ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 687
บทที่ 687
ด้านนอกคฤหาสน์ เซียวฉางเฉียนเห็นนายหญิงใหญ่ออกมากับลูกสาวลูกชายตนเอง ก็เลยรีบถามว่า “แม่ครับ ได้เงินมารึยัง?”
นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดหน้าบึ้งว่า “ให้มาแล้ว พวกเรากลับเถอะ！”
พอเห็นว่านายหญิงใหญ่เซียวเหมือนจะกำลังโมโห เซียวฉางเฉียนก็ไปลากเซียวไห่หลงไปถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณย่าแกโมโหอะไร?”
เซียวไห่หลงก็รอคุณย่าและน้องสาวตนเองเดินไปไหลแล้ว ก็พูดเบาๆ ขึ้นว่า “พ่อครับ คุณย่าชักจะไม่ได้เรื่องแล้วครับ！”
“พูดอะไรของแก！” เซียวฉางเฉียนดุเสียงต่ำๆ “ตอนนี้พวกเราต้องอาศัยคุณย่าของแก แกว่าย่าแกแบบนี้ เดี๋ยวย่าแกได้ยินจะทำอย่างไร?”
เซียวไห่หลงก็พูดด้วยสีหน้าโมโหว่า “พ่อครับ！พ่อรู้ไหมว่าเมื่อครู่คุณย่าไปพูดอะไรกับคุณอาเซียวฉางควน? ย่าบอกว่าเฟอร์นิเจอร์ชุดนี้ จะให้คุณอาฟรีๆ ขอเพียงคุณอาเหลือห้องนอนในคฤหาสน์ไว้ให้ย่าสักหนึ่งห้อง ให้ย่ามาพักได้บ่อยๆ ！โชคดีที่คุณอาไม่สนใจย่า หม่าหลันก็ด่ากลับออกมาชุดใหญ่！”
“อะไรนะ？！” เซียวฉางเฉียนได้ยินดังนั้น ก็สีหน้าเปลี่ยน！
หนอยแน่ะ！
แม่แท้ๆ ของตนเองคนนี้ ช่างเป็นจิ้งจกเปลี่ยนสีจริงๆ ！
ก่อนที่จะเกิดเรื่อง ดูถูกครอบครัวของน้องชายตนเองคนนั้นไว้มากมาย คนที่ไล่พวกเขาออกไป ก็เป็นตัวเองแท้ๆ
ตอนนี้เห็นว่าตระกูลเซียวกำลังแย่ บ้านน้องชายก็ได้อยู่ในคฤหาสน์ใหญ่โต แม่ก็จะแปรพักตร์งั้นรึ?
แม่อยากจะไปอยู่ในคฤหาสน์นั้น โดยไม่คิดถึงพวกเรา3คนเลยนะ！
เมียของตนเองก็หอบเงินหนีไปแล้ว ครอบครัวตนเอง3คนไม่มีเงินทุนมาดำรงชีพ ได้แต่ขายของเก่ากินไปก่อน แต่ตอนนี้แม่จะมาทอดทิ้งพวกเรา ไปเสพสุขคนเดียว！
พอคิดถึงจุดนี้ เซียวฉางเฉียนก็โมโหมาก！
แต่ว่าเขาก็ยังไม่กล้าเชื่อ ได้แต่พูดกับเซียวไห่หลงเสียงต่ำๆ ว่า “พวกเราต้องรีบหาทางเอาของโบราณของปู่แกที่อยู่กับย่า เอามาเป็นของเราให้ได้”
เซียวไห่หลงรีบพูดว่า “คุณย่าไม่ยอมพูดน่ะสิครับ！ผมก็ถามอยู่ตลอด แต่ย่าไม่ยอมบอกผม ยัยแก่นี่ฉลาดเป็นกรด！”
พูดจบ เธอก็บอกอีกว่า “เอ่อแม่คะ ก่อนหน้านี้หนูรับปากรั่งหลินไว้ ว่าถ้าย้ายมาจะให้เธอ1ห้อง รั่งหลินก็มาจินหลิงนานแล้ว พักอยู่โรงแรมตลอด สงสารเธอค่ะ”
หม่าหลันรีบถามว่า “ต่งรั่งหลิน ตระกูลต่งในเย่นจิงน่ะหรือ?”
“ใช่ค่ะ” เซียวชูหรันตอบ “เธอนั่นแหละค่ะ”
หม่าหลันยิ้มพูดว่า “ได้สิ！ตระกูลต่งก็ไม่ธรรมดา กำลังก็ไม่น้อยหน้าไปกว่าตระกูลเซียว แกก็ไปสนิทสนมกับเธอไว้ วันข้างหน้าจะมีประโยชน์！”
พูดไป หม่าหลันก็รีบเดินไปยังบันได แล้วพูดว่า “เดี๋ยวแม่ขึ้นชั้น3ไปดูห้องนอนก่อน！”
เย่เฉินก็พูดกับเซียวชูหรันว่า “พวกเราก็ไปดูห้องบนชั้น2กันหน่อยไหม?”
เซียวชูหรันก็พยักหน้า แล้วก็ขึ้นชั้น2ไปกับเขา
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...