ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 700

บทที่ 700

ก็แสดงว่า 3เดือนหลังจากนี้ ตนเองจะไม่มีที่อยู่ แต่หลังจาก3เดือนไปแล้ว ตนเองก็อาจจะต้องเข้าเรือนจำ.........

นายหญิงใหญ่เซียวร้องไห้จนแทบจะหายใจไม่ทัน สะอึกสะอื้นอยู่หลายครั้ง

หลังจากคนของศาลบอกกล่าวเรียบร้อยแล้ว ก็ไม่พูดอะไรกับเธออีก ขึ้นรถแล้วจากไป

คนบ้านตระกูลเซียวทั้ง4 ก็ยืนอยู่ริมทางอย่างไร้การช่วยเหลือใดๆ ยืนเฝ้าพวกเฟอร์นิเจอร์ผุพังและพวกเสื้อผ้าของใช้ทั้งน้ำตา

พวกเขาในตอนนี้ ไร้การช่วยเหลือใดๆ ทั้งสิ้น

ไม่คิดเลยว่าในตอนนี้ จะผีซ้ำด้ำพลอยอีก

ยามฝ่ายนิติบุคคลของคฤหาสน์ก็รีบเข้ามา แล้วพูดกับพวกเขาว่า “พวกคุณครับ รบกวนขนย้ายสิ่งของของพวกคุณออกไปจากโครงการของเราด้วยครับ ห้ามมารบกวนทัศนียภาพของโครงการเราครับ”

“มึงว่าไงนะ？！” เซียวฉางเฉียนด่าด้วยความโมโหว่า “กูอยู่ที่นี่มาเกือบ20ปี มึงมาบอกว่ากูจะรบกวนทัศนียภาพของที่นี่งั้นรึ? ยังจะไล่กูออกไปอีกรึไง？！”

ฝั่งนั้นก็พูดเสียงเย็นว่า “ขอโทษด้วยครับ ผมก็ได้รับประกาศมาอีกที บอกว่าตอนนี้พวกคุณไม่ใช่เจ้าของบ้านในโครงการของเราแล้ว ต่อให้เมื่อก่อนคุณจะเคยพักที่นี่ ก็น่าจะทราบว่าโครงการของเราเป็นแบบระบบปิด ไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้า ดังนั้นจึงขอให้พวกคุณรีบออกไปด้วยครับ”

พูดไป เขาก็ชี้ไปทางกองสิ่งของพวกนั้น แล้วพูดว่า “ของพวกนี้ ก็รบกวนพวกคุณรีบขนย้ายออกไปด้วยนะครับ ถ้าพวกคุณไม่ขนย้ายออกไป ทางเราก็จะนับว่าเป็นสิ่งของที่ทิ้งแล้ว จากนั้นก็จะจัดการทิ้ง”

เซียวฉางเฉียนก็ตัวสั่น แล้วด่าออกมาว่า “มันจะเกินไปหน่อยแล้วมั้ง！กูจะขอสู้กับมึงหน่อยละมา！”