บทที่ 697
นายหญิงใหญ่เซียวได้ยินดังนั้น ก็ตาโตจนสีหน้าเปลี่ยน!
ตัวเธอโซซัดโซเซ ไม้เท้าในมือก็หล่นลงพื้น
เดิมที คิดว่าจะมีเวลาพอที่จะไปหาคนช่วยชีวิต แต่ไม่คิดเลยว่า คำสาปจะถึงประตูบ้านเร็วเช่นนี้!
เซียวฉางเฉียนและลูกทั้งสองคนได้ยินดังนั้น ก็หน้าซีดไปตามกัน!
“แม่ครับ นี่มันอะไรกันครับนี่? บ้านเราจะถูกยึดหรือครับ? ไหนว่าชำระหนี้ไปล้านกว่าแล้วไง?”
ด้วยฐานะทางการเงินของตระกูลเซียวตอนนี้ ถ้าหากบ้านถูกยึด พวกเขาก็จะไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอน แล้วทุกคนก็ไม่มีทักษะความสามารถอะไรเลย จุดจบเลยยิ่งอนาถ
ไม่เพียงเซียวฉางเฉียนและคนอื่นๆ ต้องไปหางานทำ เกรงว่าจะต้องมาลำบากนายหญิงใหญ่เซียวด้วย คงจะต้องหางานล้างจานแล้วล่ะ
ไม่เช่นนั้นล่ะก็ พวกเขาก็จะไม่มีทางมีชีวิตรอดแน่
นายหญิงใหญ่เซียวฟุบลงนั่งที่พื้น แล้วก็โวยวายว่า “พวกคุณจะเอาชีวิตพวกเรา4คนรึอย่างไรกัน!ฉันเพิ่งเอาเงินไปจ่ายหนี้มา พวกคุณยังจะมายึดบ้านฉันอีก!”
ตัวแทนคนนั้นก็พูดว่า “” ผมทำตามกฎหมายครับ คุณเป็นหนี้แล้วไม่จ่าย เจ้าหนี้มีสิทธิ์ที่จะยื่นคำร้องต่อศาลให้ยึดทรัพย์สินของคุณทั้งหมด!ตอนนี้ผมมีเพียงคำแนะนำว่า ถ้าคุณสามารถหาเงินมาชำระหนี้ได้หมด บ้านและบัญชีของคุณก็จะปลดอายัติ แต่ถ้าภายใน3เดือนหลังจากนี้ คุณยังชำระไม่หมด เจ้าหนี้ก็จะดำเนินคดีกับคุณ พอถึงตอนนั้นอาจจะถูกเดินคดีว่าเป็นการหลอกลวง!”
นายหญิงใหญ่เซียวก็กอดขาฝั่งตรงข้ามอย่างบ้าคลั่ง แล้วพูดว่า “พวกคุณจะมายึดบ้านฉันไม่ได้นะ ฉันอยู่ที่นี่มาจะ20ปีแล้ว นี่คือบ้านของฉัน!”
ฝั่งตรงข้ามไม่ได้สนใจเธอ แล้วก็พูดกับพนักงานว่า “หามเธอออกไปก่อน ให้เธอได้สงบสติอารมณ์”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน