ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 689
บทที่ 689
คำพูดของหม่าหลัน ทำให้เซียวฉางควนเหม่อลอย！
เขารู้เรื่องที่ว่าหม่าหลันแอบปลดล็อกโทรศัพท์ของตนเอง แต่เขาคิดว่าตนเองเปลี่ยนรหัสไปแล้ว หม่าหลันคงจะเดาไม่ออกแน่ แต่ไม่คิดเลยว่า หม่าหลั่นกลับรู้ได้อีกว่าตนเองได้เปลี่ยนรหัสเป็นเลขวันเกิดของหานเหม่ยฉิง！
นี่ทำให้เขาเริ่มกังวลใจ ในขณะเดียวกันก็เริ่มหวาดกลัว！
แต่โชคดี ที่ตนเองได้ตั้งรหัสการทำธุรกรรมการเงินทางโทรศัพท์เอง ไม่เช่นนั้นล่ะก็ เงินก็จะถูกหม่าหลันโยกย้ายไปจนหมด！
หม่าหลันเห็นเซียวฉางควนอ้ำอึ้งไม่พูดจา อารมณ์ก็เลยขึ้น กัดฟันด่าออกมาว่า “ช่วงสองวันนี้คุณเก่งนักไม่ใช่หรือ? ตีฉัน ด่าฉัน ชักสีหน้าใส่ฉัน ตอนนี้ทำไมมาเป็นใบ้ล่ะ? หรือว่าฉันพูดแทงใจดำ เรื่องชั่วช้าของคุณ?”
เซียวฉางควนก็เอ่ยอธิบายไปว่า “คุณอย่ามาพาล ผมไม่ได้มีเรื่องชั่วช้าอะไร！”
“ทำเป็นพูด！” หม่าหลันด่าอีกว่า “รหัสโทรศัพท์ก็เปลี่ยนเป็นเลขวันเกิดนังคนนั้นละ ยังจะบอกว่าไม่มีเรื่องชั่วช้าอีกงั้นหรือ? โชคดีที่นังนั่นมันไสหัวไปอเมริกาแล้ว ไม่เช่นนั้นล่ะก็ คุณคงจะแอบฉันไปหานังนั่นละ？！”
เซียวฉางควนก็พูดด้วยใบหน้าและใบหูที่แดงก่ำ “ทำไมคุณเป็นคนแบบนี้? หานเหม่ยฉิงกลายเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เสียตอนไหน? ตอนนั้นผมก็คบกับเธออยู่ดีๆ คุณมามอมยาผม แล้วก็มีความสัมพันธ์กับผม พอจบเรื่องก็เร่ไปบอกว่าหานเหม่ยฉิงเป็นมือที่สาม คุณต่างหากที่เป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์”
หม่าหลันก็พูดด้วยความร้อนรน “ฉันน่ะหรือเป็นนังจิ้งจอก? ฉันมีลูกกับคุณแล้ว ฉันน่ะหรือเป็นนังจิ้งจอก?”
เซียวฉางควนก็อารมณ์เดือดมาก พูดออกมาว่า “คุณนั่นแหละเป็นปีศาจจิ้งจอกเจ้าเล่ห์！ถ้าไม่ใช่เพราะคุณมาอาศัยจังหวะที่ผมดื่มจนเมา แล้วมามีความสัมพันธ์กับผม ผมคงได้แต่งงานกับหานเหม่ยฉิงไปนานแล้ว！”
หม่าหลันได้ยินดังนั้น ก็เดินไปตงหน้าเซียวฉางควนอีกสองก้าว เพื่อไปตบหน้าเขา แล้วด่าเสียงดังลั่นว่า “คุณกล้าว่าฉันเป็นปีศาจจิ้งจอกเจ้าเล่ห์รึ ยังจะกล้าปกป้องอีหานเหม่ยฉิงอีก วันนี้ฉันจะเอาคุณตายแน่！”
เซียวฉางควนถูกตบไปฉาดหนึ่ง ก็โกรธจนตัวสั่น เอาเท้าเตะหม่าหลันไปด้านข้าง แล้วชี้หน้าด่าเธอว่า “ผมทนคุณมา20กว่าปีแล้ว ทนมามากพอแล้ว！ถ้าคุณไม่อยากอยู่ด้วยกันแล้ว พวกเราก็ไปหย่ากันเลย！กำลังจะย้ายเข้าบ้านใหม่พอดี ห้องนอนมีเยอะ เราก็แยกกันนอนก่อน แล้วค่อยไปทำเรื่องหย่า！”
หม่าหลันชี้ไปยังเซียวฉางควน แล้วร่ำไห้พูดว่า “ตอนนี้พ่อแกหน้าไม่อาย เปลี่ยนรหัสโทรศัพท์เป็นเลขวันเกิดของคนรักเก่า เมื่อครู่ก็ยังชี้หน้าด่าแม่ว่าเป็นปีศาจจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ยังบอกอีกว่า ถ้าตอนนั้นแม่ไม่ได้ท้องแกอยู่ พ่อแกก็คงไปมีความสุขกับคนรักเก่าแล้ว พ่อแกรังเกียจเราสองแม่ลูกเสียแล้ว！”
เซียวชูหรันได้ยินดังนั้น ในใจก็ไม่สบายใจ ก็เลยรีบถามเซียวฉางควนว่า “พ่อคะ ที่แม่พูดมา มันเป็นเรื่องจริงไหมคะ?”
เซียวฉางควนก็หน้าเสีย แถมยังทำตัวไม่ถูกอย่างมาก ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดี
ตนเองก็เปลี่ยนรหัสโทรศัพท์เป็นเลขวันเกิดของหานเหม่ยฉิงจริงๆ และก็ด่าหม่าหลันว่าเป็นปีศาจจิ้งจอกเจ้าเล่ห์จริงๆ
แต่ทว่า หม่าหลันคนนี้ช่างร้ายเสียจริง！ตนเองไม่เคยพูดเลยว่ารังเกียจลูกสาว แต่ตอนนี้ เธอก็เอาลูกสาวมาเข้าข้างตัวเองด้วย
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...