ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 678

บทที่ 678

“ ห้องนั่งเล่นกว่าร้อยตารางเมตรเหรอ?!” พนักงานแนะนำสินค้าได้ยิน ก็ตกตะลึง และพูดว่า: “นี่มันใหญ่เกินไปแล้วมั้ง?”

เซียวฉางควนยิ้ม และพูดว่า: “คฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุดของTomson Riviera ห้องนั่งเล่นจะเล็กได้เหรอ?”

สายตาของพนักงานแนะนำสินค้ามองด้วยความตะลึง รีบพูดว่า: “คุณผู้ชายครับ ห้องนั่งเล่นใหญ่ขนาดนั้น งั้นคุณก็สามารถซื้อเฟอร์นิเจอร์เพิ่มได้เยอะหน่อย ห้องจะได้ไม่โล่งเกินไป!”

ขณะที่พูดอยู่ พนักงานแนะนำสินค้าก็รีบพาเขาไปที่ชุดโซฟาไม้พะยูงไหหลำ กล่าวแนะนำว่า: “คุณผู้ชายครับ โซฟาไม้พะยูงไหหลำ 3+2+2+1ชุดนี้ของเรา ออกแบบมาเป็นพิเศษสำหรับลูกค้าที่อยู่คฤหาสน์ มีทั้งหมด 8 ที่นั่ง แม้แต่แขกที่มาบ้านก็สามารถนั่งได้ โอ่อ่ามาก”

เซียวฉางควนก้าวไปข้างหน้าและแตะที่เท้าแขนของโซฟา เขาพอใจกับความลื่นของมันมาก เขาถามด้วยความแปลกใจว่า: “ชุดนี้ราคาประมาณไหน?”

อีกฝ่ายพูดว่า: “คุณครับ ชุดนี้ไม้พะยูงไหหลำเป็นไม้ที่ดี อีกทั้งยังเป็นของเก่า ถ้าคุณชอบ เราสามารถให้ราคาต้นทุนคุณ รวมทั้งสิ้น 1.98 ล้าน!”

“โห!” เซียวฉางควนตกใจ พูดว่า: “นี่มันแพงมากเลยนะคุณ!”

อีกฝ่ายอธิบายว่า: “นี่คือวัสดุของไหหลำ วัสดุดี ดังนั้นราคาจึงแพงกว่าอยู่แล้ว แต่คฤหาสน์ขนาดใหญ่ของคุณ Tomson Riviera ที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ช่างเป็นวิลล่าที่หรูหรา ต้องจับคู่กับชุดโซฟาแบบนี้ถึงจะเหมาะสมครับ!”

หม่าหลันขมวดคิ้วและกล่าวว่า: “โซฟาบ้าอะไรกัน ชุดหนึ่งราคาเกือบสองล้าน พอซื้อชุดนี้ไป ทั้งครอบครัวนอนลงโซฟาได้ก็พอแล้ว!”

เซียวฉางควนจ้องมองเธอแวบหนึ่ง แล้วพูดอย่างเก้ๆกังๆว่า: “ชุดนี้เกินงบมากเกินไป มีที่ถูกกว่านี้อีกไหม? อย่างเช่นไม้ประดู่พม่า ราคาถูกกว่าไหหลำมากเลยใช่ไหมล่ะ?”

พนักงานแนะนำสินค้าคนนั้นบอกว่า: “ไม้ประดู่พม่าชุดนี้ก็ประมาณ 1 ล้าน อีกอย่างตอนนี้เราก็ไม่มีในสต๊อกด้วย”

เมื่อพูดจบ พนักงานแนะนำสินค้าพูดเสริมอีกคำ ว่า: “จะเล่นไม้พะยูงไหหลำ คนส่วนใหญ่ต่างก็ชอบวัสดุไหหลำ วัสดุของพม่าไม่ได้มาตรฐานจริงๆ”