ทำให้เธอตกใจจนอ้าปากค้าง ปลดล็อคโทรศัพท์ได้แล้ว！

ในใจของหม่าหลันทั้งโกรธทั้งเกลียดทั้งตื่นเต้น！

ที่โกรธ ที่เกลียด แน่นอนว่าเป็นเพราะนิสัยดื้อรั้นที่ไม่เปลี่ยนของเซียวฉางควนนี้ ผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว ก็ยังคงคิดถึงหานเหม่ยฉิงคนที่สมควรตายคนนั้น！

ที่ตื่นเต้น เป็นเพราะตัวเองเดารหัสผ่านถูก นี้ก็หมายความว่า ตัวเองสามารถโอนเงินสองล้านไปได้แล้วไม่ใช่เหรอ？

ดีเลย เซียวฉางควนแกคิดถึงรักแรกมากไม่ใช่เหรอ？

งั้นกูจะโอนเงินของแกออกให้หมด แล้วไล่แกออกไปจากบ้าน！

ถึงอย่างไรคนรักเก่าของแกคนนั้นก็อยู่ที่อเมริกา แกก็ไม่มีปัญญาไปหาเธอหรอก และว่ากันว่าใช้ชีวิตดีมาก ก็ไม่จำเป็นต้องชอบแก！

ไอ้แก่อย่างแก ถึงเวลานั้นก็รอหมดตัว ต้องเร่ร่อนพเนจรเถอะ！

------------