เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 684

บทที่ 684

แต่ตอนนี้ คนที่จะเข้ามาอยู่ที่นี่ กลับเป็นเซียวชูหรันที่ตนเองไม่ชอบขี้หน้ามาโดยตลอด！

พอคิดถึงจุดนี้ เธอก็อดพูดไม่ได้ว่า “คุณย่าคะ หนูก็จะไปด้วยค่ะ！”

พูดจบ ก็รีบเดินขึ้นหน้ามา แล้วก็มาพยุงคุณย่าทั้งซ้ายขวาพร้อมกับเซียวไห่หลง พี่ชายตนเอง

ย่าหลานทั้ง3คนก็เดินเข้าห้องรับแขกไป เห็นสีทองแวววับ ตกแต่งอย่างหรูหรา ตะลึงไปจนพูดไม่ออก

บริเวณด้านบนของห้องรับแขก เป็นเพดานที่มีความสูง10กว่าเมตร ตรงกลางแขวนด้วยโคมไฟแชนเดอเลียร์คริสทัลสีทองสุดหรูหรา แสงไฟสะท้อนออกมาจากคริสทัลสีทอง กลายเป็นแสงสีต่างๆ สวยงามจนแทบจะต้องหยุดหายใจ！

นายหญิงใหญ่เซียวก็ยืนอยู่ในห้องรับแขก ขาทั้งสองข้างก็เริ่มสั่นๆ

คฤหาสน์ของตนเองนั้น ถ้าเทียบกับที่นี่แล้ว ก็เป็นได้แค่ห้องสุขาใหญ่ๆ เท่านั้นเอง！

การตกแต่งที่นี่ มันสวยงามกว่าคฤหาสน์ตนเองหลายเท่า！

นายหญิงใหญ่อดคิดในใจไม่ได้ ถ้าหากว่าสามารถมาอยู่ที่นี่ได้ มันก็คงจะเป็นประสบการณ์ที่น่าสนุกมากเลยทีเดียว

กลัวว่าคงจะต้องอยู่ที่นี่ทุกๆ วัน มองไปที่นู่นที่นี่ จับนู่นจับนี่ไปเรื่อย......

แต่เสียดาย ตนเองไม่มีวาสนานั้นแล้ว！

เซียวฉางควน ลูกชายคนนี้ อย่าคิดว่าเขาจะไม่เอาไหน แต่เลือกลูกเขยได้โชคดีเหมือนกัน

ใครจะรู้ คนกระจอกงอกง่อยที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอย่างเย่เฉิน จะมีโชคดีเช่นนี้?

ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรก ตนเองก็คงจะไม่ไปดูถูกเย่เฉินหรอก จะพูดจะจาก็คงจะเกรงใจอยู่บ้าง ทำดีต่อครอบครัวของเซียวฉางควนบ้าง เช่นนั้น ตนเองก็อาจจะมีโอกาสได้เข้ามาอยู่ในคฤหาสน์อันหรูหรานี้ก็ได้........

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน