ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 687

บทที่ 687

ด้านนอกคฤหาสน์ เซียวฉางเฉียนเห็นนายหญิงใหญ่ออกมากับลูกสาวลูกชายตนเอง ก็เลยรีบถามว่า “แม่ครับ ได้เงินมารึยัง?”

นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดหน้าบึ้งว่า “ให้มาแล้ว พวกเรากลับเถอะ！”

พอเห็นว่านายหญิงใหญ่เซียวเหมือนจะกำลังโมโห เซียวฉางเฉียนก็ไปลากเซียวไห่หลงไปถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณย่าแกโมโหอะไร?”

เซียวไห่หลงก็รอคุณย่าและน้องสาวตนเองเดินไปไหลแล้ว ก็พูดเบาๆ ขึ้นว่า “พ่อครับ คุณย่าชักจะไม่ได้เรื่องแล้วครับ！”

“พูดอะไรของแก！” เซียวฉางเฉียนดุเสียงต่ำๆ “ตอนนี้พวกเราต้องอาศัยคุณย่าของแก แกว่าย่าแกแบบนี้ เดี๋ยวย่าแกได้ยินจะทำอย่างไร?”

เซียวไห่หลงก็พูดด้วยสีหน้าโมโหว่า “พ่อครับ！พ่อรู้ไหมว่าเมื่อครู่คุณย่าไปพูดอะไรกับคุณอาเซียวฉางควน? ย่าบอกว่าเฟอร์นิเจอร์ชุดนี้ จะให้คุณอาฟรีๆ ขอเพียงคุณอาเหลือห้องนอนในคฤหาสน์ไว้ให้ย่าสักหนึ่งห้อง ให้ย่ามาพักได้บ่อยๆ ！โชคดีที่คุณอาไม่สนใจย่า หม่าหลันก็ด่ากลับออกมาชุดใหญ่！”

“อะไรนะ？！” เซียวฉางเฉียนได้ยินดังนั้น ก็สีหน้าเปลี่ยน！

หนอยแน่ะ！

แม่แท้ๆ ของตนเองคนนี้ ช่างเป็นจิ้งจกเปลี่ยนสีจริงๆ ！

ก่อนที่จะเกิดเรื่อง ดูถูกครอบครัวของน้องชายตนเองคนนั้นไว้มากมาย คนที่ไล่พวกเขาออกไป ก็เป็นตัวเองแท้ๆ

ตอนนี้เห็นว่าตระกูลเซียวกำลังแย่ บ้านน้องชายก็ได้อยู่ในคฤหาสน์ใหญ่โต แม่ก็จะแปรพักตร์งั้นรึ?

แม่อยากจะไปอยู่ในคฤหาสน์นั้น โดยไม่คิดถึงพวกเรา3คนเลยนะ！

เมียของตนเองก็หอบเงินหนีไปแล้ว ครอบครัวตนเอง3คนไม่มีเงินทุนมาดำรงชีพ ได้แต่ขายของเก่ากินไปก่อน แต่ตอนนี้แม่จะมาทอดทิ้งพวกเรา ไปเสพสุขคนเดียว！

พอคิดถึงจุดนี้ เซียวฉางเฉียนก็โมโหมาก！

แต่ว่าเขาก็ยังไม่กล้าเชื่อ ได้แต่พูดกับเซียวไห่หลงเสียงต่ำๆ ว่า “พวกเราต้องรีบหาทางเอาของโบราณของปู่แกที่อยู่กับย่า เอามาเป็นของเราให้ได้”

เซียวไห่หลงรีบพูดว่า “คุณย่าไม่ยอมพูดน่ะสิครับ！ผมก็ถามอยู่ตลอด แต่ย่าไม่ยอมบอกผม ยัยแก่นี่ฉลาดเป็นกรด！”