บทที่ 701
ขณะนี้ ณ.คฤหาสน์ Tomson Riviera
หม่าหลันเอนกายนอนอยู่บนเก้าอี้ข้างระเบียงกระจกบนชั้นสอง มองดูโทรศัพท์ของตนเองจนปากหุบไม่ลง
มีคนกดไลค์ให้เธอมากกว่า 300 คน ซึ่งทำลายสถิติของเธอตั้งแต่เล่นวีแชทมา
สำหรับความคิดเห็น มีมาคอมเม้นต์ตลอด จนไม่สามารถนับได้ และไม่สามารถตอบทันได้เช่นกัน
ในที่สุดวันนี้หม่าหลันรู้สึกได้ว่า อะไรที่เรียกว่าเกินกว่าที่คาดหวัง
เพื่อนในวีแชททั้งหมด กำลังจ้องมองไปที่ไทม์ไลน์ของตนเอง พวกเขาชมเธอในพื้นที่แสดงความคิดเห็น ซึ่งทำให้เธอก็รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขมาก
ในเวลานี้ เพื่อนสนิทของหม่าหลัน ส่งข้อความแล้ว @ ทุกคนในกลุ่ม“โอ้ น้องหลัน วันนี้ได้ย้ายไปอยู่ที่ คฤหาสน์ Tomson Riviera ยังไงเธอต้องเลี้ยงอาหารฉลองแล้วล่ะ!”
“นั่นสิ ๆ !”หลายคนพิมพ์ข้อความตอบ“พี่หลัน คุณย้ายไปอยู่บ้านหลังใหญ่ที่มีมูลค่าหนึ่งร้อยกว่าล้าน มันเป็นเรื่องดี ถ้าไม่เลี้ยงพวกเราก็ไม่ใช่แล้วมั้ง!”
หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนในกลุ่มก็ออกมาแสดงความคิดเห็น เพื่อให้หม่าหลันเลี้ยงอาหารพวกเธอ
หม่าหลันมองดูคำชมของพวกเธอ ในขณะที่รู้สึกกลุ้มในใจ
เลี้ยงข้าว? ตนเองไม่มีเงิน?
ถึงแม้ว่าตนเองจะอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่มีมูลค่าหนึ่งร้อยกว่าล้าน แต่จริงๆแล้วตนเองไม่มีเงินแม้แต่พันเดียว
ในเวลานี้มีคนพูดว่า “ด้วยฐานะอย่างพี่หลัน ยังไงก็ต้องไปกินเลี้ยงที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงถึงจะสมฐานะใช่ไหม!”
พี่สาวคนหนึ่งในกลุ่มกล่าวว่า “ถ้าวันนี้น้องหลันเลี้ยงอาหารเย็น ฉันก็จะพาทุกคนไปทำสปาระดับไฮเอนด์ในคืนนี้ มันรู้สึกดีมาก ๆเลย!”
“งั้นฉันขอเชิญทุกคนไปร้องเพลงที่ โกลเด้น KTV ในตอนกลางคืน!”
แต่ว่า เงินมันเป็นปัญหาใหญ่!
เซียวฉางควนได้คืนเงินที่เหลือทั้งหมดให้เย่เฉินแล้ว งั้นตนเองทำได้เพียงแค่ไปหาเย่เฉิน แล้วขอเงินจำนวนหลายหมื่นนั้นคืนมา!
ดังนั้นเธอจึงกล่าวกับเพื่อนว่า “พวกคุณรอสักครู่ ฉันจะยืนยันเวลากับครอบครัวของฉัน แล้วฉันจะตอบกลับพวกคุณในภายหลัง”
พี่สาวคนนั้นจึงกล่าวว่า “ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงครึ่งแล้ว ขอให้คุณตอบกลับภายในเวลาบ่ายสามโมง พวกเราจะได้สะดวกในการจัดเวลาได้!”
“โอเค” หม่าหลันรีบตอบกลับ จากนั้นก็รีบลุกขึ้นเพื่อไปหาเย่เฉิน
ขณะนี้ เย่เฉินได้ทำอาหารอยู่ในห้องครัวที่อยู่ชั้นล่าง
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...