เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 698

บทที่ 698

เซียวฉางเฉียนก็บีบขมับ แล้วพูดว่า “ถ้าถูกค้นเจอล่ะครับ ก็จบเห่กันหมดแน่”

กำลังพูดไป นอกประตูก็มีวัยรุ่นสวมชุดทางการเข้ามา ในมือก็ถือเครื่องมืออะไรบางอย่าง

เครื่องมือนั้น มันยาวๆ ด้านหน้าเป็นหัวกลมๆ ดูไปเหมือนกับตรวจหาวัตถุระเบิดที่เคยเห็นในหนัง

เซียวฉางเฉียนก็ถามอย่างแปลกใจว่า “ไอ้หนุ่ม อันนี้ใช่เครื่องตรวจหาวัตถุระเบิดใช่ไหม?”

คนนั้นก็ยิ้มๆ แล้วพูดว่า “ไม่ใช่ครับ แต่การใช้งานมันไม่ต่างกัน เป็นเครื่องที่ตรวจวัดเฉพาะโลหะ ถ้าพบโลหะใต้พื้นก็ส่งสัญญาณ ระเบิดก็ทำจากโลหะ ดังนั้นไอ้เจ้าสิ่งนี้ก็สามารถหาวัตถุระเบิดได้ แต่ความละเอียดจะด้อยกว่าหน่อย”

พอเซียวฉ่งเฉียนได้ยินว่าเป็นเครื่องตรวจหาโลหะ ใจก็เต้น แล้วพูดว่า “พวกคุณมายึดบ้านคนอื่นก็พอแล้ว ยังจะมาหาวัตถุระเบิดในบ้านคนอื่นอีกรึไงกัน?”

คนนั้นตอบว่า “จากประสบการณ์การตรวจยึดบ้านของผมหลายปี ปกติแล้ว ถ้าเป็นคฤหาสน์ ใต้ดินจะมีช่องลับ ด้านในจะซ่อนของมีค่าไว้ ดังนั้น หน้าที่ของผมก็คือ หามันให้พบ ให้แล้วก็อายัดตามกฎหมาย”

นายหญิงใหญ่เซียวได้ยินดังนั้น ก็ฟุบลงที่พื้น

เซียวฉางเฉียนก็ใจต้มๆ ต่อมๆ คนนั้นพูดจบ ก็รีบเดินเข้าบ้านไป เซียวฉางเฉียนก็รีบพยุงนายหญิงใหญ่ขึ้น แล้วถามว่า “แม่ ของโบราณของพ่อ มีอะไรบ้าง?”

นายหญิงใหญ่เซียวรีบพูดว่า “มีแจกันสองใบ ภาพวาดโบราณหนึ่งภาพ แล้วก็มีของโบราณอื่นๆ .....”

เซียวฉางเฉียนก็รีบถามอีกว่า “แล้วมีอะไรที่ทำจากโลหะไหม?”

“มีสิ.......” นายหญิงใหญ่พูดอย่างสับสน “มีตะเกียงสำริดจากราชวงศ์หมิง เครื่องดีบุก แล้วก็มีก้อนทองสองก้อน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน